Dışlananlar [Omegaverse]

1.

Selam güzel okuyucularım 💖

Kitapa devam edip etmeyeceğim sizin yorumlarınıza bağlı😊

Severseniz devam edeceğim💖

İyi okumalar dilerim 😘

*Toprak*

Omega olmak artık beni yormaya başlamıştı. Her sabah erken kalkıp evi temizlemek, yemek yapmak, kardeşlerimin eşylarını hazırlamaktan gına gelmiştim.

Küçüklüğümden beri nasıl iyi bir eş olacağımı, nasıl ev işi yapacağımı, örgü türü şeylerin nasıl yapıldığını öğretmişlerdi.

Diğer beta ve alfalar gibi okula gidememiştim çünkü alfa babama göre bir omega okuyup ne olacakmış!?

Şuan liseye giden bir kardeşim var, beta. O bana okuma yazmayı gizlice öğreti. Bazen okumam için gizlice kitablarını bile verdi. Onu cidden seviyordum.

Birde mezuna kalmış alfa kardeşim vardı. Onunla pek anlaşamıyorduk. Hoş zaten pek eve geldiği yoktu ama olsun yine de beni görse bir kaşık suda boğacak gibi bakıyor.

Evli olan abim ve ablamda var. Abim ve ablam da alfa. Abimin üç, ablamın beş çocuğu var. Abimin iki alfa oğlu bir beta kızı varken, ablamın üç alfa bir beta ve bir omega çocuğu vardı.

Abimden nefret ediyorum çünkü eşine çok kötü davranıyordu. Bir kere eşi ağlayarak artık doğum yapmak istemediğini çünkü korktuğunu söylemişti ama abim onu dövmüş ve bebeğinin düşmesine neden olmuştu. Zavallı omega yavrusunu kaybedince çılgına dönüp abime saldırmış üstüne üstlük mühür yerini bıçakla kazımıştı. Şimdi nerde bilmiyorum ama umarım iyidir...

Ablamdan ise o kadar nefret etmem. Eşine çok iyi davranır yani sayılır. Zorla çocuk yapmadı abim gibi hatta çocukları isteyen ablamın eşiydi.

Annem ve babama gelirsek. Um annemden başlamak istiyorum.

Annem...hep baskılanmış bir omega olarak büyümüş. Görücü usulü babamla evlenmiş. Ona ne öğretmişlerse bana da aynısını öğretiyor hatta.

Babam ise kötülüklerin birleşmiş hali gibi. Küçükken omega olduğum için baya dayak atmıştı. Büyüyünce - evlenme çağı gelince - dövmeyi bırakmıştı yani iz kalmayacak şekilde bırakmıştı...

Ben 25 yaşında bir omegayım ve bu demek oluyor ki evde kalmış bir omegayım.

Omegalar en geç 18 yaşında evlenirlerdi. En erken ise 15.

Elimdeki son tabakları masaya koyunca derin bir nefes aldım. Annem içeri girince hafifçe gülümsemiştim. Annem ise önce bana sonra masaya bakıp mutfaktan çıkmıştı.

Annem küçükken tanıdığım anneme benzemiyordu. Mavi gözlerinin renki solmuştu resmen...

İçeri giren babamla kenara çekilip onun oturmasını bekledim. Babam oturunca önüne yemekleri koyup içeri giren kardeşlerime de aynı işlemi yaptım.

" yarın sana görücü gelecek "

Anneme baktım çaktırmadan. Yavaşça ekmeği kırık babama vermişti.

" tamam baba "

" yarın için kardeşlerinle alışverişe git. Düzgün bir şeyler alın. Yarın gelenlerin yanında yanlış bir haraketini görmeyeyim "

" tamam baba "

Ve bundan sonra sessizlik içinde geçen bir kahvaltı faslıydı.

***