Derin derin nefesler aldım. Neredeyse her gün ona yazmaya karar veriyordum ama gururum buna engel oluyordu. O en yakın arkadaşımın abisiydi ve nedenini bilmediğim bir şekilde benden nefret ediyor gibi davranıyordu.
Bugün yazmaya karar verdiğim diğer...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lana Del Rey/ Doin' Time
"Ufaklık... Senin burada ne işin var?"
Dolu dolu gözlerle Anıl'ın suratına baktım. "Ağladın mı sen? Geç içeri." diyerek beni içeri aldı. Üstü çıplak bir şekilde bana temas etmesi ergen kalbimin atışlarının hızlanmasına sebep olmuştu. "Gel böyle." diyerek beni koltuğa oturttu. "Anlat bana. Ne oldu?"
Ağzım hafif açık şekilde Anıl'ın kaslı vücudunu izlemeye başladım. Balon gibi veya protein tozu kullananlar gibi değildi. Kasları idealdi. Hafif esmer teni pürüzsüzdü. Gözlerimi çekmek istesem de onun vücudundan gözlerimi çekemiyordum.
"Buraya vücudumun röntgenini çekmek için geldiğini söyleme bana."
Anıl'ın sesiyle hızlıca gözlerimi vücudundan çekip konuştum. "Şey... Ben aslında..." diyebilmiştim sadece. Yanaklarımın alev alev yandığını hissediyordum. Tırnaklarımı kısa kollu tişörtümün açıkta bıraktığı kollarıma geçirdim.
Anıl koluma bakıp konuştu. "Şu saçma hareketi neden yapıyorsun?"
Fark etmiş miydi? Sude bile fark etmemişti ama Anıl fark etmişti. Bu düşünce az önce yediğim tokadı unutturur gibi olmuşken Anıl tekrar sordu. "Neyin var, ufaklık? Kötü görünüyorsun."
Sorduğu soruyla yediğim tokadın yerinin yandığını hissetmiştim. Gözlerim tekrardan dolmuştu. Ağlamamak için direndim. Onun karşısında güçsüz görünmek istemiyordum. Anıl'a baktım. Onun bana şefkatle bakan gözlerini gördüm. Ağlamamı tutamadım ve gözyaşlarımı serbest bıraktım.
"Sokakta kaldım. O yüzden geldim." diyebildim gözyaşlarımın arasından.
"Sana neden geldiğini sormadım. Neyin olduğunu sordum. Kapıda kaldığın için böyle ağlamıyorsundur herhalde?"
Uzun süre boşluğa baktım. Babamdan dayak yedim diyemezdim. Onun bana acımasını istemiyordum.
"Anlatmasam. Sadece uyusam olur mu?" diye sordum bezgin bir ses tonuyla. Anlayışla başını salladı. "Ben Sude'nin odasında kalırım." deyip Sude'nin odasına çıktım. Dolaptan bir pijama takımı alıp giydikten sonra yatağa girdiğim sırada odanın kapısı çalındı ve Anıl içeriye girdi.
"İyi misin diye sormak için geldim." diyen Anıl'a gülümseyerek baktım. Sanırım ömrüm boyunca hiçbir erkek tarafından böyle bir ilgi görmemiştim. Bir anlık hisle Anıl yanımda uyusun istedim. Bunu ona direkt söyleyemezdim. "Aslında iyiyim ama biraz korkuyorum." dedim en yumuşak ses tonumla. "Senin için ne yapabilirim?" diye sordu Anıl. Tek eli kapı kulpunda bekliyordu. "Ben uyuyana kadar yanımda dursan olmaz mı?" diye sordum tüm cesaretimle. Bu gece konuşan kesinlikle ben değildim. Yediğim tokat beyin hücrelerimi öldürmüş olmalıydı.
Anıl şaşkınca bana baktı. Birkaç saniye öylece durduktan sonra yutkundu. Adem elmasının hareket ettini görmüştüm. Kafasını sallayıp yavaş adımlarla yanıma geldi. Neyseki üzerine tişört geçirmişti. Yoksa kalp krizi falan geçirebilirdim.
