Bazı gerçekler insanların geleceğini hayatını elinden alır aslında...
Biz ali ile aynı mahallede büyüyen iki geçtik. Annelerimiz babalarımız arkadaştır. Çoçoluğumuz birlikte aynı bahçede geçti o bende bir kaç yaş büyütü ama etrafımızdaki insanların söylediklerinin aksine biz hiç kardeş olmadık çünkü biz oyaşlarda bile birbirine aşık ama bunu kimseye söylemeyen iki aşıktı....
Ali ile konuşmamızın üstünden saatler geçti. Ben şimdi evde yine onu düşünerek geçiriyorum günümü.
*Ebru kızım hadi kahvaltı hazır işe geç kalma' diye odama geldi öylece baktım yüzüne nasıl hiç birşey olmamış gibi davrana biliyordu aklım almıyor. Kimmi babam demeye utandığım insan
*yemiycem ben size afiyet olsun izinliyim bugün işede gitmiyorum kapıyı kapatırmısın dinlenlenmek istiyorum'dedim dümdüz duygusus oysa o benim kahramanımdı canımdı taki onbeş yaşımda haberleri olmadan omzuma yükledikleri gerçeklere kadar..yanıma geldi yatağıma oturdu
*kızım ne oluyo sana böyle senelerdir doğru düzgün yüzüme bakmıyorsun iki kelime dışında konuşmuyorsun dedi
* dinlemek istiyorum lütfen çıkarmışsın'
* yeter artık Ebru ergenlik dedim ama artık kaç yaşına geldim karşımda baban olduğunu unutma'dedi çıktı odamdan gözümün önüne yine o an geldi
Geçmiş.... Okuldan erken çıkmıştım Ogün alinin babasını kazasının üstünden 2gün geçmişti mesut amca geçirdiği kaza sonucu ferç kalmıştı konuşamıyor yürüyemiyor du artık alinin yanına gitmek için eve geldim hazırlanıp hastaneye gidicektim.. Kapıyı açınca annem ile babamın tartıştığını duydum ilk defa.
* nasıl yapar abin bunu nasıl sen peki nasıl ortak olursun bu suça polisin sen nasıl yaparsınız aklım almıyor'diye bağırıyordu annem
* bağırıp durma Zeynep biri duyucak napıcaktım abimi kendi ellerimle mi hapse atsaydım kızı babasız mı kalsaydı
* ali babasız kaldı ama 'dedi annem duyduğum şeyle dondum kanım çekildi sanki dünya tersine döndü sanki yıkıldı ben altında kaldım sanki ama ses çıkarmadım dinlemeye devam ettim
* olan oldu Zeynep artık yapıcak bişey yok ben bütün delilleri yok ettim kimse ne abime nede bize ulaşamaz kaza anladın mı kaza sende unut'dedi babam
*kaza değil senin abim bile isteye mesutu öldürmek istedi ölmekten beter hale getirdi sende ona yardım ettin uğur'dedi nefesimin kesildiğini hissettim çıktım evden koşmaya başladım ne kadar koştum nereye koştum bilmiyodum enson tepeye geldiğimi gördüm dizlerimin üstüne çöktüm avazım çıktığı kadar bağırdım orada kaç saat kaldım bilmiyorum enson hatırladığım alinin yanıma gelmesi olmuştu...
Günümüz...
Aklıma gelen anılar yine kabimin sıkışmasına sebep oldu camın önüne gittim camı açınca karşımda aliyi gördüm bana bakıyordu öylece birsüre öyle durduk sonra Ali gitti. Bende yatağa girdim pikeyi kafama kadar çektim. Gerçekleri öğrendikten sonra birsüre kendime gelmemiştim 1hafta yataktan çıkmadım yemedim içmedim konuşmadım enson gözümü hastanede açmıştım bunları düşünürken telefonuma mesaj geldi...
Alimm kişisinden mesaj....
Alimm: nasılsın
Kızılım:iyim sen
Alimm:aynı işe gitmemişsin iyi olduğuna emin misin
Kızılım:iyim biraz kırgınlık var dı izin aldım oyüzden dinlenince geçer merak etme
Alimm: normal ellikere dedim sana bir karış şeyler giyme üstüne hem para veriyon hem kazıklanıyon hem hasta oluyon.
Kızılım: hasta olmamın kıyafetlerimle ilgisine acaba yaz ayındayız. Sen şuna dümdüz açık ğiyince kıskanıyom desene
Alimm : saklamıyorum ki kıskanıyorum tenini benden başka kimse görmesin gözlerine bendenbaşkası bakmasın istiyorum ne var suçmu
Gülümsedim
Kızılım:sen napıyosun
Alimm:işine gelmedi değiştir lafı Cafe deyim toptancıyı bekliyorum. Hafta sonu gidiyomuyuz mabilya bakmaya inşallah sözünü unutmadın.
Kızılım:birincisi söz vermedim ama gideriz merak etme
Alimm: tamam son bişey istiyorum
Kızılım: neymiş o
Alimm:resim gül cemalinin
Kızılım: :) bekle
Kızılım:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oldumu.
Alimm : vur dedik öldürdün yine be kızıl..
Ben senden nasıl uzak durucam be adam nasıl yapıcam bunu bize birgün öğrendiğinde sen nasıl devam edicen elimi tutmaya
Kızılım: sana bişey sorcam ama neden niye diye sormak yok
Alimm:yolla gelsin
Kızılım:birgün bişey öğrendin ama bu şey tam hayatının merkerkezi ile ilgili ve ben onun tam ortasındayım artı biliyorum ve sana söylemiyorum naparsın
Alimm: açıkçası çok bişey anlamadım anlamadım ama sen mecbur olmasan yada konu sadece seni ilgilendiriyor olsa benden bişey saklamazsın kırılırım kızarım ama senden gitmem çünkü benim bütün yollarım kapılarım sana çıkıyor. Sana sinirlenip yine sende sakinleşiyorum kızım ben
