Take Her Back

Level two: the rose

"Where am I?"

wika ko...

Sobrang dilim ng paligid..

At ang tanging nagbibigay liwanag sa paligid ay ang kulay dugong buwan.

Napakaganda ng kulay pula at kulay abong langit...

Napakatahimik ng paligid...

Ang tanging naririnig ko lang ay ang malakas na ihip ng hangin...

Pinikit ko ang aking mga mata para mas lalong madama ang malamig na simoy ng hangin na sumadapo sa aking balat.

Nakarinig ako ng kaluskos

kaya't agad kong minulat ang aking mga mata at hinanap kong ano yun..

"BAKIT NGAYON KA LANG?"

hinanap ko kung saan nagmumula ang tinig ng isang lalaki..

*DUGDUGDUGDUGDUGDUGDUG*

bkit?

Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko?

Bakit parang kilala ko ang tinig na iyon..?

Di ako pwedeng magkamali...

Bakit parang kilala sya ng puso ko..

Tumakbo ako hanggang sa mapadpad ako sa isang lugar...

"Napakaganda.."

wika ko..

Isang muting pagoda na napapaligiran ng pulang rosas at mga makukulay na ilaw...

Hanggang sa mahagip ng aking mga mata ang pigura ng isang lalaki...

Sa dilim ng paligid.,.

Tanging ang mapupula at nagniningning nyang mata ang aking nakikita

na para bang RUBY...

Ang ganda..

Nakakaakit ang kanyang mga mata..

Base sa aking naaaninang..

Mga 6 feet at 11 inches ang height nya...

"ANG TAGAL KITANG HININTAY...

BAKIT NGAUN KA LNG?"

wika nya..

Habang dahan dahang lumalapit sa akin..

Ayan..

,malapit na...

Malapit ko ng makitah..

Ang kanyang mukha..

Ng biglang....

"TING-TANG!!!!!"

naalimpungatan alo sa tunog ng orasa..

"it's 12 o'clock a.m" sambit ko..

"psssssssssshhhhhhh--" ihip ng hangin...

Napatingin ako sa bintana ...

Bakit bukas ang bintana?

Ei sinara ko iyan bago matulog?

Napabuntong hininga na lang ako..

Saka sinira muli ang bintana...

Dalawang buwan na...

Dalawang buwan na itong paulit ulit na nangyayari sa akin...

Mula sa aking panaginip..

Sa paggising ng alas dose ng madaling araw...

At sa hindi malamang dahilan na pagbukas ng bintana gayong may lock naman ito...

At syempre....

Ang pagpulot ng isang pulang rosas sa sahig..

Inamoy ko ito...

Ganun pa rin...

Amoy ng pabango ng isang lalaki..

Inilagay ko ang rosas sa vase kung saan naroon rin ang mga rosasa na napulot ko sa nakalipas na dalawang buwan sa ganitong oras at sa ganitong sitwasyon...

Sonulyapan ko ang buwan mula sa aking bintana..

Napangiti ako..

Hindi ko alam kong bakit...

APRODITE PaIN'S POV

nasa kalagitnaan ako ng pagtugtog ng

A THOUSAND YEARS

gamit ang violin ng maramdamang kong

muli nyang dinalaw ang aking

ampon...

Oo

tama kayo..

Dalawang buwan na mula nung ampunin ko si angelica...

Natatawa na lng ako...

Sa tuwing nagpapasalamat ang batang iyon sa kabutihan ko RAW na ibinibigay sa kanya...

Tignan ko lng kung makapagpasalamat pa sya kapag nangyari na ang mga dapat mangyari...

Hahahahahahahahahahha

**********************************************************

PLEASE

VOTE

COMMENT

AT BE MY FAN

a/n: peace^^

d me kontrabida..

Echusera lang:p