Yazmak tek ilaçtı, bilirsiniz. Sevgili olduğumuz süre boyunca Hinata'ya mektuplar yazdım. O bunu bilirdi fakat okumasını istemediğimi de bilirdi bu yüzden hiç irdelemezdi. Beni bazen mektup yazarken yakalar ve arkamdan gizlice gelip boynuma bir öpücük kondururdu.
Elime kalem ve kağıt aldım, başladım yazmaya.
Gün1
Sevgili sevgilim,
Her şey daha yeni, acı çekişimin ilk günü. Beni üzdüğün ilk gün. Bilemiyorum, çaresizim. Elimden gelen tek şey geçerli bir sebebin olduğunu düşünmek. Ama kendimi kandırdığımın farkındayım.
Kokun hala yatağımızda. Her bir parçan bu evin her bir parçasında. Bu ev sensiz cehennem. Nasıl uyuyacağım ben? Nasıl yapacağım? Nasıl yemek yiyeceğim... Her şeyden öte, sensiz nasıl yaşayacağım sevgilim? Yaşayamam sanırım, öyle değil mi?
Tanıştığımız ilk günü hatırlıyor musun? Beni okulun çatısında atlamak üzereyken yakalamıştın. Sonra konuştuğumuzda senin için yaşamamı söylemiştin. Ve ben o günden beri yani tam 6 yıldır senin için yaşadım sevgili sevgilim. En çok acıtan şey de sen hala benim sevgilimsin ama ben senin sevgilin değilim.
Hiç aklım almıyor, bana nasıl kıydın? Öpmeye kıyamadığın sevgiline bu kaderi nasıl uygun gördün? Beni benden iyi tanıyorsun, o zaman beni neden bırakıp gittin? Kariyer sadece bir bahaneydi. Sen sadece çekip gitmek istedin. Benden bunalmıştın. Belki de Oikawa'yı çok özlemişsindir, bilemiyorum. Beni en çok korkutan da bu biliyor musun? Eğer oraya o eski sevgilin olacak Oikawa için gittiysen... Canım acıyor Shoyo'm. Hem de çok acıyor. Ne göz yaşlarımı, ne de hıçkırıklarımı durdurabiliyorum.
Bugün sigara içtim.
İki yıldır ilk defa hem de. Senin sayende vazgeçtiğim bu illete, senin yüzünden başlayacağım asla aklıma gelmezdi.
Herkes üzgün Shoyo'm. Sadece üzülen ben olsam keşke. Kenma'ya da kıydın, nasıl yaptın? Onu hayatım boyunca ilk defa bu kadar çaresiz gördüm.
Sen sadece bana değil,
hepimize ihatnet ettin Shoyo. Sen herkesin gözünde bittin lakin benim için hala... Hala aynısın.
Şunu unutma, sana olan aşkımı hiç bir güç nefrete çeviremez.
Ben sana hala aşığım.Evet, mektubumu bu şekilde bitirip zarfa koydum. Bu mektuplar belki bir gün Shoyo'nun eline geçer ya da geçmez bilemiyorum. Ama eğer bir gün Shoyo bunları okursa üzülmesini de istemiyorum. Kim sevgilisine kıyabilir ki?
Biraz kitap okumaya çalıştım, yine ağladım. Vakit geçmek bilmiyordu ama. Balkona çıktım. Yağmur yağıyordu. Serin, güzel. Sigara yaktım. Üflediğim duman, gökyüzünden damlayan damlalara yenildi. Ben dumandım, o da gökyüzünden düşen damlalar.
Bence medyaya koydugum sarkilari dinlemelisiniz!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yara / kagehina
Fiksi Penggemarkaybettiğin gün gibi bekliyorum. üstümde bi başkasının ceketi yine de tanırsın, biliyorum. tw: sigara, self-harm!