𝐇𝐄𝐑 𝐒𝐈𝐋𝐄𝐍𝐓 𝐏𝐀𝐈𝐍 (𝐓𝐖𝐎)

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐎𝐍𝐄

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐎𝐍𝐄
❛ ━━━━━━･≛･━━━━━━ ❜

𝐖𝐀𝐑𝐍𝐈𝐍𝐆 ⚠ :

𝐑𝟏𝟖! 𝐑𝐄𝐀𝐃 𝐀𝐓 𝐘𝐎𝐔𝐑 𝐎𝐖𝐍 𝐑𝐈𝐒𝐊!

ғʟᴀsʜʙᴀᴄᴋ . . .

"Mommy, birthday ko na pwede ba akong mag-clubbing? Total 20 naman na ako." paalam ko kay Mommy habang nasa sala kami, nagbabasa siya ng news paper, nakapang de kwatro siya, para siyang senyora sa itsura niyo.

Binaba niya ang binabasang news at mataman akong tiningnan.

"Number one rule, Angelie, huwag magpapakanto—"

"Mommy, ang bastos ng bunganga mo!" na iskandalong sabi ko, pero tinaasan niya lang ako ng kilay.

"Basta alalahanin mo, Angelie. Ayaw ko pang magka-apo, makipagmomol ka muna h'wag mong hahayaang mapasok 'yang kweba mo ng masamang elemento." aniya, nalukot naman ang mukha ko dahil sa sinabi niya.

"My, naman!"

"At gusto mo na talagang magpa k—"

"Tang ina naman, Mommy, hindi!"

"At nagmumura ka na ngayon!?"

"Nagpapa-alam lang mag clubbing e, kung saan-saan na pupunta sinasabi mo." nakangusong sabi ko, umayos naman ng pagkaka-upo si Mommy.

"Baby girl, alam mo naman ang palagi kong sinasabi sa 'yo 'di ba?" tumango ako.

Ngumiti naman siya.

"Yes po, Mommy, magpapawarak lang ng bataan kapag bente singko na ako." sabi ko, lumaki naman agad ang ngisi niya, pumalakpak pa siya.

Baliw talaga si mommy. Sa kanya talaga ako nagmana.

Wala akong Daddy, actually hindi ko siya nakilala, sabi ni Mommy noon sa tuwing tinatanong ko siya ay nalunod sa sabaw ang Daddy ko, dahil mahilig daw 'yong kumain ng bulalo at humigop ng sabaw kaya nalunod at namatay.

Well parang makatutohanan naman ang kwento niya noon kaya naniwala ako.

Tapos no'ng nag-aaral na ako ng Elementary sa tuwing tinatanong ako ng mga kaklase ko at mga teachers ko kung nasaan ang Daddy ko, lagi ko sinsabi na nalunod sa sabaw, 'tapos magtatawanan sila na para bang may nakakatawa akong sinabi.