Affet Sevgilim | Ladynoir Hikayesi

12. Bölüm

'Önceki Bölümden'

"Beni bırak ve git, sen yakalanma. Ben bir şekilde kaçarım."

"Bu halinle seni hiçbir şekilde bırakamam. Bileğini incitmişsin ve doğru dürüst üstüne bile basamıyorsun."

"Kara Kedi kaç, kurtar kendini!"

"Olmaz bırakmayacağım."

    Genç adam bir çırpıda kollarını genç kızın bacaklarının ve belinin altından geçirerek genç kızı kucağına aldı ve hızını hiç kesmeden koşmaya başladı, zaten arabalarına çok bir şey kalmamıştı. Genç adam, genç kızı kendi tarafına oturtup kendisi de şoför koltuğuna geçtiğinde konuştu.

"Unutma, biz beraber güçlüyüz. Ne olursa olsun seni hiç bırakmayacağım."

    Genç adamın dediğinden sonra gözlerinde görevlerinden kalma bir anı oluştu birkaç saniyeliğine.

    Uzandı ve genç kızın dudaklarına bir buse kondurdu, ardından genç kıza gülümsedi. Önüne dönerek arabayı çalıştırdı ve arkalarındaki korumaları atlatmak için gaza bastı.

-- YAZAR --

    İki genç kaçtıktan hemen sonra karargaha dönmüşlerdi. İki genç çaldıklarını karargaha bıraktıklarında üstlerindekilerle karargahtan çıkıp eve doğru yürümeye başladılar. Genç adam, genç kızın ayağına basamadığını fark edince genç kızı kolundan yakalayarak konuştu. 

"Hâlâ ayağına basamıyorsun. Niye dikkat etmedin Böceğim?" 

    Genç adam sıkıca genç kızın ellerini tutmuştu. Genç adam, genç kızın önünde eğildi. Genç adam kollarını, genç kızın bacaklarının ve belininin altından geçirdiğinde doğruldu. Genç kız kucağındaydı. Tekrar adımlamaya başladığında konuşmaya da başladı. 

"Böceğime bugün de ben bakacağım." 

    Genç kız kollarını, genç adamın ensesine dolayıp birleştirdi. Genç adam sırıtarak genç kıza doğru konuştu.

"Sen kucağımda uslu duracaksın böceğim yoksa eve döndüğümüzde senin için hiç iyi şeyler olmayacak. Benden söylemesi."

"Senin yapacağın her şeye razıyım, sonucunun ne olduğu ya da olacağı hiç önemli değil." 

"Bana bunu yapmamalısın, dışarıdayız ve konu sen olunca kendimi tutmakta oldukça fazla zorlanıyorum." 

Genç kız olduğu yerde kıpırdandı. O sırada genç adamın, genç kızı tutan elleri daha da sıkılaştı. 

"Uslu dur!"

"Durmasam..."

"Sen istedin bebeğim, uslu durma. Seni gece mahvedeceğim. Merak etme, eve gidiyoruz." 

*

    Genç adam perdeden içeriye giren güneş ışıklarıyla gözlerini araladığında gözleri bir süre odada dolandıktan hemen sonra kolları arasında huzurla uyuyan genç kızda takılı kaldı. Yüzünde bir tebessüm oluşurken fısıldadı. 

"Prensesim..."

    Genç kız, genç adamın kolları arasında kıpırdandığında genç adam gülümseyerek onu kolları arasında sıkıca sardı. O sırada ise genç kız ağır ağır gözlerini araladı. 

"Günaydın gün ışığım." 

"Günaydın Kedi." 

Genç adam sırıttı.