Bugün Sude'nin bahsettiği arkadaşı Emre'yle buluşacaktım. Sude kahvaltıdan sonra eve gitmişti. Buluşma saatinin yaklaştığını fark edince dolabımın karşısına geçip ne giyeceğimi düşünmeye başladım.
Kıyafetime özenmek istemiyordum ama saçma sapan bir tiple gitmem de uygun olmazdı. Pantolon tişört giymek en iyisi diye düşünerek dolabımdan kıyafetlerimi alıp üzerime geçirdim. Yüzüme de göz altlarımı kapatmak için hafif bir kapatıcı sürdüm. Son olarak dudağıma da hafif bir ruj sürdükten sonra hazırdım. Ne özenli ne özensiz olmuştum.
•••
Buluşmak için sahilde bir kafeyi tercih etmiştik. Kafeye geldiğimizde Emre bizi bekliyordu. Fotoğraftan yakışıklıydı ama ona kesinlikle alıcı gözüyle bakmıyordum. Zaten buluşmaya da Sude ısrarından vazgeçsin diye gelmiştim.
Kısaca selamlaştıktan sonra siparişlerimizi verip sohbet etmeye başladık.
"Ee İrem, sen hangi bölüm düşünüyorsun?"
Emre'nin sorduğu soruya cevap vereceğim sırada telefonum titredi. Emreye parmağımla bir dakika işareti yaptıktan sonra gelen mesaja üstten baktım.Anıl: Neredesin?
Anıl'a Emre'yle buluştuğumu söyleyemezdim. Buluşmadığımı da söyleyemezdim. Bu yüzden cevap vermemeye karar verdim.
"Hangi bölümü istediğimi tam olarak bilmiyorum aslında." diye geçiştirdim Emre'yi. Aslında tıp okumak istiyordum ama annem -her ne kadar kendisini yolda görsem tanımayacak olsam da- muhtemelen doktordu ve ben annemin mesleğini istediğimi söylemekten ölesiye utanıyordum.
Telefonum çalmaya başladığında Emre hangi bölümü istediği hakkında konuşuyordu ama onu pek dinleyemiyordum.
Anıl arıyor...
Ekranda gördüğüm kişiyle paniklemiştim. Sude görmeden hemen telefonumu sessize alıp çantama attım.
Birkaç dakika sonra Sude'nin telefonu çalmaya başladı.
"Abi, söylemiştim ya sana. İrem ben ve bir arkadaşım oturuyoruz."
Sude'nin kurduğu cümle gözlerimin büyümesine neden olmuştu. Anıl biliyordu. Bu yüzden ısrarla nerede olduğumu merak ediyordu.
"Ne yapacaksın arkadaşımın ismini?"
Sude telefonla konuştukça kollarımı tırnaklıyordum.
Sude bir süre daha konuşup sonunda telefonu kapattığında meraklı gözlerle ona baktım. Stresten konuşmanın devamını dinleyememiştim.
"Ya ben abime çok yalnız olduğun için seni biriyle tanıştıracağımı söylemiştim dün. İlk söylediğimde de garip garip tepkiler vermişti. Şimdi de çok anlamsız konuştu."
Şimdi kesinlikle sıçmıştım. Anıl'a ne açıklama yapacaktım?
•••
Nihayet Emre'nin yanından ayrılıp evimin sokağına gelebilmiştim. Emre dünyanın en boş yapan insanları sıralaması yaptığımda ilk üçe girebilirdi.
Emre'yle konuşmalarımı hafızamda boş yer kapladığı için silmeye çalışırken mahallemizde hiç görmediğim bir kadın dikkatimi çekti.
Sarı bakımlı saçlarıyla, giydiği uzun topuklu stilettolarıyla ve önünde durduğu muhtemelen ona ait olan arabayla kesinlikle buraya ait değil gibiydi.
Hipnoz olmuş gibi kadına bakarken kadın bana doğru yürümeye başladı. Çok dikkatli baktığım için rahatsız olmuş olmalıydı. Tırnaklarım istemsizce kollarıma gitmişti bile.
Yanıma ulaştığında dikkatlice kolumdaki tırnaklarıma baktı. Gözlerinden tuhaf bir ifade geçtiğini fark ettim. Muhtemelen bana acımıştı. Elimi hızla kolumdan çektim.
"Kusura bakmayın. Biraz dikkatli baktım sanırım size. Daha önce sizi hiç buralarda görmediğim için..." diyerek açıklama yapmaya çalıştım.
"Asıl siz kusura bakmayın küçük hanım. Sizi korkutmak istemezdim. Sadece adres soracaktım."
Söylediği şeyle rahat bir nefes aldım. Sorduğu adresi tarif ettikten sonra yavaş adımlarla apartmana yürümeye başladım. Kadının arkamdan baktığını hissedebiliyordum. Otuzlu yaşlarının sonlarında olduğunu tahmin ettiğim kadın nedensizce dikkatimi çekmişti. Garip bakışları vardı. Gözlerinden geçen ifadeye anlam verememiştim. Apartmanın önüne ulaştığımda kafamı iki yana sallayarak düşüncelerimden uzaklaştım.
Apartmanın kapısının önüne geldiğimde görmeyi beklediğim kişi kesinlikle Anıl değildi.
Bölüm sonunda kısa bir açıklama yapmak istedim.
Bölümün başında İrem'in Emre'yle buluştuğunu Anıl'dan saklaması kesinlikle İrem'le alakalı bir durum. Anıl'ı, aşırı sıkan öküz bir karakter olarak görmeyin lütfen.Son olaraaak, oy vermeyi unutmayalımm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Petrichor / Daddy Issues
Literatura FemininaDerin derin nefesler aldım. Neredeyse her gün ona yazmaya karar veriyordum ama gururum buna engel oluyordu. O en yakın arkadaşımın abisiydi ve nedenini bilmediğim bir şekilde benden nefret ediyor gibi davranıyordu. Bugün yazmaya karar verdiğim diğer...