A/M:
Mag aupdate ulit sana ako kagabi kaya lang nung inupdate ko yung works ko eh biglang nawala tong Chapter 11. Muntik ko na itapon itong ipad ko dahil sa sobrang pagkabwiset ( nakakaputa talaga) kaya napag desisyunan ko na lang na matulog para mapakalma ko tong sarili ko.
Watty, please, don't be so hard on me.
Wag mo naman nang I delete yung mga gawa ko.
Pati yung mga mata ko dudugo na sayo (hahahah)
Thank you for reading.
_xoxo
Hindi mawala ang ngiti ko mula nung nakasama ko si Yrwan. He's a great guy at sobrang benta sa akin ang sense of humor niya kahit na minsan ay nagmamayabang na ito. Nag lunch lang na,an kami tapos nag libot libot sa mall ng ilang minutes tapos yun hinatid niya na ako dito sa kompanya.
Papasok na sana ako sa aking opisina nang makita ko si Judith na nakatayo sa may dingding katapat ng pintuan ko. Kitang kita ang pag bagsak ng mga balikat nito ng makita niya ako.
"Hay, Miss Mia, buti na lang po at nandito na kayo. Ang init init ho kasi ng ulo ni Sir Greigher simula pa kanina. Tapos ang dami niya na rin na sinesisanteng mga empleyado. Puntahan niyo na po siya sa taas."
Tumango naman lang na ako sa kanya sahil kailangan ko ng magmadali.
When I got to his floor ay marami akong nakitang mga employees sa hallway. Their faces crumpled like a piece of shit.
"Paano na ako ngayon? Kakapanganak pa lang ni misis. Nasa kritikal na kondisyon pa naman yung anak namin dahil kulang sa buwan noong iniluwal siya."
Nakahawak ang isang kamay nito sa kanyang noo.
"Pareho na tayo ng kapalaran Pre, ...Buhay nga naman oh, napalayas na nga ako sa nirerentahan kong apartment tapos pati ba naman sa trabaho sawi na rin ako? Ano na lang ang ipapadala ko sa mga magulang ko sa probinsya? Nasa Kolehiyo pa naman yung tatlo sa mga kapatid ko. Nak ng tucha naman oh."
Tugon naman nung isa na naka upo na sa sahig.
Hindi ko na kaya ang mga naririnig ko. Siguro more than 10 silang lahat na nagmumukmok dito sa labas dahil sa kagagawan niya.
Mas nilakihan ko ang aking mga hakbang at hindi na ako kumatok pa. I just entered his office whit my held high up.
"Ano na naman ba ang drama mo ha?! You fired a lot of your employees, wala ka bang awa?! Nakaka sira ka ng mga buhay at pangarap."
I was expecting that he will also shout at me like the I did to him, pero wala lang itong imik for a second.
Nakasapo ang mga kamay nito sa kanyang noo na para bang ang laki din na problema niya.
"Where have you been? Didn't you remember our supposed lunch together?"
I was dumbfounded upon hearing his words. Shit lang.
I cleared my throat. At naglakad ako papunta sa kanya. I gently caress his shoulder. Good thing ay hindi niya naman ito iniiwas.
"Oo, I totally forgot about that. I am so sorry kasi may emergency. I got my period tapos natagusan pa ako. Heto nga oh, my skirt has a stain on it."
Sabay abot at pakita ko sa kanya ng paper bag na dala ko.
I saw him smirk kaya doon lang ako natauhan. Nakakahiya, bakit ko ba ipinakita pa sa kanya?
Proud akong natagusan ganun?
Tiningnan niya lang ako, which I found so darn awkward.
"Ah.. Please do not completely fire those employees that you just fired earlier. Ako na lang ang parusahan, wag mo na silang idamay pa."
I held his cheek. It was hot, literally hot.
"Hey, are you sick? Bakit ang init init mo?"
Tarantang tanong ko dito. Inilagay ko rin yung kamay ko sa noo at leeg niya.
Oo nga, he's feverish.
Akmang aalis na sana ako nang bigla niyang hawakan ang dalawang kamay ko.
"I'll be back. Kukuha lang ako ng gamot mo, I think I have some in my bag, sa office ko."
He just took a deep sigh and then he pulled me closer to him, wrapping his masculine arms on my waist.
Hindi na ako nakapalag pa dahil nakontento na ito sa pwesto namin. This is too close, I cannot feel my heart. Parang nagkabuhol buhol na yung mga internal organs ko. Mas lalo nitong hinigpitan ang yakap sa akin at ibinaon pa nito yung mukha niya sa may leeg ko. Maliit lang naman kasi akong tao, kaya baot na abot niya nag itaas ko. Kahit na naka heels na ako ay walang wala pa rin ang height niya sa akin.
"Mmm... This feels so nice."
He groans, pati tuloy ako naiinitan na rin. Ang husky kasi ng boses niya.
For a couple of minutes ay ganoon lang ayos namin. Nangangalay na nga ako pero hindi na lang ako nag reklamo pa. Napagitla ako bigla ng makita ko si Judith.
"Oww, ah .. eh.. Sir Greigher, gusto ko lang pong iingorm na nandito na po si Mr. Dela Vega for the report of the previous stocks."
Gusto kong kumawala sa pagkakayakap niya sa akin subalit mas lalo lamang nitong hinigpitan ang yakap niya. Kulang na mag crack yung rib cage ko dahil sa diin niya.
"Reschedule all of my appointments tomorrow. I'm tired and not feeling well. I just want to rest for awhile. By the way, pakisabihan na rin yung mga nafire ko na hindi pa naman talaga sila fire but tell them na kailangan pa nilang mas pag igihan ang kanilang mga trabaho kung ayaw talaga nila na masisante, this time totohanan na."
"Okay po Sir. I will remind them."
Ngumiti ito sa akin at tumango naman na ako.
"If you want ako na lang muna ang mag susupervise dito habang wala ka. Yun ay kung okay lang naman sayo."
"Sorry baby, but I can't do that. Hindi dahil sacwala akong tiwala sayo kundi iyon ay dahil sa gusto kong magpahinga kasama ka. Let's go home together."
Aaminin ko kinilig ako dun sa sinabi niya. The words Home and Together rhyme so good to my ears.
Matapos ling kunin yung bag ko mula sa office ay dumeretso ma kami sa kotse niya. Nagulat nga lang ako dahil sa may likod niya ako pinaupo.
I thought were already okay, bakit ganito?
Nawala yung ngiti ko at napalitang yun ng pagkabusangot. After some time ay nakita ko na rin siya ns pumasok. Laking gulat ko rin dahil sa tabi ko siya naupo.
"Sinong mag dadrive?" Litong tanong ko sa kanya.
"Si Lucas, my bodyguard."
As if on cue ay may pumasok na nga ito at nag drive na.
I can feel my cheeks going red when he buried his face onto my neck.
God, this feels good.
Hinawakan ko rin yung pisngi niya na mainit na mainit pa rin.
He may be heavy but I don't really care. I love it when we're like this. Actually, first time ko itong makita na side niya. He is so sweet and I just can't resist him.
Sana lagi na lang siyang may sakit.
