Chaptet 24: Tender Care

1.3K 30 0
                                    

SHEENA

Nagising ako sa di pamilyar na kwarto. Medyo Malabo pa ang paningin ko ng unti unting kong nakita e Hindi ko talaga to bahay o clinic man lang. Ugggh!

"You're awake." Napatingin ako kay Andrei. Sht. Bat sya nandito? At bigla kong naalala. Nahimatay pala ako. "Eat." Sabay lagay ng pagkain sa Small table malapit sa kama. Tumango nalang ako.

"How are you?" Biglang tanong nya.

"Medyo masakit lang ang ulo ko." Pati dibdib ko lol. Drama ko.

"Ah, pagkatapos mo uminom ka ng gamot. Sa susunod wag ka ng magpagod." Dirediretsong sabi nya. Tumango nalang ako. Binigyan nya ko ng gamot para sa sakit ng ulo ay asthma. Sana ganito nalang lage.

"Are you okay now?" Tumango nalang ako. Tumingin lang sya saken, at akmang aalis na ng magsalita ako,

"Ano ahm. Salamat pala." Tumingin lang sya saken at tumango. Ibang iba na talaga sya. Umalis na sya at naiwan ako sa kwarto nya. Ay nakaliutan kong tawagan sila mama. Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ko, naiwn ko rin pala ang bag ko at gamit sa room. Ay si Clint pala! Tinignan ko ang oras 7:30pm grabe ang tagal ko palang natulog.

Tetext ko na Sana si kuya ng nagpalitaw ang Battery is low. Phone shutdown. Sht! Lowbat pako, tumayo ako para puntahan si Andrei at makitext o makicharge man lang. Bumaba ako papuntang garden dahil Hindi ko sya mahanap sa taas. May narinig akong nagsasalita malapit sa veranda,

"Yes, I'm just helping her." Sinong kausap nya? "I don't really care about her. My cousin said I need to help her." Napilitan lang sya ganon? Biglang nanikip ang dibdib. "Don't act like that Andrea!" Napataas ang boses nya. Siguro nagseselos si Andrea. "Okay, just stop crying. I'm sorry, oo. Kakausapin ko na sya para pauwiin." Ganon nalang yon? Papaalisin nyako grabe? Ganun lang? Sabagay ano nga ba ako sakanya. Tumalikof sya at nakita nyako.

"Did you hear all of it?" Lumapit sya, umatras ako.

"An--ano ahm. Manghihiram lang Sana ako ng Charger an-- baka ka--kasi nagaalala na si kuya bakit Hindi ako nagtetext sakanya." Putol putol kong sabi.

"Then why are you crying?" Napahawak ako sa pisngi ko, at may likidong tumutulo roon.

"A-ano to wala to." Sabi ko nalang. "Ano, uuwi na pala ako." Tumalikod nalang ako at aalis na ng hinawakan ang braso ko,

"Why aree you crying?" Hindi ako makatingin sakanya.

"Wala to." Matigas kong sabe.

"You will not cry if there's no reason Liana!" Sivaw nya.

"Kase nasasaktan nako! Para akong tanga! Masaya ako kahapon dahil sayo, umiiyak rin ako ngayon dahil sayo!" Hindi sya nagsalita. "Aalis nako."

"I'm sorry. I just need it. Its all for you." Hindi nako lumingon sakanya. "I did it because I love you." Napahinto ako pero Hindi ako humarap sakanya.

"You love me? I don't think so. Ni Hindi ko nga alam ang dahil an bat ka nagbago."

"Because its not the right time to tell you. Hindi pa to ang panahon Liana! Malalamanmo din." I just shrug at iniwan sya don sumakay ako ng taxi pauwi sa condo ko.

Rebound or Love (COMPLETED-UNEDITED JEJE VERSION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon