"O rimelin benim olduğunu ne zaman öğreneceksin acaba."sinirle Ece'nin elinden rimelimi almamla beraber en az benim kadar sinirli bakışlarını benimle buluşturdu.
"Hani biz kardeştik. Niye böyle yapıyorsun."dedi. Ne kadar sinirli de olsa masum görünmeye çalışıyordu.
"Yine ne bağırıyorsunuz? Ece sen hâlâ hazır değil misin?" Annem kızgın sesiyle odamıza dalınca rimeli Ece'nin eline tutuşturdum.
"Anne rimelimi alıyor ya." Annem bana döndü. Bir de elinde rimel olan Eceye baktı.
"Tamam kızım aldıysan senin artık o. Ablan alır kendine yenisini."dedi annem yandan gülüşü ile.
Bu evde herkes düşmandı bana.
"Anne ne demek alır ya ben sürekli rimel mi alıcam? Para mı sıçı-" Bir anda boşluğuma gelmesiyle ediceğim küfür yanımda olan Ece eli sayesinde devam etmemişti.
"Tam anlamdım Defne bir daha söyler misin?"Annem her an terliğini alıp beni öldürme girişiminde bulunabilirdi.
"Ne demek annecim kardeşiz biz lafı olmaz böyle şeylerin diyordum."
"Tamam o zaman sorun yoksa ben aşağı iniyorum. Ece sende 3 dakika içinde aşağıda oluyorsun." dedi annem odadan çıkmadan hemen önce.
"Eee ablacım hediye için teşekkürler." Dedi elindeki rimelimi yani eski rimelimi havaya kaldırıp sallayarak. "Ne demişler umduğunu değil bulduğunu." O da valizini alıp çıkarken söylediği şeye karşılık bağırdım arkasından.
"O BU ANLAMDA KULLANILMIYOR GERİZEKALI." Cevap olarak bir kapı sesi duydum.
Artık çıkmam gerekiyordu. Derse geç kalıyordum. Ailem İzmir'deki yazlığa gidiyorlardı. Benim sınavlarım bir hafta sonra biteceği için beni beklemek istemediler. Ben daha sonra gidecektim onlarla.
Çantamı omuza takıp dışarı çıktım çoktan gitmişlerdi. Bende durağa doğru yürümeye başladım. Yolda çocukluk arkadaşım Eray'ı görmemle adımlarını hızlandırdım. "Selam yakışıklı buralarda yeni misiniz?" dedim elini omzuna atarak.
Eray anlık olarak şaşkınlık görülen gözleriyle kafasını bana çevirdiğinde onun da yüzüne bir gülümseme hakim oldu.
"Bu ne terbiyesizlik ama ben tek başıma dışarı da mı çıkamayacağım?"dedi elini omuzdan atarak. Oyuna devam ediyordu.
"Ya güzelim ne bu gerginlik gel şöyle bana geçelim." dedim bir adım daha yaklaştığımda.
"Annem 'tanımadığın insanlarla konuşma' dedi. Hanımefendi buradan gider misiniz lütfen?"dedi elini olmayan göğüslerine koyarak kendini de geri çekti aynı anda.
Artık daha fazla bu oyuna dayanamazdım. Kahkaham bütün sokakta yankılanırken Eray'ın da güldüğünü duydum.
"Hadi gidelim artık. Geç kalıcaz." Elini omzuma attığında durağa yürümeye başladık.
🎈
Sınavlara girmeye 15 dakika vardı. Okulun bahçesinde Erayla erkek kesiyorduk.
Evet Eray bir eşcinsel. Ama bu aramızda asla bir sorun değildi. Doğal olarak. Ayrıca çok keyifli oluyor. Beraber erkeklere puan veriyoruz falan. En zevk aldığımız aktivitelerden.
"Gitsek mi artık?"dediğimden kestiği çocuktan gözlerini ayırıp bana döndü.
"Gidelim çiçeğim." Beraber banktan kalktığımızda benim telefonum sesiyle durdum ve çantamı açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZ ZAMBAK
Teen FictionHerkes yalan söyler. Sadece bazıları yakalanır. --- Ailesini kaybetmiş bir kızın başına daha fazla ne gelebilir diye düşünürken her şeyin bir ölümle başlaması. İyi okumalar
