İlk bölümlerde genç bir kızın hikayesi yazar tarafından anlatılmaktadır - hayatta karşılaştığı zorluklar, dostlukları, ilk aşkı, gerçek aşkı... Gerçekten aşkı bulacağına inanan, ama bir o kadar bundan korkan bir kızın hikayesi bu. Hayatında olan sı...
Gökyüzünün mavi rengi gecenin karanlığı ile yer değiştiriyordu yavaş-yavaş. Yıldızlar görünmeye başlamıştı. Paul ve Claire bu güzel gökyüzü altında yürüyerek gitmeye karar verirler. Paul Claire hakkında bilgi edinmek amacıyla: — Bir az kendinden bahs eder misin? Ya da ailenden?
Claire: — Ailemden mi?... Şey... bu konuda konuşmasak. Henüz o kadar yakın değiliz. Kendimizden bahs edelim.
Aslında yakınlık behaneydi. Claire sadece ailesi hakkında konuşmak istemiyordu. Sonuçta Paulun nasıl tavır takınacağını bilmiyordu.
Paul: — Yakın mı... (gülümser) Yalnız ailemle akşam yemeyine gidiyoruz biliyorsun, değil mi?
Claire'n garip surat ifadesini görüp susar. Paul: — Tamam sen nasıl istersen. Kendimizden bahs edelim. Ama önce sen başla.
Claire: — Benim pek mutlu bir çocukluğum olduğu söylenemez. Ailemle aram pek iyi de sayılmaz. Başıma gelenlerden dolayı kimseye güvenmem. Hobim müzik. Bayılırım dinleyip-söylemeye, dans etmeye. Ama sesimin pek güzel olduğu söylenemez. (güler) Senin merak ettiyin bir şey varsa sorarsın. Şimdi sıra sende.
Paul: — Aslında bildiyin üzere benimde babamla pek aram iyi değildir. Ama annem için katlanıyorum. Pek arkadaşım olduğu söylenemez.
Konuşurlarken fark etmeselerde evin kapısının önüne gelmişlerdi bile.
Evin kapısını çalarlar. Annesi açar kapıyı. Ev oldukça sessizdir. Paul: — Anne bu kız arkadaşım Claire. Claire bu annem Annabel.
Claire: — Tanıştığımıza memnun oldum, efendim.
Paul: — Anne biz odama çıkıyoruz. Akşam yemeyinde ineceğiz.
Claire Paulu çekiştirir. Paul Claire'n elinden tutar: — Ne var canım. Hadii gidelim.
Claire bir anda kızarır. Odaya çıktıklarında odada bir sürü müzikal aletler, albümler vardır. Paul: — Bir ortak noktamız var haa... Sana en çok burayı göstermek istemiştim. O yüzden buraya getirdim seni.
Claire: — Bunlar harika... beklemiyordum doğrusu. Çok güzeller.
Birden Paulun annesi seslenir. "Çocuklar hadi yemek hazır". Claire odadan çıkacakken ayağı halıya takılır. Paul onu belinden kavrar. Claire'n kalbi hızla çarpar. Paul Claire kavradığı gibi kendine doğru çeker. Paulun nefesini suratında hiss eder. Oldukça yakındır. Claire gözlerini Paulun gözlerinden çekemez.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Paul bir anda: — Benimle çıkar mısın?
Claire: — Annen bekliyor. Geri çekilmeye çalışır fakat Paul bırakmaz.
— Hala cevap vermedin.
— Daha bir gün oldu tanışalı. Beni, ailemi henüz tanımıyorsun bile. Ya sonra vazgeçersen?!
— Ben senden hoşlanıyorum. Ailenin kim olduğuyla ilgilenmiyorum. Ve cevabını bekliyorum.
