~Baji Keisuke~
Kazutora beni bez parçasının üzerinden öpmeye başlayınca kafamı çekmeye çalıştım. Ama kafamı arkadan sabitlemişti ve geri kaçamıyordum. Chifuyu'nun titrek sesini duydum.
- Bıraksana lan! Orospu çocuğu!
- Bağırmaya devam et Matsuno. Bağırmandan büyük bi haz alıyorum. Köşede acıyla kıvranmanı gördükçe keyfim yerine geliyor.
- Bırak demedim mi lan onu! Bana ne bok yapıyorsan yap umurumda değil, onu bırak!
Kazutora'nın eli pantolonumun fermuarına gidince Chufuyu'nun benim yerimde olmamasına rahatladım.
- Dokunmasana lan şerefsiz! Çek pis ellerini onun üstünden!
- Offf çok ses yaptı. Sanzu'cum geri bağla şunu.
- Büyük bir zevkle. Başımı ağrıtıyor zaten.
- Bağlama lan şerefsiz. Siktir git başımdan.
Sanzu tekrardan Chifuyu'nun ağzını bağladı. Kazutora'nın sözleriyle gerildim.
- İyi izle Matsuno. Sevgilinin düzülmesini iyi izle.
Chifuyu'nun gözlerinden durmaksızın akan yaşlar konuşuyordu sanki.
Kazutora pantolonumu indirdiğinde son bi umut kurtulmaya çalıştım. Beni ters çevirip saçımdan tuttu ve yere sabitledi. Gerçekten kıpırdayamaz haldeydim.
Benim de gözlerimden birkaç damla yaş süzülürken Kazutora'nın sertliğini içimde hissettim.
Beni ağırlığıyla ezdiğinde kurtulmam imkansız hale gelmişti. En azından bağırabilseydim keşke. İçimdekileri dökebilseydim.
Beni zorlamasına dayanamayıp gözlerim karardı.
Uyandığımda Chifuyu'nun titrek sesini duydum ilk olarak. Bağırıyordu. İçindekilerin hepsini dökmek istercesine...
- BEN YAŞAMAYI HAKETMİYORUM LAN! SEVDİKLERİMİ BİLE KORUYAMAYAN OROSPU ÇOCUĞUNUN TEKİYİM!
Kafasına dayadığı silahı görünce doğrulmaya çalıştım. Ama güçsüz düşen bedenim buna izin vermedi. Çıkmayan sesimle konuşmaya başladım.
- Fuyu, senin suçun değil. Elindeki silahı bırak.
Chifuyu'nun dikkatinin dağıldığını fark eden Takemichi silahı odanın diğer köşesine fırlattı. Takemichi ne zaman gelmişti ki? Büyük ihtimalle ben baygınken gelmişti.
- Seni seviyorum Fuyu, kendini suçlama.
Hafif bedeni üzerime doğru düşünce güçsüz düşen bedenimi siktir edip tekrar kalkmaya çalıştım.
Hiçbir şey yapamayıp ellerini tuttuğumda söz verdim kendime. O iyi olunca bi daha ağlatmayacaktım onu.
Takemichi gelip Chifuyu'yu üzerimden aldı.
- Sen beni burda bekle. Ben Chifuyu'yu arabaya taşıyıp geliyorum Baji-san.
Sonra yürümeme yardımcı olarak beni arabaya taşıdı.
Benim evime vardığımızda ilk beni sonra Chifuyu'yu getirdi eve.
Draken ve Mitsuya'ya telefon edip gelmelerini söyledikten sonra karşı koltuğa oturdu.
Chifuyu beni bu halde görmesin diye duşa girmeye çalıştım. Uzun bi çabadan sonra çıktığımda Chifuyu uyanmıştı. Bana koştu.
- B-ben özür dilerim. Hepsi benim yüzümden. O gün beni korumasaydın olmazdı bunlar. Bi özürle olacak iş değil biliyorum. Ölmem gerek. Senin o hale gelmene rağmen birşey yapamadığım için ölmem gerek. Gereksizin tekiyim. Orospu çocuğuyum. Hiçbir şey beceremiyorum. Seni bile koruyamad-
