Level 27: Strange Connections

154 0 0
                                    

* Dug-Dug *

Isang masamang kutob na nagbabadya ng isang di magandang pangyayari ang malapit ng maganap, ang nakapagparamdam sa akin ng matinding takot.

"Aaaahhhh!!!" muling hiyaw ng babae matapos ipanganak ang pangalawang sanggol na babae.

Nang makita niya ang muting anghel na naliligo pa sa dugo, nagsituluan ang luha niya.

"Bakit?" tanong ko sa aking sarili.

"HINDI!!!!!" sigaw niya dahil sa pighati.

Biglang gumuhit sa kalangitan ang litik ng kidlat na syang sinundan ng malakas na pagyanig ng paligid.

Isang lindol sa kalagitnaan ng bagyo.

Kahit siguro ito na ang pinakamalakas na magnitude ay hindi na niya mapapansin pa. Ang buong pansin niya ay nasa sanggol lamang.

Hindi ko alam kund tama pa ba ang nakikita ko dahil lumalabo na ang aking paningin dulot ng hindi maampat kong luha.

Walang sabi-sabi ay hinawakan niya ang dalawang paa ng sanggol gamit ang kaliwang kamay na nakapatiwarik ang sanggol saka walang pag aalinlangang pinalo ito sa pwet gamit ang kanang kamay. Napapikit ako ng mariin saka ko nasambit ang mga katagang:

"TAMA NAH!!! paki usap... Wa-wala na siya.. Tama nah.." pagsusumamo ko na para bang maririnig nya ako.

"Hindi...Hin-di ako papayag.. " pailing iling nyang sagot.

"Ngunit wala ka ng magagawa..." malungkot at walang pag asa kong sabi habang nakatingin sa lupa dahil hindi ko siya kayang tignan sa kanyang kahabag habag na sitwasyon ngayon. Para bang pinipiga ang puso ko dahil sa nalunos lunos niyang kalagayan.

"May-- roon pa isang paraan..." pagdedeklara niya.

Sa sinabi niyang iyon, napatingin ako sa kanya. Nakita ko sa mga mata niya ang pag- asa at determinasyon.

Tinigil na niya ang pagpalo sa sanggol saka yinakap ito habang nakatingin siya sa akin. Ang tingin niyang iyon ay kakaiba na parang hinahalukay niya ang buo kong pagkatao sa kailaliman ng aking puso at nakaraan.

"Huh?" sabi ko.

Winagayway ko ang aking kanang kamay upang matiyak kong nakikita at nakikita niya bang talaga ako ngunit hindi man lamang siya kumurap. Isa lamang ang ibig sabihin noon.

When I look into her eyes, I saw something. Some strange scenes..

Scenes playing in her mind.

LIKE..

MEMORIES...

Again, natagpuan ko ang aking sarili sa isang pagtitipon. Pagtitipon ng mga taong naka puti at naka itim na cloak. Dinadaanan lang nila ako na para lang akong hangin. Hindi nakakawakan o nakikita.

Each of them were having a black tatto on their temple. Two diamonts, arranged vertically and horizontally, it shaped like a cross.

As I walked towards the center, I saw two pairs of couples. Each od them were lying on the edge of big "diamond cross Symbol".

Nakatali ang paa at kamay, naka masking tape ang kamay at nagpupumiglas. Napapaligiran sila ng mga taong paikot ikot lamang sa kanila habang nakayuko. And they were all murmuring.

Somewhat. Like.

PRAYERS...

"What was that?" i asked myself.

I look up and saw the moon up in the dark sky.

"What are they doing?" i asked again, not caring if they can hear me or not.

Then, i was captivated with the beauty of the moon. I was fascinated how round and bright it is.

"It's Time.." someone shouted.

It catch my attention.

I look around.

And I fell on my knees.. Terrified..

"this is horrible..." that's the only words i can manage to say.

The people wearing those creepy white and black cloak are fighting each other using a same king of knife. The blood was very visible on their white cloaks. Their eyes are like the eager eyes of a predator that was born to kill.

And what's the terrible part?

They let their captives watch it.

How they kill each other.

How they stab each other to death.

The two girls were crying and screaming. All of them were scared, it was written on thier face.

I walk towards them, not caring those people who were craving for killing.

"Heavens!!!" I shouted.

Then it hits me..

"KEEPING ALIVE while other can't,

and WASTING LIFE while others have nothing."

What a cruel reality.

I got it.

SHE'S DOING SOME DAM--N THING THAT SHE LEARNED FROM HER PAST.

and the saddest part of it.

Is...

I know no one can stop her now.

NOT EVEN ME.

******************************************

wellxD

till next time

God bless

pure fiction:p

- AproDitePain -

Take Her BackTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon