BİZ OLSAK

4.7K 120 3
                                    

Bazen mutlu olmak niye bukadar zor diye düşünüyorum. Yada ben mi mutlu olmayı haketmiyorum bilmiyorum. Bu düşüncelerden annemin odaya girmesi ile sıyrıldım

*ebrum napıyosun annecim tek başına burda niye aşağı inmedin. diye sordu ben odamdaki canım önündeki sedirde otururken geldi yanıma oturdu.*annecim ne oldu sana nerede benim o gözünün içi gülen kızın..

Buruk bir gülümseme oluştu yüzğmde

* hatırlıyomusun Anne seneler önce yine bu sedirde bana bişey söylemiştin'durdum yüzüne baktım devam ettim

*artık olmaz kızım ali ile olmaz arana mesafe koy kızım'demiştin *siz el birliği ile benim gözümün ışığını söndürdünüz anne kalbime omuzlarıma taşıyamıycağım bir yük bıraktınız ve bunu beni ailem yaptı bana.

* kızım deme öyle anlattım zana'durdurdum onu siz bana bişey anlatmadınız ben öğrendim'dedim

* anne ölüyorum ben görmüyomusun yüze baktıkça kalbime bıcak saplanıyor yapamıyorum ben

* o ne demek Ebru
* gidiyorum ben anne tayinimi istedim yarın bugün belli oldu gidicem buralardan'dedim

*ama ben gidene kadar kimseye bişey söylemiyceksin nereye gittiğimi kimse  bilmiycek kalamam artık

* gelmiycez mi hiç'dedi gözleri dolu dolu

* birgün kalbimden aliyi söke bilirsem belki ama yirmi senedir yapamadım ben bunu be anne

* şimdi müsadenle hazırlanmam lazım ali ile alışverişe gidicez evi için en azından son günlerimi onunla geçirmek istiyorum...

Annem odadan çıktı bende hazırlanmak için kalktım önce

Annem odadan çıktı bende hazırlanmak için kalktım önce

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(ebrunun kıyafeti)

Hırkamıda giydikten sonra aliden gelen mesaja cevap verdim..

Alimm:Cafe de biraz işim vardı istersen buraya gel buradan geçelim güzelim

Kızılım: tamam hazırım bende geliyorum.

Daha sonra cafeye gitmek için çıktım evden ali işlerini halletmiş Cafe nin önünde beni bekliyor du onu görür görmez kalbim yine hızlandı. Benim gibi giydiği lacivert kotu üstüne giydiği beyaz tişörtü arabasının kaputuna yaslanmış bekliyordu

Beni görür görmez yüzünde oluşan gülümseme kalbime saplandı.

* ahh be kızım kalbime zarasın yeminle'dedi Gülümsedim bana yaklaştı yüz yüze geldik

Bir yandan beni yolcu koltuğuna ilerlerken biyandan konuştu*adının anlamını taşıyan nadir insanlardansın Kızılım'dedi anlamayacak baktım arabanın kapattı sonra sürücü koltuğuna geçti devam etti..

bana döndü saçımdan bir tutam doladı parmağına * kızıl saçların
Yeşil gözlerin ' gözleri boynuma indi devam etti *beyaz temin tam bir renk şöleni gibi sanat gibi Ebru sanatı gibi ebruli gibi'  dedi nefesim kesildi yutkundum.

EBRULİM +18 (düzenlenecek) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin