Halledebilirdik | GXG

Affetin mi?

"Bu kızla bana bir oda, bir yatak, bir kütüphane yeter."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bade'den...
Eve girdiğimde Cesur kapıda beni bekliyordu.

"Hav!"

"Ya saçmalama Cesur! Ne aşkıı!"

"Hav!"

"Ya saçmalıyorsunn Cesurr! Yok öyle bir şey!"

Kahkaha atarak salona girdim.

"Ay yok diyorum öyle bir şe-Dersu?"

Beni görünce gülümsedi.

"Sen aşktan köpekle konuşuyorsun be, bide ne aşkı, diyor."

"Kızım, sen nasıl girdin buraya?"

"Anahtar denilen bir şey var."

"Var değil mi öyle bir şey?"

Tekrar kahkaha attım. Katıla katıla gülerken Dersu bana deliymişim gibi bakıyordu.

* * * * * *
Dersu ile yemek yiyip yatmaya hazırlandık. Bol bol sohbet etmiştik. Sohbetimizin yüzde doksan dokuzu Beria'dan ibaretti. Yatakta oturmuş bir şeyler düşünüyordum.

"Sırıtarak tavana baktığının farkındasındır umarım."

Dersu'nun sesini duyunca silkinip kendime geldim.

"Ne dedin?"

"Yok bir şey kardeşim, yok bir şey."

Ertesi sabah Dersu'dan önce kalkıp kahvaltı hazırlamıştım. Son olarak masayı da hazırlamaya başlarken duyduğum ayak sesleriyle beraber Dersu geldi ve şaşkınca bana bakmaya başladı.

"Ne oldu Dersu?"

"Sen kahvaltı mı hazırladın yanlış mı görüyorum?"

Bardaklara çay koyarken ufak bir kahkaha attım.

"Doğru görüyorsun."

"Yaaa şapşik benim için neler yapmış!"

"Aslında şöyle..."

Üstünde kahvaltılık olan bir tepsiyi Dersu'ya uzattım.

"Sen gidip oda da yiyeceksin."

"Yaaa...nedenmiş o!"

"Beria Hocayı çağıracağım."

"Bu saatte mi?"

"Evet, erken kalkıyor o, ben biliyorum."

"Ama bende benim için sanmıştım."

"Hadi Dersucum çok konuşma, odaya git, sakın çıkma."

"Offff!"

Dersu oflayarak odaya gitti. Bende o sıra Beria Hocayı aradım. Gerçekten erken bir saatti ama onun için değildi.
Telefon çalarken açmasını bekledim.