21

1.2K 71 302
                                    

2 am..

It was 2 am ng biglang bumuhos ang malakas na ulan.

At dahil malapit lang sa dagat ang tinutuluyan nila, the winds were also extreme.

Sa lakas ng hampas ng hangin, biglang nawalan ng kuryente.

Sara woke up and immediately looked for Ella and to her surprise, lumipat pala ito ng pwesto sa tabi niya.

Ella was now sleeping on her right side.

At dahil tulog na tulog pa din naman ang bata, hinayaan nalang niya ito.

Bong and Sara were now sleeping beside each other. 

Good thing na nakatalikod naman si Bong sakanila ni Ella so Sara just grabbed a pillow and placed it in between Bong and her para hindi naman masyadong magkadikit then she slept again.

3 am na nung bumalik ang kuryente.

Pero dahil, malakas pa din ang ulan, when the aircon came back on, parang kasing lamig na ng Alaska ang kwartong tinutulugan nila.

Sa sobrang lamig, nagising ulit si Sara para siguraduhing balot na balot ng kumot ang anak niya.

After making sure that Ella was warm and cozy, she started to close her eyes again.

Nakatagilid siyang nakahiga sa kama at nakaharap kay Ella. 

Makakatulog na sana siya when she felt something.

When she did, parang nawala bigla ang antok niya when she felt that Bong suddenly hugged her from behind.

His hands were so cold.

So when Sara felt it, imbes na mag inarte, inangat nalang niya ang kumot niya para makumutan din si Bong.

She did all of this without even looking at his direction.

Ok na sana ang lahat when all of a sudden, she felt Bong's breath on her nape.

His breath was hot that it sent shivers down her spine.

Dahil dun, hindi niya maiwasang itulak ng kaunti si Bong.

Then she spoke.

Bong, ano ba.. I don't think this is appropriate.

Mahinang sabi niya. 

To her surprise, mas lalo pang yumakap si Bong sa kanya.

At mas lalong nanlaki ang mata niya when she felt na wala ng unan sa pagitan nila.

Then Bong answered.

Ang alin ba? I'm just hugging.. ang lamig kasi.. sige na.. go to sleep.. just don't mind me.. matulog na tayo. 

Marahang sagot nito sa kanya.

When Sara heard that, mejo nahiya din siya.

Oo nga naman hug lang ba't ba kasi affected siya. 

So kahit mejo na sstress na siya, she tried her best to ignore it.

It took her a few mins before she felt comfortable with Bong hugging her from behind.

Just when she was comfortable enough, biglang nagsalita si Bong while his face was still buried on her nape.

You still smell so good Sara..

He said as his arms hugged her body tighter.

Di na napigilan ni Sara na mapa side comment sa isip niya.

What the hell? Nananadya ba to?

At dahil ayaw niyang magmukhang affected, she just pretended to be asleep at kunwari wala siyang narinig.

When We Were Young (GC Book 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon