Game of Rain

chapter 7:playing his game

Kunot noong tinitigan ni Cloud ang papalapit na kakambal.nagtaka siya dahil sumunod agad ito.
"Oh andito rin pala si Rain." Bati dito ni Clyde. "Guarding your victim?" Nakangisi nitong saad
"Shut up Clyde." Pambabara dito ni Rain.bago ito umupo sa tabi nito.
"Are you interested in her Rain?." Ayaw sana niyang tanungin ang kakambal dahil alam niya ang ugali nito pero kailangan niyang malaman kung anong naglalaro sa isip nito.
"Does it matter? Are you all came here to interogate me?" Walang emosyon nitong balik tanong.
"Dont play with her Rain.im warning you.what happen with you and Neptalie will be the last.play with any woman you want but not that inocent one."
Rain give him that 'i dont care' cold look. "Since when you interfere with my affairs C?..hindi bagay sayo."
Kapag ganito na ito hindi maiwasan ni Cloud na mainis dito. "I just dont want you to use someone para lang malimutan si Nep.she want to see you and talk to you.you know Ethan wont mind kung palagi mong dalawin ang asawa niya.its for your own good." Yes its for Rain own good.dahil the more na lumalayo ito kay Neptalie the more na nagiging malala ang ugali nito.
Ethan understand that Rain need more time to accept that Neptalie is for him.the reason na pumapayag ito na dalawin ni Rain si Nep ay dahil ito lang ang paraan para maiwasang gumawa ito ng kalokohan.
But this past weeks hindi na ito pumupunta duon.and Cloud knew that is has something to do with the baby.
"I dont want to hear his fucking name." Tumayo si Rain at walang lingon likod na iniwan sila.
Napailing nalang si Cloud.
"Pare san ka pupunta?" Habol na tanong dito ni Jiro.
"Here he goes again." Napapailing na saad ni Clyde bago uminom sa hawak na baso.
Cloud need to do something.bago pa may magawa na namang kalokohan ang kakambal.

Habol ng tingin ni Sum ang papaalis n si Rain.kanina pa niya pinagmamasdan ang mga ito ay nagtaka siya ng tila galit na iniwan nito ang mga kasama.ni hindi man lang ito lumingon sa gawi niya.

Nagpalinga linga si Sum sa labas ng bar pero wala talaga ni anino ni Rain.kanina pa siya out at inaasahan niyang susunduin siya nito pero wala.ilang minuto na siyang nakatayo duon pero hindi ito lumitaw.
Hindi pa naman niya alam kung san siya tutuloy ngayun.kahit naiinis siya kay Rain ok na sa kanya na sa condo muna nito tumira.
'hintayin nalang kaya niya si Teddy?' kaso ilang oras pa bago ito lumabas.
Ano bang gagawin niya? Parang gusto na talaga niyang maiyak.ang hirap na para kang pulubi na walang mauwian.
Malungkot siyang umupo sa tabi ng kalsada.itiniklop niya ang binti at ipinatong ang baba sa kanyang tuhod.kung hindi lang sana siya pinalayas ng tita niya di sana wala siya sa lansangan ngayun.kahit masakit itong magsalita ok lang.
May biglang lumitaw na dalwang pares ng paa sa kanyang harapan.
Gulat siyang napatingala sa may ari nuon.parang guston niyang mapaiyak ng makita ang nakasimangot n mukha ni Rain.
"You look like an idiot do you know that." Inilahad nito ang palad.
Hindi na niya pinansin ang sinabi nito.inabot nalang niya ang kamay nitong nakalahad.
Ng maitayo siya nito ay agad itong tumalikod at naglakad.nagmamadali naman siyang sumunod.
Rain remain silent until they reach his car na nakparada hindi kalayuan sa bar.nagtaka tuloy siya kung bakit dito ito nagpark.
Tahimik itong sumakay.nag alangan naman si Sum kung sasakay din.
"If you dont get in believe me i will leave you here." Tila aburido nitong saad.ramdam ni Sum na bad mood ito ngayun.
"Sasakay na po." Pumasok narin siya sa sasakyan.sa tabi nito.
Rain start the engine at mabilis nito iyong pinatakbo.
Pinaghalong takot at galit ang nararamdaman ni Sum ng mga sandaling iyon dahil sa bilis ng patakbo nito.gusto ba nitong magpakamatay?
"Rain bagalan mo naman!" Sigaw niya dito ng muntik na silang mabangga sa isang kasalubong na sasakyan.
Pero parang wala itong narinig.
"Oh god!" Napapikit siya ng isang malaking truck ang kasalubong nila.buti nalang at mabilis itong nakaiwas.
"Rain please!" Naiiyak na siya.

Hinawakan niya ito sa braso para pigilin ito pero tinabig lang iyon ni Rain.
"Kung gusto mong magpakamatay ikaw nalang!" Pinaghampas niya ito sa balikat at braso pero hindi nito iyon ininda.
Ng mapagod siya,tuluyan na siyang umiyak at sumiksik sa may pinto ng kotse.abot abot ang takot niya kaya pumikit nalng siya at hinintay kung anong mangyayari.
"Damned it!!!" Galit na sigaw ni Rain bago nito binagalan ang takbo at inihinto sa tabi ang kotse.
Hindi parin nagmumulat si Sum.nanginginig ang buo niyang katawan sa takot.
She felt that Rain move beside her,umisod ito palapit at marahan siyang kinabig payakap dito.
Hinayaan niyang ikulong siya ni Rain sa yakap nito.
Tahimik na tumutulo ang luha niya habang ito ay hinahagod ang likod niya.
"It wont happen again." Alo nito sa kanya bago hinalikan ang tuktok ng ulo niya.
Hindi siya sumagot.sumubsob lang siya sa dibdib nito at duon umiyak ng umiyak.
They stay that way for a while.at ng tumigil na ang pag iyak niya,hindi parin siya kumalas sa yakap nito.for some reason Sum felt that they both need a warm hug.siya dahil sa lungkot at pag iisa dahil sa kawlan ng pamilya.at siRain,kung ano mang dahilan nito,batid ni Sum na napakalma ito ng yakap nila.
When he start the engine again,he didnt let her go.nagdrive ito habang nakayakap ang isang braso sa kanya.and she will admit,she like the feeling being near to him.