" Μπαμπα με αγαπαει και θα παντρευτουμε" του ειπε η Ναταλη κλαιγωντας ενω κρατουσε το ζεστο κοκκινισμενο μαγουλο της.
"ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΠΟΙΟΝ; Ο ΧΑΡΗΣ ΕΣΕΝΑ; ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΑΚΟΥΩ!!! ΑΥΡΙΟ ΚΙ ΟΛΑΣ ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ" ειπε ο Λουις φωναζοντας
" Δεν μπορεις να αποφασιζεις για εμενα, ειδικα για αυτο! Δεν ειναι μονο δικο μου ειναι και του Χαρη αυτο το παιδι εχει κι αυτος δικαιωματα για αυτο το παιδι"
"ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΝ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!ΑΚΟΥΣΕΣ; ΑΥΡΙΟ ΚΙ ΟΛΑΣ ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΡΙΞΕΙΣ ΤΟ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟ ΣΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;"
"ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΩ!"
Η απαντηση του Λουι ηταν αλλο ενα χαστουκι στο προσωπο της Ναταλη, Η Ναταλη δεν εβγαλε αχνα, απλα τον κοιταξε με ματια δακρυσμενακαι περιμενε γι ατη συνεχεια. Ημητερα της δεν σταματουσε να κλαιει, βλεποντας τον αντρα της ετσι, σε αυτη την κατασταση πρωτη φορα στην ζωη της την στεναχωρουσε πολυ, αλλα ηξερε πως ο αντρας της ηταν πληγωμενος, οπως και η ιδια, το να της λεει η κορη της οτι ειναι εγκυος δεν ειναι και λιγο και ποσο μαλλλον απο εναν αντρα απο τον ποιο την ειχε μεγαλωσει σαν παιδι του, που ειχε τα διπλασια χρονια απο την κορη της. Προσπαθησε να ηρεμησει τον αντρα της αλλα δεν τα καταφερε.
" Εγω αυτο το παιδι θα το κρατησω και δεν με ενδιαφερει τι λες εσυ, οσο και να με χτυπας οσο και να μου φωναζεις!" ειπε η Ναταλι με υφος ψυχρο στον πατερα της και εφυγε προς το δωματιο της. Το πρωτο πραγμα που εκανε, ηταν να παρει τηλεφωνο τον Χαρη.
" Χαρη;"
"Ναταλη; Τι εγινε;" ρωτησε ο Χαρης με αγουροξυπνημενη φωνη, μαλλον θα κοιμοταν σκευτηκε η Ναταλη.
"Χαρη να ειπα ολα στον πατερα μου" του ειπε η Ναταλη γρηγορα φοβουμενη να μην την ακουσει ο πατερας της αλλα και να μην εμπαινε στο δωματιο της απροειδοποιειτα.
"Γιατι; Δεν επρεπε να το πεις ακομα!" της ειπε ο Χαρη στο τηλεφωνο και η απαντηση του στεναχωρησε την Ναταλη
"Γιατι;" ρωτησε σαστισμενη.
"Επρεπε πρωτα καλυτερα να βρουμε καποια λυση και μετα το τελευταιο πραγμα που θα καναμε θα ηταν να το λεγαμε στον Λουι. Τωρα δεν προλαβενω να κανω τιποτα, μπορω να φανταστω πως το πηρε!"
" Σαν ποια λυση δηλαδη θα μπορουσαμε να βρουμε δηλαδη; Να το ριξω;" ρωτησε η Ναταλη , υψονοντας αυτη πλεον την φωνη της αφου αυτα που ακουγε δεν της αρεσαν.
"Ναταλη πας καλα; Αφου τα συζητησαμε αυτα δεν προκειται να το ριξεις το παιδι! Απλα ηθελα χρονο να κανονισουμε τα χαρτια μας για να φυγουμε." της ειπε ο Χαρη και ασυναισθητα ενα χαμογελο εμφανιστικε στο προσωπο της Ναταλη.
"Συγνωμη και εγω που νομιζα πως μετανιωσες!" ειπε χαρυμενη η Ναταλη ξεφυσωντας.
"Οχι αγαπη μου δεν μετανιωσα τιποτα!"
"Χαρη ο πατερας μου θα με παει αυριο στον γιατρο να το ριξω κανε κατι σε παρακαλω κανε κατι!"
Ο Χαρη αναστεναξε δυνατα. Το περιμενε αυτο απο τον Λουι. Ειδικα οταν θα μαθαινε οτι ο πατερας θα ηταν αυτος δεν περιμενε τιποτα λιγοτερο. Τωρα ομως θα επρεπε να προσεξει την Ναταλη, της το χρωστουσε τουλαχιστον, που δεν εφταιγε σε τιποτα, επρπε να προσεξειμαζι της, τωρα εχει καταδικασει την ζωη της και δεσμευτει με ενα μωρο και ενα σαρανταρη για ολη της ζωη. 'Η για οσο αντεχε δηλαδη.
"Μαζεψε λιγα πραγματα, τα κυριως απαρετητα, το βραδυ στις 12 το βραδυ θα ερθω να σε παρω, βγες με προσοχη χωρις να σε ακουσει κανεις, εξω και θα φυγουμε σημερα το βραδυ."
"Αήθεια;" απορησε η Ναταλη αφου δεν πιστευε ουτε στα αφτια της.
"Ναι! Λοιπον Ξεκινα με προσοχη να μαζευεις τα πραγματα σου χωρις να σε δει κανεις"
"Αχ Χαρη σε ευχαριστω, σε ευχαριστω πολυ! Θεε μου επιτελους θα εχουμε την δικη μας οικογενεια!" ειπε η Ναταλη χαρουμενη"Σε κλεινω τωρα παω να κανω αυτο που μου ειπες!" ειπε και το εκλεισε και δεν περιμενε καν αν θα πει κατι ο καλος της, απο την χαρα της δεν ακουγε και δεν καταλαβαινε τι συνεβενε γυρως της.
Ο Χαρη καθοταν στον καναπε του σπιτιου του με ενα ποτηρι ουισκι στο χερι κοιτωντας τον τοιχο απεναντι του. Στεφτοταν συνεχεια πως εφτασε σε αυτη την κατασταση. Και δεν φτανει που καταστρεψε την ζωη του καταστρεψε και την ζωη ενος κοριτσιου, που η ζωη της μολις ξεκινουσε. Εχασε ενα φιλο ή καλυτερα εναν αδελφο, εχασε την δουλεια του, εχασε τον ιδιο του τον εαυτο, και ολα αυτα για μια γυναικα, για εναν ερωτα, γιατι για τον ερωτα τα εκανε ολα αυτα και τωρα επρεπε να τα επανωρθωσει για αυτην και αν οχι για αυτην τοτε για τον Λουι, πλεον ενιωθε πως το χρωστουσε σε εκεινον αφου τον απογοητευσε σαν φιλο και αδελφο επρεπε να αναλαβει τις ευθηνες του.
******* Δεν αργησα οπως αλλες φορες εχετε να το λετε <3
