«Οχι δεν μπαινω θελω να παω σπιτι μου!» ειπε δυνατα κρυβοντας το προσωπο της με τα χερια της, για να μην δει τα δακρυα της.
«Εισαι απαισιος! Μου το υποσχεθηκες Harry, μου εδωσες τον λογο σου οχι δεν θα εκανες κατι μαζι της! Και εσυ τι εκανες;» συνεχισε χωρις ομως να καταλαβει ο Harry τι ελεγε αφου το κλαμα της εγινε ποιο δυνατο και αρχησαν οι λυγμοι της.
«Σταματα να κλαις θα παθεις τιποτα και θα τρεχουμε μετα οπως την προηγουμενη φορα! Και μπες μεσα κανει κρυο εξω, τα χειλια σου απο το κρυο εχουν γινει μωβ!» της ειπε αυστηρα χωρις να δωσει βαση σε αυτα που του ελεγε αυτη.
Η Natalie δεν κουνιοταν απο την θεση της εμειμε εκει να τον κοιταει στα ματια συνεχισοντας να κλαει.
«Δεν ερχεσαι εε;» Ρωτησε με ενα υφος που φαινοταν σαν τρελος ή απεγνοσμενος;
«Ωραια μην μπεις μεινε στο κρυο!» της ειπε και της πεταξε την τσαντα της που την κρατουσε, στα ποδια της κανοντας την να κανει ενα βημα πισω.
«Πηγαινε στο σπιτι σου!» της παταξε την τελευταια του κουβεντα και της εκλησε την πορτα στα μουτρα!
Η Natalie εμεινε με ανοιχτο το στομα απο αυτη του την πραξη. Ηξερε οτι οταν ο Harry θυμωνε εκανε πραγμαα που αργοτερα θα το μετανιωνε ομως τωρα δεν δικαιολογοταν, αυτη ειχε το δικαιο, σε αυτην εδωσε την υποσχεση οτι δεν θα εκανε τιποτα μαζι με την Kelly παρα μονο εναν δειπνο. Καταλαβε απο το τροπο που κινιοταν οτι κοιμηθηκε μαζι της. Αυτος μπορει να μην την ηξερε καλα οπως αυτη τον ηξερε σαν την παλαμη της.
Πηρε την τσαντα στα χερια της και ξανακοιταξε την πορτα του σπιτιου. Ενιωθε ενα κενο μεσα της, ηταν δυσκολο για αυτην να νιωσει ετσι αφου πρωτη φορα ενιωθε ετσι.
Διστασε να φυγει ηθελε να του χτυπησει την πορτα και να του ζητησει συγνωμη ομως οχι, δεν ηταν αυτη που επρεπε να ζητησει συγνωμη! Αυτος την πληγωσε.
Με χειλια να τρεμουν απο κρυο και απο τους λυγμους της αρχισε να περπαταει προς καγκελοπορτα αυτου σπιτιου που εκανε να πνηγεται.
Ο Harry οταν την εκλησε την πορτα εμεινε κι αυτος στην θεση του. Του χρειαστηκαν καποια λεπτα να σκευτει τι εκανε μολις λιγα δευτερα. Τραβαγε τα μαλλια του απο την μαλακια του. Πηγαινε περα δωθε, ηταν αναμεσα στο να ανοιξει την πορτα και την παρει στην αγκαλια του να την ζητησει συγνωμη για την ηλιθια συμπεριφορα του αλλα και για την αθετηση της υποσχεσης του, αν μπορουσε βεβαια να την συνχωρησει για κατι τετοιο, και αναμεσα στο να
παει στο ζεστο κραβατι που το περιμενε στον επανω οροφο.
«Μαλακα»ειπε και εδωσε μια δυνατη γροθια στο τοιχο. Τον πονο δεν ενιωσε.
«Ooo Nata» ειπε και ανοιξε την εξωπορτα. Εβαλε τον εγωιστο του κατω και ανοιξε την πορτα! Την ειδε να περπαταει σαν χαμενη στο δρομο για την καγγελοπορτα. Ετρεξε μεχρι αυτην, μπορουσε να ακουσει τους λυγμους της μονο λιγα μετρα μακρια της, οι τριχες του σωματος του συκωθηκαν και μονο στην σκεψη οτι αυτος αυθηνεται για την κατασταση αυτη αρρωστενε.
Την προφτασε και την γυρισε γρηγορα απο τον ομω της και την εχωσε στην αγκαλια του. Η Natalie ξεσπασε παλυ σε γοερα κλαματα ομως αυτα τα καλαματα δεν ηταν ποια απο λυπεις αλλα απο χαρας που ετρεξε πισω της και την κρατησε κοντα του.
«Μην φυγεις ποτε!» της ειπε και την εσφηξε ποιο πολυ
«Εσυ με εδιωξες!» ειπε μεσα στους λυγμους της
«Δεν ημουν εγω,συνχωραμαι Nata, για ολα!» ειπε και την κοιταξε στα ματια, εβαλε τις παλαμες του στα μαγουλα της και της σκουπισε τα ματια.
Η Nata κουνισε καταφατικα το κεφαλι της και γρηγορα κολλησε να χειλια της με τα δικια του. Ολα ειχαν γινει τοσο γρηγορα που κανεις δεν το καταλαβε. Απο αυτο το φιλη κατελειξαν να βρισκονται στο σπιτι του Harry και συγκεκρημενε στο υπνοδωματιο του προσπαθωντας ο Harry να την βγαλει τα ρουχα.
«Harry, μη!» ειπε και προσπαθησε να του απομακρυνει τα χερια του απο αυτον οταν καταλαβε πουπηγαινε αυτος,
ομως αυτος συνεχησε φιλωντας τον λαινο της
«Harry!» φωναξε και με οση δυναμη ειχε τον εσπρωξε.
«Τι;» ρωτησε νευριασμενος
«Δεν θελω» ειπε δειλα να φτιαχτηκε λιγο
Στριφογυρησε λιγο να ματια του και επεινα συνεχησε
«Καλα δεν πειραζει» της ειπε και εδωσε ενα πεταχτο φιλι
«Θελω να μιλησουμε» του ειπε
«Για ποιο πραγμα;»
«Νομιζω πως ξερεις» ειπε και το βλεμμα την χαμηλωσε στην σκεψη της το τι εκαναν μαζι ο Harry και η Kelly
