İLGİNÇ ÇOCUK (BAJİFUYU)

0.5

~ Baji

Aniden dudaklarıma yapıştı.. Ne tepki vereceğimi şaşırarak afalladım.. Ne ona karşılık verdim ne de onu ittim.. Şoka girmiştim sanki.. Sonra kendime geldim ve hızla geri çekildim..

-S-SEN NE YAPIYORSUN CHİFUYU???!!

o kadar saçma bi olaydı ki hala şaşkındım ve ona bağırdığımın farkında bile değildim.. Hemen üstünden kalktım ve kapıyı çarparak dışarı çıktım.. Uzaklaşmam lazımdı..

~ Chifuyu

Az önce nedenini bilmiyorum ama Baji-San'ı öptüm.. Neden? Neden öyle bir şey yaptım ki? Bir erkek ve başka bir erkek.. Neyse neyse.. Bu olamazdı.. Baji-San ile aramın bozulmasını istemiyordum..

Nereye gitmişti acaba? Umarım döndüğünde gerginlik yaşanmazdı.. Tabii ne zaman döner bilemiyorum veya.. Döner mi onu da bilmiyorum..

Hemen en yakın arkadaşım Takemitchy'yi aramalıydım.. Ama dur bir dakika telefonum.. Salonda kalmıştı.. Ama bu haldeyken ayağa kalkabilecek miydim ki?

Denedim ama yapamadım.. En sonunda kendimi yataktan atmak zorunda kaldım. Acıdı ama iyiydim.. Sürüne sürüne merdivene kadar geldim.

2 dakika merdivenlere baktıktan sonra kendimi topladım ve derin bir nefes alıp cesaretimi toplayarak kendimi merdivenlerden attım..

Bu daha da canımı acıtmıştı ama o an ne yaptığımı iyi düşünemiyordum.. Acım biraz azalınca koltuğa doğru sürünmeye başladım.. En sonunda hedefime vardım.. Telefonumu elime aldım ve ellerim titrerken rehberimde

✨ tAkE ✨ 'yi aradım.. ellerüm cidden kötü titriyordu.. gözyaşlarım süzülmeye başladı.. En sonunda Take telefonu açtı.. uzun uzun konuştuk.. Yanıma gelmek istedi ama ben belki Baji-San döner diye onun buraya gelmesine izin vermedim ve onu kibarca reddettim..

hava kararıyordu... Baji-San için endişelenmeye başlamıştım.. gerçi haksız sayılmazdı sanırım.. Beni öpmek çok iğrenç bi duygu olsa gerek.. ben olsam bende kendimden uzaklaşırdım.. SONSUZA DEK...

Gece olmuştu.. Baji-San yoktu.. İnmeyi başarmıştım ama yukarı çıkamazdım.. Koltuğa bile çıkamıyordum.. Yerde uyuyakalmışım..

*ERTESİ GÜN*

Sabah olduğunda biraz daha iyi gibiydim.. Baji-San hala yoktu.. Telefonumda da hiç bildirim yoktu..

*SAATLER SONRA*

Hava kararıyordu.. Yine.. Ama Baji-San hala yoktu.. 🥺
Ben o kadar iğrenç biriymişim demek ki.. Ama haklı.. Artık burada kalıp evini kendim ile kirletemem.. Zar zor ayağa kalkıp kapıya gittim.

Bi güçle kapıyı açtım ve kendimi dışarı attım. Kapıyı ise hızla çekip kapattım.. Take'yi aradım. Baji-San'ın evine yakın bir park varmış oraya gittim.. Bilerek Baji-San'ın evini, en yakın ve güvenilir arkadaşım bile olsa kimseye ifşa etmek istemedim.

Benim için çok şey yapmıştı ve ben onu öpmüştüm.. İğrenç biriyim... Yaşamak istemiyordum.. Keşke beni kurtarmasaydı.. Keşke oracıkta Jeup beni öldürseydi.. Ama öyle olmadı işte..

En sonunda Take geldi ve beni aldı.. Beni neşelendirmek için parkın karşısındaki markete girdi.. Kafamı son kez Baji-San'ın evine çevirdiğimde onu gördüm..

Evine giriyordu.. Saçları oldukça karışmıştı.. Kıyafetleri dağınıktı.. Omzu yırtılmıştı.. Kim bilir nerelerdeydi.. Neler yaptı? Benim iğrençliğimin üzerine ne yaşadı? Yüzüm yoktu.. Yanına gidicek ne yüzüm vardı ne de halim.. Onu son kez görüşümdü.. Ve bunun böyle olmasını hiç istemezdim.. Çocuk gibi davranmış Baji-San'ı kendimden soğutmuştum...

"ELVEDA... BAJİ-SAN" dedim kendi kendime..

Take yanıma gülümseyerek geldi ve şoför koltuğuna geçip bana elindeki poşeti verdi. Bana bakıp "En sevdiğinden aldım.. Ye iyi gelir" dedi.. Poşete baktım ve tebessüm ederek en sevdiğim çikolatayı aldım elime.. Take'ye döndüm ve "Teşekkür ederim Take.. Tek arkadaşım sensim.. Senden başka kimseye ihtiyacım yok. İyi ki benim arkadaşımsın" dedim..

Son kez arkama dönemedim.. Cesaret edemedim buna.. Take beni kendi evine götürdü.. Orada uyumuşum..