"Jisung?!"
"Noldu şaşırdın mı"
Sırıtı ve iceri girdi.
"İceri giremezsiniz!"
Yanında Seungmin, Chan, Changbin, jeongin, Hyunjin vardı.
"Felix nerde"
"İçerde cagriyim istersen"
"Çağır sevgilimi!"
"Bir saniye, Felix gelirmisin"
"Geliyorum Minho bir sey mi oldu?"
İceri geldiğinde o da şaşırmıştı.
"Hyunjin hoş geldin bebeğimde Jisung Seungmin falan ne arıyor burda"
"Bende anlamadım Felix"
Felix ardından Hyunjin'in yanına gecti. Hyunjin ona bir şeyler soruyordu ama anlamıyordum. Anlamadığım bir dil de konuşuyorlardı sanki.
"Neden bu kadar şaşırdın ki."
Sırıttı.
"Neden sasırmayım jisung? Evimi pat diye bastınız."
" basabiliriz basamayacagımızı kim söyledi?"
"Basamazsınız cünkü ev benim evim jisung."
"Olabilir ama artık bizimde evimiz."
"Ne?"
Jisung yanıma yaklaştı ve bana tokat attı.
"Ne icin di bu simdi?"
"Acıdımı?"
"Hayır?"
"Annen iyi alıstırmıs işimize yararsın."
"Komik degilsin jisung"
"Değilmişim"
Yüzüme daha fazla yaklaştı ve gözlerime baktı. Ne istiyor bu cocuk?
"Ne istiyorsun?"
"Hic bir sey istemiyorum."
"Ozaman çekil önümden"
"Neden"
"Rahatsız ediyorsun."
"Ettiğimi düşünmüyorum."
—
"Hyunjin askm"
"Efendim Felix"
"Jisung'un yaptığı bu tacizlik sayılmaz mu"
"Sayılır aslında ama durduramıyoruz, Minho diye tutturup duruyo napalım"
"Ya aslın-"
—
"Jisun-"
Dudagı ile dudagımı opmeye başladı.
Dilini dilime doladı. İstemiyorum ama haraket de edemiyordum.
"Napıyorsun!"
"Tadına bakıyorum"
Opmeye devam etti ve asla durmadı.
Bir kaç dakika sonra kapı çaldı. Seungmin açtı. Annemin sessiydi. Artık aglamaya baslamıstım cunku acıtıyordu. Annem iceri gelince bizi böyle gördüğü an bizi ayırdı.
Tesekur ederim anne. Goz yaşlarımı durduramıyordum. Cok acıtmıştı.
"Ne yapıyorsunuz siz!"
"Anne ben bir sey yapmadı-"
Sert bir şekilde Tokat attı. Daha da korkuyordum.
"Sus senin suçun oldugunu biliyorum. Çık git evimden bugün eve gelmiyorsun."
Ceketimi aldım ve evden çıktım. Bir park biliyordum bu yüzden o parka gittim ve bir banka yattım.
—
"Hey kalk artık!"
"Kimsiniz?"
Uzun boylu ve yakısıklı biri vardı önümde.
"Bogum ben. Tanımıyormusun?"
"Ozur dilerim ama tanımıyorum."
"Babanın en yakın arkadaşının oğlu."
"Babam mı?.."
"Evet. Eve gidelim mi"
"Seni tam olarak tanımıyorum sana güvenemem."
"Sana zarar vermeyeceğim. Söz!"
"Bilmiyorum ama Peki."
