27. bölüm

842 76 216
                                    

// Jeongin //

Seungmin'in geldiğini görünce hepsi ortalıktan kaybolmuştu.

"Naber?"

"İyi. Gel hadi benimle."

Bilyelerin olduğu yere gidip onun gelmesini bekledim.

"Odamdan mı aldın lan?"

"Evin anahtarı bende vardı."

"Ya gece gelip bana hallenseydin?"

"O da olur."

Gözlerini belertip bana baktığında güldüm ve yerdeki bilyelerden birini alıp fırlattım.

"Çekil lan bu işin ustası burada."

"Evet ustasısın Seung, çalıların içine girdi. Git ve al."

"Ben niye alıyorum?"

"Sen attın."

"Almam."

"Neden?"

"Kaplumbağa deden."

"3/B sınıfından Kim Seungmin konuştu."

"Çok komik."

Gülüşerek çalılıklara doğru gittik. Bilyeyi alırken kafalarımız birbirine çarptığında Seungmin sanki kırmışım gibi bağırdı.

"Odun kafa! Beyinsiz hücre!"

"En azından odunların ve hücrelerin hayata bir yararı var, senin yok."

"Neyse, sen bana bir cevap borçluydun unuttun mu?"

"Hazır buradayken tıpkı eskiden çektiğimiz fotoğraftaki gibi poz verelim."

"Niye? Başka poz mu bilmiyoruz?"

"Hayır salak nostalji olsun diye yapacağız."

"Öyle desene. Lan bok gibi poz vermişim asla yapmam bunu."

"Yapmazsan yapma."

Ofladığımda gülüp aynı pozu verdi ve fotoğrafı çektik.

"Çok güzel oldu."

"Artık konuşabilir miyiz Jeong?"

İç çekip kendimi hazır hissedene kadar etrafı izledim.

"Sen benim için çok değerlisin ve her zaman öyle kalacaksın. Hayatıma en çok dokunan kişi sen oldun, bunun için minnettarım. Bilmeni istediğim bir şey daha var, ki en önemlisi."

Duraksayıp onu süzdüm. Dikkatlice beni dinliyor ve sanki ağzımdan çıkan her harfi sayıyor gibiydi.

"O da seni çok fazla seviyor olmam Seungmin. Ben sensiz yapamam ki, ilk arkadaşım sendin ve her şeyi birlikte yaptık. Ulan sik yarıştırdığımız günler dün gibi, hangimizinki daha uzun diye ölçer dururduk. Hatta bir gün-"

"Nolur sus utandım hatırlayınca."

"Demem o ki; hayatımın tümü oldun, gecelerime gün gibi doğdun."

"Şarkılardan alıntılarla gelme bana."

"Keşke seni ne kadar sevdiğimi anlatabilsem Seungmin. İmkanım olsa yeri göğü indirir sana olan aşkımı anlattığım yağmurları gül diye yoluna sererdim."

"Biliyorum sevdiğini ve inanıyorum. Bu yetmez mi?"

"Artar bile."

"Artık sarılabilir miyiz Innie?"

"Üzerinde bomba yok değil mi? Sarıldığımızda patlayıp katilim olursun falan."

"Gerizekalı bomba üzerimdeyken patlarsa ben de gebermiş olurum."

wrong number, hyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin