SILVANNA ACADEMY: The Lost Princess

Chapter 21

"Okay. I thought magugulat ka" aniya at umalis sa higaan ko, binuksan ko ang ilaw at tumambad sa akin ang familiar na itsura niya.

Nababalot ang buo niyang muka ng isang itim na tela at kagaya noon, mata lang ang kita sa kaniya.

Bored ko siyang tinignan at umupo sa sofa ko.. pinanood ko siya ng tumayo siya at inilabas ang dagger tsaka ito nilaro habang pabalik-balik ng lakad.

"What do you need" tanong ko, hindi ko pinahalata na kinakabahan ako.. tatlo lang kame dito sa bahay at walang magliligtas sa amin kapag may ginawa siyang masama.

"Hmmm Lets say na namiss kita. How's life?" Casual niyang tanong at umupo sa bintana ko na nakabukas.

"Okay lang hanggang sa nagpakita ka, oh well nasa canteen ka kanina right?" Casual na tanong ko.

Hindi ko malaman kung ano ang reaction niya dahil sa tela na tumatakip sa muka niya , pero alam kong ngumiti siya.

"You are right.. umalis ako kaagad kasi naamoy ni Duke ang dugo ko. I am so dissapointed" aniya at inihagis ang dagger papunta sa akin, kaagad na nanlaki ang mata ko at mabilis iyon na iniwasan.

Galit ko siyang tinignan, tumatawa na siya ngayon at nakakairita siya.

"Umalis kana dito" galit na sabi ko pero hindi niya ako pinansin, naikuyom ko ang kamao ko ng kunin niya ang picture fram na nasa lamesa ko at tinitigan iyon..

Akmang aakdawin ko iyon sa kaniya ng magsalita siya.. "Ang magulang mo, nakilala moba sila" aniya na nakapagpatigil sa akin.

"Wala ka--- Just answer okay!" Aniya sa galit na tono.

"Hindi, bata palang ako ay hindi kona sila nakita" sagot ko

Dahan-dahan siyang tumango at ibinalik ang frame sa dati netong lagayan, nakahinga ako ng maluwag.

"I know who is your parents" aniya at malakas na tumawa.

"Pero hindi ko sasabihin sa iyo kasi kapag ginawa ko iyon ay tapos na ang laro.... Nag eenjoy pa ako makipaglaro sa iyo little girl pero minsan naaawa ako sa iyo, alam ko kasi ang pakiramdam na lumaking walang magulang" aniya gamit ang malungkot na tono.

Hindi ko pinansin ang sinabi niya, batid kong tuso ang babaeng ito.

"Nasaan ang magulang ko.. ano ang nangyari sa kanila" matapang na tanong ko.

Nataranta ako ng tumayo siya sa bintana at malakas na tumawa.

"I dont know, but lets just say na hindi ka naman nila talaga iniwan...ciao darling i have something to do." Aniya at mabilis na nawala sa harapan ko.

Hinabol kopa siya ng tingin, dumungaw ako sa bintana ko at pinanood siya na kumakaway habang naglalakad papunta sa madilim na bahagi ng Forest.. sino ba talaga ang babaeng iyon? Anong alam niya tungkol sa magulang ko...

"Amara ano ang ginagawa mo? Sinong kausap mo?"

Mabilis akong lumingon kay Ash na kunot ang noo habang nakatingin sa akin. Mabilis kong isinara ang bintana at naglakad palapit sa kaniya.

"Ha? May kausap ako?" Pag mamang maangan ko, tumango siya at tumingin pa sa kabuuan ng kwarto ko.

"Ha? May kausap ka?" Aniya kaya natawa ako, hinila ko siya palabas ng kwarto at isinata ang pinto bago siya hinila pababa.

Pagbaba namin ay nandoon na pala ang tatlo, pero may isa pading nawawala.

"Asan si Duke?" Tanong ko sa kanila.