Sana Dair Her Şey

15)Anılar Acıları Anlar.

SELAMMM!
Yine uzun bir bölümle geldim, hatta bu bölüm öyle bir şey ki birçok bakış açısından okuyorsunuz😋
Birçok kişinin hayatının içini görmenizi isteyerek yazdığım bu bölümü umarım anlar ve seversiniz. Çoğu karakter, belki de en çok Eftelya anlaşılmayı gerektiren karakterler.

Yıldızımıza basmayı, beni çoook mutlu eden yorumlardan birkaçını yapmayı unutmayınn. İyi okumalar dilerim💙

Sana Dair Her Şey 15. Bölüm

Anılar Acıları Anlar.

2013.
Meral'in son doğum günü.
O doğum günü, Meral'in ölüm günü.

Deniz'in kaşları çatıktı, odanın içinde volta atıyor ona bağırmamak için çaba gösteriyordu.

"Biliyordum ne demek Meral?" Küçük kız gözlerini yumdu. İkizinin bu hallerinden hep korkmuştu. Fakat kendinden korkması Deniz'i duraksattı, öfkesi daha da artarken acısı bin katına çıkmış gibiydi. Kendi kardeşi ondan korkuyordu.
Kendi ikizi ondan korkuyordu.
Bir gecede baş etmeye çalıştığı her şeyin yerle bir olduğunu o an anladı, aralarındaki bağ tüm yoğunluğuna rağmen kopmuştu.

"Biliyordum, ne demek?" Sesi yükselmişti, küçük kız ellerini kaldırıp kulaklarını bastırmamak için zor duruyordu. Deniz kendine olduğu kadar kardeşine kızgın mıydı sahi?

"Cevap ver Meral!" Çocuğun cevaplara ihtiyacı vardı. Biliyordum ne demekti çok iyi anlıyordu fakat kendinden böyle bir şeyi saklamış olması omuzlarına yüklemeyeceği kadar ağır bir yüktü. Onun tanıdığı Meral ondan bir şey saklamazdı, hele böyle bir şeyi asla saklamazdı. Ama bilmiyordu ki tanıdığı Meral'i bu bir yıla gömmüştü. Karşısındaki, kendinden kalan kırıntıların rüzgardan uçuşmasını engellemeye çalışan bir kızdı sadece. O eski Meral'den kalanları korumaya çalıştığı her dakika yabancılaşıyordu. Bir başkasına dönüşmüyordu, benliğini yitiriyordu sadece. Varlığı bir başka varlığa evrilmiyordu, varlığı yokluğa dönüyordu. Meral değişmiyordu, Meral yok oluyordu. Ve işin kötüsü en çok bilmesi gereken insanın bu yok oluşun zerresinden haberi yoktu.

"Meral!" Dedi tekrar, kız bir gözünü açıp ona baktığında onun aynısı olan gözlerinin adeta yalvardığını gördü. Başından beri saklamanın yanlış olduğunu biliyordu ama öyle kolay değildi. Deniz öyle farkında değildi ki her şeyin, gerçekleri öğrendiği zaman bir enkazın altında kalmış gibi hissedecekti. Ve Meral kendini tam da o cümledeki enkaz gibi hissediyordu. Yıkılacak olan o olacaktı, biliyordu. İkizinin o enkaz altında yaşamaya çalışacağını biliyordu.
Yaşayamazdı.

"Gördüm onları." Deniz arkasını döndü. Çocuk ağlamak istiyordu, ne ara böyle olduklarını düşünüyor ve sadece ağlamak istiyordu. Böyle bir şeyi ondan saklaması ne demekti farkında mıydı?

"Anneme bunu nasıl yaptın?" Diye fısıldadı çocuk.

Bana bunu nasıl yaptın Meral?

Meral onun yerine ağlamaya başladı. Doğru cümle bana bunu nasıl yaptılar olacaktı ama durup da kardeşine bunu söyleyemiyordu. Deniz'in öyle haberi yoktu ki kendinin başına gelenlerden, bilse vereceği tepki ödünü koparıyordu. Beni mahvettiler abi diye ağlamak istiyordu.
Beni paramparça ettiler. Sana söylesem parçaları toplamaya kalkacaksın, elin kanayacak. Kan durmayacak, canım. Kan hiç durmayacak.

"Ben yapmadım." Titreyen çenesine aldırmadan başını iki yana salladı.
Bana yaptılar Deniz.
Ne yaptılarsa bana yaptılar.
Sen her şeyden bir haber yaşarken beni paramparça ettiler.
Beni ittiler abi.
Beni bir okulun kantininde ittiler.
Sırf korkayım diye o okulun çatısından şakasına ittiler beni.
Beni aynı okulun spor salonunda ittiler. Karnıma o spor salonunda yanlışlıkla kaç top yedim sayısını hala hatırlamıyorum.