devil in a new dress [taekook]

8

Okul çıkışında oyalanmadan eve gitmem gerekmişti. Teyzemin doğumunu doktor erkene almıştı ve annem onun yanına gidecekti. Sorun şu ki teyzem Almanya'da yaşıyordu. Annem ve babamı yolcu etmek için eve gittim. Annem panikle her şeyi bavula sıkıştırıyor, babam da annem gergin olduğu için geriliyordu.

"Oğlum biz evde yokken rahat dur."

"Baba ne alaka?"

"Eve kız falan atma yani." Erkek atacağımdan habersizdi tabi.

"Tamam baba siz yokken atmam eve kız. Sizin gelmenizi beklerim." Ben babama sırıtırken o da bana öldürücü bakışlar atıyordu.

"Hadi gidelim." Annem telaştan kıpkırmızı olmuş bir şekilde kapıda bize bakıyordu.

Yanına yaklaşıp kocaman öptüm onu. "Aşkım dikkat et kendine."

Annem benim aşkımdı. Ona olan minnetim hiçbir zaman bitmezdi. Babamın zamanında onu aldattığını öğrenmiştim ve annemin de bunu bildiğini. Bir gün annemle tartışırken istemeden bu olayı ortaya atmıştım. Sonra birlikte ağlayıp sarılmıştık. Yıllar önceki olayı tekrar açıp onu üzmek istememiştim. Annem affetmişti, bana düşmezdi bu mesele. Babamı seviyordu, babam da onu seviyordu ama annem o zamanlar kendi ayaklarının üzerinde durma cesaretinde bulunsaydı muhtemelen onu boşardı. Ama şimdi ben ona destek oluyordum. Sevdiğim insanlar için canımı bile verirdim. Onların korkmasını, korktukları için bir şeylerden eksik kalmasını istemezdim. Eksiklerine tamam olmak isterdim. Aşk yarı yarıyadır.

"Oğlum dikkat et kendine. Telefonun sürekli açık dursun. Haber alamazsam hemen en erken uçakla buraya gelirim, bunu bil." Annemin ufak teklifine gülmekle yetindim.

"Yani kız peşinde koşup bizi unutma diyor." Babam bu yersiz şakasına gülmeye başladı ama biz gülmedik. Bu arada eskiden babamın annemi aldattığını biz biliyorduk ama babam bizim bunu bildiğimizi bilmiyordu. Bizim evde onun yüzünden yaşadığımız psikolojik savaşı bilmiyordu. Hatta bazen o kadar sinir bozucu oluyordu ki kafasında vazo kırıp "Her şeyi biliyoruz, kes artık sesini." demek istiyordum.

Babama samimiyetsiz bir gülüşle karşılık verip onları uğurladım. Taksiye binip gözden kayboluncaya kadar da onları izledim.

Telefonu cebimden çıkarıp bahçeye doğru ilerledim ve makrome salıncağa uzandım. Okuldan çıktıktan sonra Jungkook'a mesaj atamamıştım.

Taehyung
nasılsın bebeğim

Jungkook
biraz gerginim

Taehyung
neden? bir şey mi oldu?

Jungkook
annem az önce odamın kapısını açtı ve bana bakıp geri kapıyı kilitledi taehyung

Jungkook
neden böyle yaptı ki anlamadım

Taehyung
belki öylesine yapmıştır

Taehyung
korkma tamam mı?

Jungkook
taehyung söz verdin

Jungkook
bana bir şey yapmazlar dimi

İçimde yine kötü bir his oluşmuştu. Kalbim sıkışıyordu. Jungkook'a söz vermiştim ama bir yerde doğruyu söylüyordu. O evde ben yoktum, o vardı.

Taehyung
bir şey yapmayacaklar sana

Taehyung
izin vermeyeceğim