𝚂𝚘𝚗𝚞𝚗𝚌𝚞 𝚐𝚞̈𝚗
𝚘̈𝚕𝚞̈𝚖
İzuku neredeyse o gün gece boyu kusmuştu.
Gece boyu ağlaya ağlaya kusmuştu.
İzuku'nun o görüntüsü todoroki'nin kabine oturmuştu sanki.
Şuan sınıfçak Bakugou'nun doğum gününü toplamak için bakugou'nun evine gidiyorlardı.
Eve geldiklerinde heryeri aldıkları süslerle süslemeye başlamışlar
Hatta bazıları pasta yapmaya başlamıştı.
İzuku ise tuvalette kusuyordu.
Anahtarı mitsuki teyzeden isteyen oydu.
Fakat hiçbirşeye yardım edememişti.
Sadece kapıyı kitleyip boğazını parçalayan kalbini parçalayan o çiçekleri kusmuştu.
Her kusarken ise aklına ikisinin öpüşme sahnesi geliyor ve dahada ağlayarak dahada acı çekerek kusuyordu.
Bugün gerçekten de ölecekti.
Tüm herşey hazır olduktan sonra son aşama Bakugou'nun gelmesiydi.
Beklediler. Bir kaç dakika.
Tam zil çaldığında herkes kapıya koşarken
İzuku'nun ağzından kan gelmişti.
Todoroki bunu görünce hemen yanına gidecekken
İzuku bütün hızı ile herkesin arasından geçip çıkmıştı evden.
Hata çıkarken sertçe bakugou'ya çarpmış ve onu yere sermişti.
O sıra fark etmişti bakugou üzerindeki kanı.
Herkes şokla bakarken izuku'nun uzaklaşabildiği en uzak nokta
Bakugou'nun evinin karşısındaki çıkmaz sokaktı.
Şiddetli bir şekilde yağmur yağarken o kan ve siyah çiçekler kusuyrodu.
Hiç durmadan ağzından çıkıyordu.
O sıra kimseyi umursamadan buzdan yol yaparak izuku'yu takip eden todoroki izuku'nun yanına varmıştı.
İzuku yerde uzanmış kan kusuyordu.
Todoroki yere oturup izuku'nun başını dizlerine koydu. Bir eliyle izuku'nun elini tutarken diğer eli
Yanağındaydı.
Todoroki'nin gözlerindeki yaşlar izuku'nun alnına düşerken izuku'nun nefes alması yavaşlamıştı.
Hala ağzının kenarından akan kan yere damlarken ağzından sadece yaprak çıkıyordu.
Evet o ölüyordu. Çünkü izuku'nun soluk borusunu tıkamıştı çiçekler.
O sırada yanlarına patlamaları ile gelen bakugou gelmişti.
İzuku artık kan bile kusmuyorken nefes almıyordu
Todoroki bağırarak ağlarken izuku konuştu.
Zorlada olsa. Fakat konuşucağı şeylerin kacchan'ın duyduğunu bilmiyordu.
Fakat'kacchana doğum günü hediyem bu 'diyerek göz yaşını akıtmıştı.
Donmuş bir şekilde kanlar ve yapraklar arasında yatan benden bakıyordu katsuki.
Ona hediye bir ölüm müydü.
Gerçekten sevdiği çocuk gözünün önünde tam doğum gününde ölüyormuydu.
Üstelik sonunda hislerini anlayıp ona açılacakken.
Herkesin gözü önünde onun o kiraz dudaklarını öpecekken neden ağzından son dökülen kelimelere bunlardı.
Mutluluk shoto.
Mutluluk kacchan.
Mutluluk.
Oysa ne yakışıyordu onun ağzına shoto demek.
Oysa ne yakışırdı yakut gözlü ile çıkmak.
Oysa ne yakışırdı
Kahraman olup çocukları kurtarmak.
Oysa ne yakışırdı ona gülümsemek.
Fakat son gülümsemesini kanlar içinde yapmıştı.
Gözlerinden yaş süzülürken.
Todoroki sokağı inleyecek şekilde bağrıyordu.
Bakugou donuk bir şekilde ne kıpırdayabiliyor. Ne ağzını açabiliyordu.
Sadece gözünden bardaktan boşalırcasına yaş akıyordu.
O sıra tüm sınıf onları bulmuştu.
Şimşek çakarken herkes kanlar ve çiçekler içinde yatan izuku'ya bakıyordu.
Neşe kaynakları ölmüştü. Hemde gülümseyerek.
Son sözleri bile pozitifdi.
Mutluluk shoto
Mutluluk.
SON~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğraf çevirisi.
Hep istediğin bu değilmiydi, kacchan?
