Affet Sevgilim | Ladynoir Hikayesi

10. Bölüm

-- YAZAR --

    Kara Kedi.. Onca göz yaşından sonra, kendini onca hırpaladıktan sonra Böceği onu bırakmamıştı. Uğur Böceği, sevdiği adamın sesini mi duymuştu? Mucize mi gerçekleşmişti? 

    Aslında evet, mucize gerçekleşmişti. Uğur Böceği, sevdiği adamı duymuştu daha doğrusu hissetmişti. Kara Kedinin bedeninin sıcaklığını hissetmişti Uğur Böceği kalbi durduğunda. Peki ya neden bırakmıştı Uğur Böceği, sevdiği adamı?

     Aslında Uğur Böceği, Kara Kedinin onu sevmediğini düşünerek direnmeyi bırakmıştı. Sevgisinin tek taraflı olduğunu düşünmüştü. Kara Kedinin onu hiç sevmeyeceğini düşünmüştü ve direnmeyi bırakmıştı. Direnmeyi bırakması da kalbinin durmasına neden olmuştu. 

    Kalbi durduktan sonra doktorlar onu hayata tekrar döndürmek için uğraşmıştı fakat Uğur Böceği, doktorların bu çabasına hiçbir yanıt vermemişti. Birkaç dakika sonra ise içeriye Kara Kedi girmişti. Kara Kedi kapıyı kapatıp içeriye girerken göz yaşlarını serbest bırakmıştı. 

    Kara Kedi, genç kızın yatağının yanına yaklaştığında yatağın kenarına oturmuştu. Genç kızın elini kendi ellerinin arasına almıştı ve ardından konuşmaya başlamıştı. Bağırarak içindekileri dökmüştü genç adam. 

    Birkaç sözünden sonra Adrien, kafasını genç kızın göğsüne koymuştu. Adrien her ne kadar fark etmese de gözlerinden süzülen yaşlardan birkaçı genç kızın göğsünün üstüne düşmüştü. Genç adam her ne kadar genç kızın söylediklerini duymadığını düşünse de genç kız onun söylediklerini duymuştu. 

    Hatırlayacak mıydı? Elbette hayır ama bunları duyması onun Kediciği için hayata dönmesine sebep olmuştu. Uğur Böceği, Kediciğinin acı çekmesine dayanamamış hayata dönmek için çabalamıştı ve başarmıştı da. Uğur Böceği, sevdiği adam için geri dönmüştü! 

    Doktor normal odaya alındıktan bir saat sonra görebileceklerini söylemişti. Adrien da uzun uğraşlar sonucu Marinette'in ailesini kızlarını gördükten sonra gitmeye ikna etmişti. Adrien, biricik Böceği uyanmadan yanına gitmiş alnına rahatsız etmeden bir buse kondurmuş ve konuşmaya başlamıştı. 

"Teşekkür ederim beni bırakmadığın için. Söz veriyorum ben de seni hiç bırakmayacağım Leydim. Beni bırakmanı kaldıramazdım. Teşekkür ederim Böceğim.. Seni seviyorum.."

    Kara Kedi artık hislerinden tamamen emin olmuştu, Böceğini çok seviyordu. Onun için kendini feda etmeye her zaman hazırdı. Her ne kadar şu anda Kediciği için kendini feda eden Uğur Böceği olsa da.. 

    Bir saat kadar sonra Marinette gözlerini açmaya başlamıştı. Uyandığında önce hiçbir şey hatırlamadı. Hâlâ hatırlamıyordu ama uyandığında öyle bir manzara görmeyi de beklemiyordu. 

-- MARİNETTE --

    Gözlerimi açtığımda karşımda beyaz duvarı görmemle rahatsız olmuştum. Gözlerimi odada biraz gezdirdikten sonra buranın hastane odası olduğunu anlamıştım. Ben buraya nasıl gelmiştim?

    Gözlerimi sağıma doğru kaydırdığımda gördüğüm manzarayla karşılaşmayı beklemiyordum. Yerde oturmuş ve kafası omzumun yakınında, eliyle sıkıca elimi tutan bir Kediciğimden söz ediyorum. 

    Uyandırmadan yavaşça elimi çekmeye çalıştım ama keşke çalışmasaydım. Gül gibi uyuyan biricik Adrien'ımı uyandırmıştım. Hızlıca gözlerimi kapattım ve uyuyor taklidi yaparak vereceği tepkiyi bekledim. 

    Birkaç saniye içinde omzumun yakınında hissettiğim kıpırdanmayla kalktığını hissettim ve elimle onun elini daha sıkı tuttum. Şaşırmış olmalı ki konuştu.