Derin derin nefesler aldım. Neredeyse her gün ona yazmaya karar veriyordum ama gururum buna engel oluyordu. O en yakın arkadaşımın abisiydi ve nedenini bilmediğim bir şekilde benden nefret ediyor gibi davranıyordu.
Bugün yazmaya karar verdiğim diğer...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Carys/ Princesses Don't Cry
Arkamdan ne konuşacaklarını umursamadan odaya çıktım. Daha fazla ne kadar rezil olabilirdim ki?
Üzerime dün buraya gelirken giydiğim kıyafetlerimi hızlıca giydim. Sude de o sırada odaya gelmişti. "Abim bu sabah çok tuhaf. Sana bir şey dedi mi?" diye sordu. Konuşmadan önce yutkundum. "Hayır. Nasıl tuhaf, anlamadım?" diye sordum hiçbir şeyden haberim yokmuş gibi. "Gereksiz neşeli." diye yanıtladı beni. Sırıtmamı engellemek için yanaklarımın içini ısırdım. Sude'ye bilmiyorum dercesine omuz silkip çantamı taktım. On sekiz yaşındaki bir ergene göre fazla heyecan verici şeyler yaşamıştım az önce mutfakta. Bu yüzden yerimde duramıyordum.
Sude de üzerini giyindikten sonra kahvaltı etmek için evden çıktık. Anıl çoktan gitmişti.
Kahvaltı ederken Sude'nin annesi Aynur teyze aradı. Antalya'daki işleri uzadığı için birkaç gün orada kalacaklardı. Sude'nin de yanlarına gitmesi gerekiyordu. Kahvaltıdan sonra vedalaşıp evlerimize dağıldık.
Eve girer girmez babaannemi öpüp hızlıca odama geçtim. Anıl'a yazacaktım.
Anonim: Naber?
Mesajı yazıp beklemeye başladım. Yaklaşık bir saat olmasına rağmen hâlâ cevap vermemişti. Şu an şirkette olmalıydı. Anıl yazılım mühendisiydi. Babası şehir dışında olunca muhtemelen tüm işler ona kalmıştı.
Anonim: Çalışıyor musun? Anonim: Evet veya hayır diyeceksin sadece.
Anıl: Evet.
Anonim: Bu kadar mı?
Anıl: Bak, kim olduğunu bilmiyorum. Yaşını bilmiyorum. Cinsiyetini bile bilmiyorum. Sana neden cevap vereyim?
Anonim: Bunların hepsini söylemiştim sana.
Anıl: Tanımadığım birine inanmamı bekleme.
Anonim: Peki seni nasıl inandırabilirim?
Anıl: Bir fotoğrafını gönderebilirsin.
Şimdi ne yapacaktım. Tabiki fotoğrafımı atamazdım. Sahte bir fotoğraf kullansam anlayıp beni engellerdi.
Kısa bir düşünme süresinin ardından yüzümün gözükmediği bir fotoğrafımı atmaya karar verdim. Benden şüphelenmezdi. Sokağa çıktığında bile benim gibi onlarca kız görebilirdi. Öyle olmasa bile ona sürekli nefretle bakan birinden şüphelenmesi saçma olurdu.
Galerime girip bir fotoğraf seçtim ve yolladım.
Anonim:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
