ꜱᴇᴀʟᴇᴅ ʙʏ ᴀ ᴘᴏꜱꜱᴇꜱꜱɪᴠᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ

Kabanata 5

"STARS ARE CRYSTAL BEAUTIFUL, isn't it?" Thamuz said like there was nothing happened between us a while ago.

Dinala niya ako rito sa dulo ng pier habang pareho kaming nakaupo at nakatampisaw ang mga paa sa dagat. Mayroon ditong pier ngunit walang mga sasakyang pandagat.

Tumingala ako sa langit. May mga bituin pa pero hindi na ganoon karami kanina dahil ilang oras na lang ay papalabas na ang haring araw.

"Y-yeah" Mahinang sambit ko habang tutok na tutok sa mga bituin. Alam kong nag-aalala na ang mga magulang ko dahil hindi ako nakauwi.

"You don't have to worry. I texted your parents that you are fine and at your friend's place." Napaharap ako sa kaniya habang may kunot sa noo.

"H-how? I mean.. paano mo na-contact ang mga magulang ko at napaniwalang nasa mga kaibigan ako?" I asked him in disbelief. Ngumiti siya kaya lumabas ang pantay na pantay at puting-puti niyang ngipin. Napaiwas agad ng tingin. Hindi ko makayanan ang kaniyang kagwapuhan.

"I used your phone." Ani niya habang nakangisi.

"Shutdown ang phone ko kaya paano mo magagamit, at hindi ko dala ang charger." sambit ko.

"I have spare," May panlalarong tugon nito. "I never thought that you liked abs. You have many pictures of sexy men in your gallery."

Nanlalaki ang mga matang humarap ako sa kaniya. Nakabuka pa ang aking bibig habang hindi alam kong ano ang sasabihin. Nakakahiya.

"If you want to see my body, don't be shy to ask me. I am willing to expose mine as long as it is you." Ngumisi siya sa akin.

Hindi ko na napigilan ang aking sarili kaya pinaghahampas ko siya ng aking kamay.

"Ba't mo pinakialaman ang gamit ko. Nakakainis ka!" Patuloy lang ako sa paghampas sa kaniyang dibdib na hindi niya man lang naisipang awatin hanggang sa mapagod ako. Humihingal na napasandal ako sa kaniyang dibdib habang patuloy pa rin sa paghampas kahit nanghihina na.

"D-done." Ani nito. Tumingala ako sa kaniya kaya nagkatapat ang aming mukha. Nakangisi ito kaya mas lalo akong nainis. Pinanlisikan ko siya ng mga mata at nakipagtitigan. Nararamdaman ko na rin ang aming hininga. "I also want to tell you that I have already seen every part of your body. You have sexy and bouncy butt."

Napapikit ako at gusto ng lamunan ng dagat sa hiya. Huminga ako ng malalim at hahampasin na naman ito ng mapigilan niya ang aking mga kamay.

"Enough. You don't have to be shy; it is a compliment." Mapang-asar na sambit nito kaya mas lalo akong nag-alburuto. Narinig ko ang tawa nito kaya mas lalo akong nainis.

"Nakakainis ka. Gusto ko ng umuwi. I want to go home." Mangiyak-ngiyak na usal ko. Tumigil ang pagtawa nito sabay tapat ng aming mga mukha. Pinunasan niya ang mga luhang lumabas sa aking mga mata. Naiiyak ako sa kahihiyan.

"I'm sorry. I did not mean to hurt your feelings and ego." sambit nitong may pag-alala habang hinalikan ang aking mga mata. "Forgive me, moya lyubov'"

MALAPIT NANG LUMABAS ang araw pero nandito pa rin kami nakaupo habang may kunting distansiyang pagitan. Nakayuko ako habang pinaglalaruan ang aking mga daliri. Nahihiya ako. Wala akong mukhang maihaharap sa kaniya.

"Do you still remember when you were young and almost fell off the bridge?" Pagsisira nito ng katahimikan. Hindi ako sumagot kaya nagpatuloy siya. "I was thankful that I was on time to save you." Tiningnan ko siya pero nakatutok siya sa araw na papalabas. Napansin ko rin ang pilit niyang ngiti.

Noong matitigan ko ang pagiging asul na mga mata niya. Doon ko naalala ang lahat. Simula sa pagtakwil ng aking mga magulang bilang anak nila. Nasasaktan ako sa mga nangyari. I was thinking that I did not remember it. Since it was a painful situation in my life.

Huminga ako ng malalim bago nagsalita. "T-thank you." Nakita ko sa gilid ng aking mata ang kaniyang pagharap sa akin pero nakatutok na ako ngayon sa papalabas na araw. "Thank you for saving me." Dugtong ko. Humarap ako sa kaniya sabay ngiti. Iyong ngiti na hindi pilit bagkus pasasalamat at saya kahit sa pag-aasar niya sa akin kanina.

Sabay kaming tumayong dalawa. "You will not turn into ashes kapag nasinagan kayo ng araw, right?" Tanong ko habang naglalakad na kami pabalik sa cottage.

Tumawa pa ito ng mapakla. "Of course. What you watch and read about vampires is not realistic. We will not turn into ashes, but it will affect our eyes. Too much expose on the sun will make us blind." Napatango-tango ako. Ganoon pala iyon. "That's why, we use sunglasses to protect our eyes."

"Ang sensitive pala ng nga mata ninyo." I quuckly said. He just nodded in response.

Tahimik na naglakad kami pabalik sa cottage. Walang nag-iimikan sa aming dalawa. Nabasag lang ang katahimikan ng may babaeng hindi gaano katangkaran ang humarang sa aming dinaraanan. Pinagmasdan kong maigi ang babae. Inaalala kong saan ko ito nakita.

"Grandma" Usal ni Thamuz.

Napaatras ako bigla ng tumingin ito sa aking direksyon. Napakaseryuso ng kaniyang mukha. Siya iyong nakita kong portrait sa cottage na inukit sa dugo.

"It seems like you are already okay." Napalunok ako nang magsalita ito. Sa bawat pagsambit ng mga salita ay nakagigimbal. Ngumiti ito sa akin na mas lalong nagpakaba sa akin.

"You are scaring him, Grandma." Ani ni Thamuz.

"H-hello p-po." Nanginginig sa sambit ko habang yumuko ng mariin sa paggalang.

"Kinagagalak kitang makilala, iho." Napatingala ako sa pagkagulat dahil sa ginamit niyang lengguwahe. "I know you are hungry. Breakfast is ready." Nanginginig ang mga binti ko nang lumapit siya sa akin sabay hawak sa aking braso para alalayan papasok sa cottage. Napakalambot pa rin ng kaniyang palad kahit ito ay matanda na.

Tumingin ako sa dako ni Thamuz. He is with his friends now, having a conversation. Wala naman sila kanina ha. Hindi na dapat ako manibago dahil bigla-bigla na lang sila sumusulpot.

Napaiwas ako ng tingin nang magtama ang aming titig ni Dyroth. Sana talaga hindi niya ako nakita. Bakit ba kasi nakikiusisa ako sa usapan ng iba.

"How many days do you plan to stay here, Clay?" Tanong ng Grandma ni Thamuz. Tumigil ako sa pagkain at tumingin sa kaniya. Naiilang din ako dahil napapansin ko ang mga titig niya sa bawat galaw ko.

Nakompirma ko rin na siya nga iyong nasa portrait nung nagpakilala na rin ang bawat isa sa amin. Noong una, kinakabahan talaga dahil sa kakaiba niyang presensiya.

"A-ahh." Hindi ko alam ang sasabihin ko. May parte sa akin na gustong umuwi at magstay muna pansamantala.

"Bukas ka na lang umuwi sa inyo. There is a party tonight. Sulitin muna ang pagkakataon na ito." She smiled at me while drinking something from her crystal glass. Kulay pula iyon. May kutob na ako kung ano iyon. Napatango na lang ako bilang sagot.

She smiled at me again and whispered something, but I heard it. I just don't understand because it was in a different language.

"Svezhaya krovʹ"

|HOT DREAMER|

Svezhaya krov - Fresh blood