Τελικά ευτύχησες ;

Το ημερολογιάκι.

Εδώ και δυο ώρες η Ευτυχία καθόταν στο γραφείο της και είχε μπροστά της ένα χαρτί, το ημερολόγιο της - το οποίο το είχε παραμελήσει για αρκετό καιρό μιας και δεν είχε ελεύθερο χρόνο, έμπνευση και όρεξη να γράψει τις εσώτερες σκέψεις της ή οτιδήποτε την βάραινε- και απλωμένα στο γραφείο της πολύχρωμα στυλό όπου τα είχε αγοράσει εκείνη την χρόνια. Της άρεσε να γεμίζει κάθε σελίδα από τα σχολικά της τετράδια, με χρώμα μιας και η ζωή της δεν ήταν πολύχρωμη. Δεν ένιωθε πολύχρωμη αν και ήθελε να νιώσει την ζωντάνια των χρωμάτων. Ένιωθε ασπρόμαυρη, μουντή δηλαδή. Όταν δεν ένιωθε χαρά, χρησιμοποιούσε μαύρο στυλό. Συνδύαζε το μαύρο χρώμα με την στεναχώρια, όπως κάνουν οι περισσότεροι. Δεν προτιμούσε όμως να φοράει μαύρα ρούχα για να εκφράσει με έμμεσο τρόπο το πως νιώθει. Κατά βάθος φοβόταν μήπως την κρίνουν και για αυτό. Φαντάσου να ζεις σε έναν κόσμο όπου οι συνάσνθρωποί σου, κρίνουν μέχρι και την ένδυση. Αυτοί οι άνθρωποι ονομάζονται μικροπρεπείς ή απλά αγανακτισμένοι από την ζωή που επέλεξαν να μην ζήσουν αλλά να την παρακολουθούν. Για την ακρίβεια, να παρακολουθούν σαν αδρανείς θεατές τις ζωές άλλων.

Κοιτούσε γεμάτη περιέργεια το χαρτί, έμοιαζε λες και το θαύμαζε σαν κάποια θεατρική παράσταση αλλά χωρίς σκηνές. Μάλιστα, προτιμούσε να εμφανιστούν σκηνές από το χαρτί, και πιο συγκεκριμένα σκηνές από το παρελθόν, αναμνήσεις από το παρελθόν. Γιατί θυμόταν μόνο τον εαυτό της στεναχωρημένο; Ήταν μήπως υπερβολική; Όσοι άνθρωποι έχουν δεινοπαθήσει και έχουν ζήσει κάτι άσχημο ή ντροπιαστικό θα ήθελαν στα σίγουρα να αφαιρέσουν αυτή την ανάμνηση από το μυαλό τους ή τουλάχιστον να μην την ξαναζήσουν ποτέ. Η Ευτυχία όμως μπόρεσε να τα ξεχάσει, να τα αγνοήσει και να ζήσει. Εξάλλου για αυτό είναι η ζωή, για να την ζούμε, δίχως να μας σταμάτα κάτι. Πολλοί άνθρωποι δεν κατάφεραν να ξεχάσουν ποτέ τον πόνο που τους δημιουργήθηκε από διάφορες συγκυρίες που συνάντησαν στο μονοπάτι της ζωής. Οι οποίες έμοιαζαν με εμπόδια αλλά με μεγάλο θάρρος, ο άνθρωπος μπορεί να πατήσει πάνω στα εμπόδια και να ψηλώσει. Να γίνει πιο μεγάλο και πιο ισχυρό από το εμπόδιο.

Άρχισε να γράφει στο χαρτί ενώ παραμιλούσε ταυτόχρονα:

Υπάρχουν ημέρες που πιστεύω ακράδαντα πως πιο πριν δεν υπήρχα. Απλά τώρα ξεφύτρωσα σε αυτό τον πλανήτη. Έχω ξεχάσει οτιδήποτε με πονάει και όταν μου τα θυμίζουν μένω άναυδη, φοβάμαι, τρέμω, περνάω κρίσεις άγχους και δεν ξέρω πως να με καθησυχάσω.