Pinark ko ang red Vios ko sa may harap ng mataas ng building ng kompanya. Labas pa lang ay makikita na ang pagiging matayog neto. It is very tall and is covered with thick window glasses at silver metal divisions. It kinda reminds of the Empire State building in New York. I am an Architect and I can say that this is such a great work of art in the real world.
Inayos ko muna ang soot ko bago ako pumasok sa double sliding doors na may dalawang guards na nakabantay. Okay, so much for being 'ohh-so-protective'
Dumeretso ako sa may front desk para mag inquire. Nginitian ko ang babae na may suot ng beige plain top and gray skirt.
"Good morning. I heard that you are looking for an Architect. Uhm, I would like to apply."
Magiliw kong sabi dito. Syempre I should act friendly and formal for me to have a job.
Ngumiti rin naman ito sa akin.
"Can I see your resume please."
Binigay ko naman ito sa kanya.
At sinimulan niya ng kulikutin ang computer sa may gilid niya.
"Sorry po pero wala po ang name mo dito. Nakapag pasa ka na po ba ng resume and some of your credentials nung Monday?"
"Huh? No, I didn't. Kala ko kasi ngayon pa lang."
"No Ma'am, the Chairman gave orders. I think he is already done checking the papers of the persons who wanted to apply, job interview na lang ngayon."
Napahawak na lang ako sa noo ko. Damn, Wednesday nga pala ngayon. Masyadong pre-occupied ang utak ko kaya hindi ako nakapagpasa. Inuna ko lang magsaya kesa dito.
Looks like this is goodbye to my dream company.
"Ah,ganun ba Miss? Hindi kasi ako nakapag pasa eh. Thank you for your help though. Here is my calling card, pakitawagan na lang po ako if ever may available na. Salamat at sorry sa abala."
Then, Kinuha ko naman ang papeles ko dun sa may desk niya. Tumango naman ito sa akin.
I decided to leave. Pupunta naman ako sa pangalawang kompanya na nais kong pagtrabahuhan. Good thing I have a back up plan.
Nakarating na ako sa may pinto nang bigla akong pinigilan ng isa sa mga guards na nakabantay sa may pinto.
I just frown at them. Problema neto?
"What?" I ask in a calm voice.
"Pinapatawag po kayo sa may Chairman's office."
sabi sakin nung lalaking nasa kaliwa. Mukha namang may kinakausap sa ear phones ang isa netong kasama. Pareho sila naka black suit. Pero halatang nakakatakot. Wala akong laban sa mga ito.
"Bakit daw?" tanong ko naman habang inaayos ang dala kong portfolio. Muntik na kasing mahulog dahil sa pagkagulat ko.
"Wala po siyang sinabi. Pumunta na lang kayo. Nasa 45th floor po siya."
Bago tumalikod ay nagpasalamat muna ako sa mga ito.
Bigla naman akong tinawag nung babae na nasa front desk na kinausap ko kanina.
"Ma'am! Pinapatawag po kayo ni Chairman . Goodluck po."
Ngumiti ulit ako at pumunta na sa may elevator.
Grabe, elevator pa lang ang rangya na. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Puro ata glass ang gusali na ito. Halatang mamahalin. The things and the strucures in here scream great power. Bigla naman tuloy akong kinabahan, parang nakaka intimidate. But I have no choice, I do not want to stay in abroad, though miss ko na sina Mommy. Pero if hanggang next week ay hindi pa ako makahanap ng trabaho edi I will have no other way rather than to go to US.
I stood still, waiting for the 45th floor nang mapansin ko ang isang CCTV camera na tila nakatutok sa akin. Ako lang ba o bakit pakiramdam ko ay may nakatitig sa akin? That idea gives me creeps on my body. Kahit ano na lang ang naiisip ko eh.
I took a deep breath nang makalabas ako sa elevator.
"Ma'am, the Chairman is now waiting. You may go inside." sabi ng isang sopistikadang babae na maaaring sekretarya ng big boss.
Binuksan ko naman ang black door. Wew. Hindi pa nga ako nakakapasok ay pakiramdam ko na hindi ako gaanong makahinga ng maayos.
The office has a musculine theme. Black ang furnitures hanggang sa table and drawers. May glass na nakalagay sa desk niya it says:
Timothy R. Greigher
CEO
Napalunok ako ng wala sa oras. Syempre hello? Chairman/CEO first time ko itong mag apply tapos sa isang napakalaking kompanya pa. Sino ba naman ang hindi kakabahan?
There are touches of white and silver colors. May mga abstract paintings din na nakasabit. Tapos may mini sala, for meeting and xbusiness purposes ata.
Overall, it is very simple and neat yet so uhmm.. sexy?
Nakatuon bigla ang atensyon ko sa lalaking naka gray suit. Nakatayo ito sa may gilid ng table niya. Likod nya lang ang nakikita ko. I was actually expecting a Sir na nasa mid 40s but it seems like he is too young to be called a Sir or Chairman.
"Goodmorning, Sir."
He then turned around and schock was written all over my face.
"Ikaw?!" Dapat nasa isip ko lang yun pero mukhang napalakas ata ang aking pagkakasabi sa isip ko.
"Did I surprise you Miss Mia Valenzuela?"
tanong niya sa akin habang paupo sa swivel chair.
Ako naman, on the other hand ay parang tuod na nakatayo lamang sa may gilid ng pinto. I felt stuck.
"Sit." I took my composure at naupo na rin sa may silver chair, facing him.
"Now, tell me. What is your reason for applying in my company."
Halatang diniinan niya pa yung 'my' isaksak niya sa baga niya yung kompanya. Pero syempre pinigilan kong buksan ang bibig ko. Baka may masabi na naman ako.
"Isn't it obvious Sir? Of course, I want to have a job." Full of sarcasm na sagot ko.
Halata namang nagulat ito sa nasabi. Nope, I am not afraid of him. Wala naman masama sa sinabi ko ha. Kala niya ha.
His lips turn into a smirk.
"Oh, well said, introduce yourself."
Utos nito sakin habang pinapaikot ang Gtech pen na hawak.
Iniabot ko sa kanya ang resume ko and other papers, including my license as an Architect. Tiningnan niya ito pero hindi niya iniscan.
"I want to directly know you. Speak."
I tried to look calm but I controlled my feelings.
"My name's Mia Valenzuela, 23 and a graduate of UP Diliman. I have--"
I was about to continue again but he stopped me.
"Yeah, I know that already. Tell something else, something that is much, much interesting."
What's with his tone? Is he trying to seduce me?
"Ano po ba ang gusto niyong malaman?" straight forward na tanong ko.
"Look, I will make it a lot easier for you. You can have your job but in return you have to do a favor for me."
"Sir, please stop hitting around the bush and tell me what you want."
His smirk grew wider.
"You really are a very interesting lass." he said. Tumayo ito at pumunta sa may likod ko and bent down, placing his hands on the back of the chair that I am sitting on.
He begin sniffing my scent.
"I miss this sweet smell of yours."
He also stroked my hair and put it on my right shoulder. He then, kisses my neck which sends shivers on my spines. I closed my eyes, feeling his minty breath. Suddenly, I heard him whispers,
"Be with me, I want you."
