ASENA 2070

DENEY

- Arda abi... Canım yanar mı?
- Birazcık yanabilir Asena... Ama sen güçlü bi kızsın. Bittiğinde çok daha güçlü bi kız olucaksın. Hepimizden daha güçlü.
Görevli subay Arda bunları söyledikten sonra Asena'yı makineye bağladı. Hazırlık içindeyken kapıdan biri girmişti. Ona doğru geliyordu, Asena'ya.  Yüzü donuktu ama gözlerine keder hakimdi. Asena'ya bakmadan yanındaki panele doğru geldi:
- Arda! Rapor ver.
- Asena Karaca, 2031 Aralık doğumlu. Turan Askeri Akademisi öğrencisi. Amazon Programı, 0011.
Asena beklenmedik bir anda konuşmaya dahil oldu:
- Amazonlar... Mitolojide kadın savaşçılardı öyle değil mi?
- Yunan mitolojisinde evet.
Mete düşündü ve konuşmaya devam etti:
- Ama bizde Amazonlar bir mitoloji veya efsane değil kızım. Onlar gerçek Türk kadın savaşçıları. Kadim Türklerin zamanındaki savaşçılar.
Mete şaşırmıştı. Bu çalışmaların başına verildiğinden beri hiç böyle bir tepkiyle karşılaşmamıştı. Genelde bu makinelere bağlanan çocuklar hiçbir şey diyemez, heyecandan sadece susar ve beklerlerdi.
Albay Mete kafasıyla subayı onaylayıp işlemi başlatmalarını emretti.
- Tarih 30 Ağustos 2050. 0011 numaralı Amazon Programı çalışması başlıyor.
Asena sessizce olan biteni izlerken vücudunu altı parçadan oluşan eşit kollar makineye hapsetmişti. Birkaç kalın kablo, yanan sönen ışıklar...
Asena acaba dahil olmasa mıydım diye düşünmeye başlarken etrafındaki metal kollara bağlı, gözle görülmesi neredeyse imkansız iğneler harekete geçiyordu.
Bu deneyin tam kapasiteli ve sağlıklı olması için uyutulmamıştı.
- 3, 2, 1... Başlatın.
İğneler yavaşça tenine girmeye başladı. Canı çok yanıyordu.
- AH!
Acıyla yakınmaya başladı. Şok geçirmek üzereydi:
- Dayan Asena! Yapabilirsin!
...
Asena'nın gözleri kapandı. Bilinci gidip geliyordu. Belli belirsiz bir şeyler duyuyordu sadece.
- Kalbi duruyor!
- Albay!
- Acil yardıma basın!
- Asena'yı kaybedemeyiz!
- Alp! Alp'i çağırın!
...
- Asena! Asena! Uyan!
Gözleri yavaşça açıldı. Birkaç dakika uykuya dalmış gibiydi ama kendini çok zinde hissediyordu. Gözlerini açtığında karşısında bir çift kapkara ve ciddi bakan ama bir o kadar da zeki göz gördü.
- Asena!
- B..ben... Nerdeyim?
- Kendine geldi!
- Tebrikler Alp!
Önündeki o yüz tebessüm etti:
- Aramıza tekrar hoş geldin Asena.
Asena başını kaldırıp yanındaki ekrana baktı. Tarihler 2051, Şubat'ı gösteriyordu.
- Ne zamandır böyleyim ben?
- Birkaç aydır... Seni kaybettiğimizi düşünmeye başlamıştım genç dostum.
O sırada kapıdan koşarak biri girdi:
- Alp! Gökçe bildiri okuyor! Gelmelisin!
Alp, Asena'ya döndü:
- Tekrar döndüğümde görüşürüz, genç dostum!
Dedikten sonra hızla salondan çıktı. Salonda bulunan ve Alp Avcı'nın yetkisiyle deney operasyonlarının başında bulunan Albay Mete, Asena'nın yanına yaklaştı.
- Mete abi, noluyor?
- Ne mi oluyor? Asena Gökçe son zamanlarda sağlık durumundan dolayı liderliği bırakmayı düşünüyordu. Muhtemelen onunla alakalıdır.
- Alp Avcı neden ilgili bu kadar?
- Bir süredir yerine Alp'i düşünüyorlar. Başkan Umay onu tercih ediyor ama İlteriş aynı fikirde mi bilmiyorum.
- Tüm bunları biliyorlar mı?
- Biliyorlar ama... Bu bir devlet sırrı Asena. Sen de bir sırsın ve öyle kalmalısın. Eğer bununla ilgili... Herhangi bir şey ortaya çıkarsa... Turan'da bir karışıklık çıkması olası.
Asena başıyla onayladı. Birkaç gün boyunca dinlenmesine izin verildikten sonra tekrar akademiye dönüp özel bir eğitime sokulmuş durumdaydı. Akademide olmasına rağmen uzun ve yorucu eğitimleri onu diğer yaşıtlarından uzaklaştırmıştı. Arkadaşlarıyla nadiren görüşebiliyordu.
Nadiren görüşebildikleri bir gün, akademi bitene kadar beraber kalacağı Kerem'le tanışmıştı. Bu genç adam, çok saygılı ve anlayışlıydı. Birlikte ara sıra akademiden kaçar, vakit geçirirlerdi.
Yine akademiden kaçtıkları bir gün Ankara Kalesi'ne çıkmışlar, ordan tüm şehri izleyip sohbet ediyorlardı. Başını Kerem'in omzuna yasladı... Kendisini huzurlu hissediyordu... Ta ki saati çalana kadar:
- Asena! Akademiye dön! Hem de acilen!
Asena irkilerek doğruldu:
- Dışarda olduğumu nasıl bilebilirler?
- Bilmiyorum...
Hemen kalkıp akademiye dönmüşlerdi. Kerem'le kapıdan girdikleri gibi onları Albay Mete karşıladı:
- Asena Karaca! Benimle geliyorsun!
Kerem komutanına hiçbir şey diyemeden, albay Asena'yı çekti ve hızla içeri götürdü.
- Komutanım! Komutanım!
Birkaç dakika sonra Mete'nin ofisindelerdi:
- Asena! Artık çocuk gibi davranmayı bırakman gerek!
- Ama ko...
- Bak.. Bana bak! Sen normal biri değilsin tamam mı? Sen bizim için çok önemli ve tehlikeli birisin. Lütfen bunun bilincinde ol!
- Ama.. Ama benim gibi olan bir sürü asker var?! Diğer Amazonlar? Onlar nerde?!
- Asena! Amazon falan yok! Hayatta kalabilen tek kişi sensin!
Asena birkaç adım geri gitti. Şaşkınlık içindeydi:
- Ne?
- Sadece sen başarabildin Asena. Kendine çekidüzen vermen gerek. Alp yakında bir operasyon emri vermeye hazırlanıyor. Rusya'ya gideceksin.
- Ne demek Rus...
- Asena! Sorgu sual yok Asena. Kendinin farkına varmalısın artık. Lütfen.
- Gitmek istemiyorum!
- İki yıl geçti Asena. Seni iki yıldır yoğun şekilde geliştirmeye çalışıyoruz. Alp lider olduğundan beri bu deney mevzusuna takıldı kaldı. Ona göre bu bilimde ilerlemezsek her konuda geri kalıcaz dünyadan. En değerli askerimiz sensin. Lütfen zorluk çıkarma genç dostum...
Asena birden üstüne bu kadar gelinmesini atlatamamıştı. Çıkmak için izin istedikten sonra yavaşça ofisten ayrıldı ve kendi odasına yöneldi. Duydukları onu çok etkilemişti.