Halledebilirdik | GXG

Fotokopi

"Kendime ulaşmaya çalıştım ama orda değilim."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bade'nin anlatımı
Alarmımın sesiyle yataktan fırladım. Telefona baktığımda babamdan bir mesaj gördüm. Sanırım aklına gelmişim.

Baba: Kızım okulunun ilk günü yanında olamadım. Bunun için çok üzgünüm ama bir yandan Ada'nın da ilk günüydü. Onu yalnız bırakmak istemedim. Umarım beni anlarsın. Kendine iyi bak!

Tabii ki anlarım canım. Gelmemeni anlarım evet ama öz kızını, üvey kızını yalnız bırakmamak için yalnız bırakmanı anlayamam maalesef. Ada'nın ilk günüydü de benim değil miydi sanki? Görüldü atıp, gruba girdim.

OLAY VAR!

Siz: Günaydınlarr! Bugün bizi sen alıyorsun değil mi Alperr?

Alpella: Ne!? Öyle miymiş?

Dersucuk: Öyle öyle.

Alpella: Tamam tamam. Alırım. Taktiğiniz de iyiymiş yani. Neyse 10 dakikaya hazır olun.

Siz: ;)

~~~~~
Altıma siyah pantolon, üstüme okul forması, onun üstüne de Alper'den çullandığım kahverengi kolej ceketini giydim. Biraz boldu ve bu hali çok hoşuma gidiyordu. Hafifte bir makyaj yaptıktan sonra korna sesi duyunca aşağıya indim. Tahmin ettiğim gibi yine ilk Dersu'yu almıştı. Çünkü onun evi Alper'e daha yakındı ama genel olarak hepimizin evi birbirine yakındı.

Okula vardığımızda sınıfa geçip oturduk. İlk dersimi fizik olduğundan bu sefer Alper benim yanımdaydı. Fizik hocası gelince direkt derse başladı. Cümleler ninni gibi gelmeye başlayınca Alper'in benim için kendi montundan yaptığı yastığa kafamı koydum. O sırada sınıfa biri girdi. Kim olduğuna bakamayacak kadar uykuluydum.

X: Dersinizi böldüğüm için özür dilerim. Beria hoca sınıf başkanını tenefüste fotokopi odasına çağırıyor.

"Tamamdır. Çıkabilirsin."

Sınıf başkanına ne kadar yazık. Bu saatte çekilmez onun suratı. AY BİR DAKİKA BENİM SINIF BAŞKANI!! Bir uyutmadınız. Kafamı doğrultup saate baktım. Tenefüse daha on dakika vardı ama uyuyamazdım. Uykudan çıkmış sersem bir halde onun yanına gitsem dediklerini anlayabilir miyim bilmiyorum. Gerçi uykulu bir şekilde anlayabilir miyim onu da bilmiyorum. Tekrar kafamı yastığa koydum ama gözlerimi açık tuttum. Bu Alper'in bir yandan saçlarımı okşamasıyla oldukça zordu.

On dakikanın sonunda zil çalınca silkinip, kalktım ve fotokopi odasının yolunu tuttum.
Kapıyı tıklatıp içeri girdim. Evet, tahmin ettiğim gibi buradaydı. Ondan başka kimse yoktu.

"Beni istemişsiniz hocam. Bir sorun mu var?"

Beria: Evet, bana yardım edeceksin.

Ne olur rica etsen zaten yapacağız yani.

"Tabii ki. Hangi konu hakkında?"

Beria: Şu fotokopileri çıkartırken sende önceden çıkarttıklarımın önü arkası tam mı onu kontrol et sonra hepsini dağıt.