Take Her Back

Level ten: meet the unknown

Unknown's POV

"PSH...wag kang maingay" sabay takip ng bibig nya...

Tapos binuksan ko yung ilaw..

Namangha ako..

Tama nga ako.. Sya nga ito..

Sya nga ang--

kamukha nya sya..

Pero tama na muna ang pagkamangha...

Uunti na lamang ang aking oras...

"hindi ka dapat nandito..

Nanganganib ang buhay mo a---"

ay hindi..

Hindi nya pwedeng malaman..

Tapos nakita kong suot na nya ang kwintas..

Ibig sabihin--

nangyari na...

Huli na ako...

"sino kah? Bakit ka nandito sa kwarto ni mommy?" tanong nya..

"mommy? Mommy ang tawag mo kay aprodita?

Nagpapatawa ka bah?" di makapaniwalang sabi ko..

"sabi nya kasi, yun daw po ang itawag ko sa kanya"- sya

"naniwala ka naman..

Dapat hindi ka sumama sa kanya..

Tignan mo(sabay turo sa kanyang kanang balikat) may marka ka na.." -ako

"huh!! Ano toh? Bakit ngaun ko lng nakitah?"

"marka yan ng piniling manlalaro.."

"manlalaro? Huh?"

*sigh*

"sumama ka sa akin.. Hindi tayo dapat magtagal dito.."-ako

"teka... Paano kung katulad ka nya?? Paano kung masama ka rin..?"-sya

natawa ako..

Tama..

Ganyan nga..

Natuto sya agad..

"pakinggan mo ang puso mo..

Ikaw lang ang makaka alam ng mga taong dapat mong pagkatiwalaan..

Tandaan mo.. Sa bawat desisyon mo.. Kelangan galing sa puso mo..

Dahil ang puso nagsasabi ng tapat.. " -ako

pumikit sya ng ilang minuto..

At nagsabing...

"PAPA... SASAMA PO AKO SA IYO"

napangiti ako..

"anak nga kitah.."

tapos agad kaming umalis doon..

At pumuta sa pinaka ligtas na lugar..

*****************************

hohoho..

Malapit nang magsinula ung laro.. Ahahaha..

please

vote

comment

at be my fan:p