Οι μέρες κηλουσαν σαν νεράκι.Δεν είχε περάσει μια βδομάδα και οι δυο τους δεν είχαν καταφέρει να συναντηθούν ουτε για λιγα λεπτα. Ο μόνος τροπος που επικοινωνούσαν ηταν κάποια ελάχιστα μυνήματα που έστελνε η Νάτα. Εκείνος ειτε απαντούσε μετα από ώρες λογο ανηλειμενων υποχρεώσεων ειτε την επόμενη μέρα, με ύφος όχι και τόσο τρυφερό.Γενικότερα απέφευγε την όλη επικοινωνία μαζί της τις ώρες της δουλειάς του διότι ήξερε οτι η περιέργεια του Λουις θέριζε και θα σταματούσε τις ερωτήσεις μέχρι να μαθει ποια ηταν αυτή που τον έκανε να χαμογελάει έτσι.Ο ίδιος δεν ήθελε να παραδεχτεί στον εαυτό του οτι του είχε γίνει αναγκαία πλεον...ήξερε οτι αυτό που ένιωθε δεν έπρεπε να βγει στην επιφάνεια διότι έτσι θα καταστρέφονταν όλα.Ηταν μεγαλύτερος της..Φίλος του πατερα της..Δεν ηταν για εκείνη..Όσο και μην άρεσε σε κανέναν απο τους δυο αυτό!Απο την ημερα που έφυγε δεν σκεφτόταν τίποτα άλλο,μονο εκείνη, τα χάδια της, τα φιλια της, νόμιζε οτι άκουγε το γέλιο της, έβλεπε τα ματια της σε κάθε κοπελα που περνούσε μπροστά του.
Απο την αλλη η Νάτα ηταν σαν ρομποτακι.Δεν άκουγε τι της έλεγαν..ηταν αφηρημένη, ζούσε στον δικο της κοσμο.Για να ακούσει οτι της έλεγαν έπρεπε να το επαναλάβουν 2-3 φορες.Απο την μια ένιωθε χαρούμενη που εζησε οτι έζησε μαζί του απο την αλλη μισούσε που δεν τον είχε δει και που η συμπεριφορα του ξανά άλλαξε.Τον είχε ανάγκη...Ήθελα να δει τα ματια του..Το λαμπερό του χαμόγελο..Ήθελε να ξανά έχει την ευκαιρία να παίξει με τις ανεμελες μπούκλες του..Ήθελε να μυρίσει το μεθυστικό άρωμα του...
"Τι κανει ο Χάρρυ μπαμπά; απο την Κυριακή δεν τον έχουμε δει!" ρώτησε η Νάτα καθώς έπαιρναν όλοι μαζί το σαββατιατικο πρωινό τους.
"Καλά είναι ρε Νάτα...τόση πρεμουρα πια" απαντησε ο Λουις κοιτάζοντας την περίεργος
"Φίλος μου είναι ρε μπαμπά" είπε η Νάτα με επιθετικό αλλά και ναζιαρικο ταυτόχρονα τόνο.
" καλά βρε μωρο μου δεν είπα κατι...εξάλλου σήμερα το βράδυ εδώ θα είναι θα τον δεις! " με το άκουσμα αυτών των λέξεων τα ματια της άνοιξαν διάπλατα και χαρά άρχησε να πλημμυρίζει το κορμί της.
"Εδώ?" ρώτησε προσπαθώντας να καταπιεί την μπουκιά απο τ τοστ της.
"Ναι..θα ερθει το βράδυ για φαγητο..θα ερθει και η kelly η φιλη της μαμας σου" είπε ήρεμα εκείνος.
