អន្ទាក់ស្នេហ៍ក្មេងតូច

អន្ទាក់ស្នេហ៍ក្មេងតូច ភាគទី11

រឿង:អន្ទាក់ស្នេហ៍ក្មេងតូច

                  ភាគទី11:ងក់ងរ

ជុងហ្គុកក្រោយពីចេញពីជួបដៃគូររួបភាគហ៑ុនវិញវាក៏រាងយប់ជ្រៅដែលទៅទើបនាយសម្រាចចិត្តត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយមិនណាបន្តជាមួយដៃគូររួមភាគហ៑ុននោះទេ ពេលត្រឡប់មកដល់ផ្ទះវិញតែអ្វីដែលធ្វើអោយនាយចម្លែកចិត្តនោះគឺក្មេងតូចសាច់ខ្ចីរបស់នាយមិនទាន់គេងនោះទេ។

" ប្រពន្ធបង!អូនមិនទាន់គេងទៀតឬ " អ្នកដែលអង្គុយលើសាឡុងក្រោយពីបានឮសម្លេងដែលគេចង់ឮនោះបន្លឺឡើងភ្លាមធ្វើអោយទឹកមុខរបស់ញញឹមស្រស់តែម្តង ។

" ថេយ៍ ចាំលោកប្តី " ក្រោយពីតបតនិងសំណួររបស់នាយក្រាស់ហើយនាយតូចចេះតែមើលដៃនាយហើយងាកឆ្វេងងាកស្តាំធ្វើអោយនាយកើតចិត្តឆ្ងល់ភ្លាម។

" អូនរកមើលអ្វីមែនទេ " ឮនាយនិយាយដូចច្នេះភ្លាមធ្វើអោយនាយតូចចាប់ផ្តើមពេបមាត់អោនមុខចុះនៅក្នុងវង់ភ្នែកស្រស់ស្អាតពេលនេះចាប់ផ្តើមមានទឹកចេញមក ។

" លោកប្តី ឯងណាមីរបស់អូន? " គ្រាន់តែគេបញ្ចាប់ប្រយោគភ្លាមនាយក៏នឹកឃើញសន្យាដែលខ្លួនមានជាមួយក្មេងម្នាក់នេះកាលពីព្រឹក ។ ថេយ៉ុង ក៏ដឹងចម្លើយទៅហើយថានាយនឹងភ្លេចតែក៏នៅតែចោទសំណួរសួរនាយដ៏ដែលដើម្បីអោយអស់ចិត្តរបស់ខ្លួន ។

" អឺ!!!...គឺ...បង "

" មិនអីទេ!អូនទៅគេងហើយ " ថាហើយនាយតូចក៏ដើរចេញខាងលើដោយដៃកំពុងតែខំជូតដំណក់ទឹកថ្លាៗចេញពីភ្នែករបស់ខ្លួន ។ នាយក្រាស់ឃើញបែបនេះក៏បញ្ជអោយដៃស្តាំរបស់ខ្លួនចូលទៅយកមីដែលនាយឈានចូលទិញពេលត្រឡប់មកវិញនោះនៅក្នុងឡាន ។

" ម៉ែដោះថេយ៍ញាុំបាយហើយឬនៅ " ជុងហ្គុក

" គឺថា!!.. អ្នកប្រុសតូចមិនទាន់បានញាុំទេអ្នកប្រុសតាំងពីថ្ងៃមកមេ្លះគាត់ប្រាប់ថាចាំញុំាមីដែលអ្នកប្រុសទិញអោយគាត " នាយឮហើយក៏កើតក្តីមិនពេញចិត្តឡើងមកភ្លាមៗក្មេងម្នាក់នេះពិតជាខូចពិតមែនហើយនេះគេមិនញាុំបែជាចងើញាុំតែ មី ទៅវិញ ។

ខាងលើ~~

នាយទុកថាកដាក់កំប៉ុងមីនៅលើទុកចុងជើងរួចក៏ក្រឡេកទៅមើលក្មេងតូចដែលងក់ងរនិងនាយទើបប្រញាប់ឡើងទៅលើគ្រែ

" ប្រពន្ធបង " ជុងហ្គុក ហៅនាយតូចកំពុងក្រលំភួយយំនិងនាយដោយអន់ចិត្តនោះបើភួយហើយឡើងអង្គុយធ្វើអោយនាយឃើញទឹកភ្នែកដែកកំពុងហូរនោះច្បាស់ៗ

" លោក...ប្តីហឹុក!!.. " ថេយ៉ុង

" ប្រពន្ធបងឈប់យំទៅ ទៅញាុំមីរបស់អូនទៅបងបានឆុងមកអោយអូននៅលើទុកនោះ " នាយនិយាយដោយសម្លេងស្រាលនិយាយបណ្តើរជូតទឹកភ្នែកអោយគេបណ្តីរ។មើលទៅគេពិតជាចង់ញុំាវាពិតមែនហើយបានជាថ្នាក់យំបែបនេះ។

" ពិតមែនឬ " ឮចឹងហើយថេយ៉ុងស្ទុះចុះពីលើពូកញញឹមទាំងទឹកភ្នែក។ម៉ាហ្វៀលសង្ហារដូចទេវបុត្រឃើញបែបនេះក៏ញញឹមតាមគេទាំងមិនដឹងខ្លួន ។ មើលទៅគេព្រាបដូចជាកូនក្មេងដែលបានរបស់លេងក៎រីរាយនៅពេលគេមិនបានអ្វីដែលគេចង់បានក៏ងរងក់ ។

" អោយបងសុំញាុំដែលតើបានទេ " ជុងហ្គុក

" អត់ទេ!! " ថេយ៉ុង ក្រវីក្បាលបញ្ជាក់ថាគេមិនយល់ព្រមនឹងសំណើរនាយក្រាស់នោះទេ។ បដិសេធមិនគ្រប់នាយតូចនៅញុំាមីបែខ្នងដាក់មទេវបុត្រសង្ហាររបស់យើងទៀតធ្វើអោយគ្រឺតខ្នាញ់និងក្មេងម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់ ។

" តើអូនញាុំអស់ដែលមែនទេ? " ជុងហ្គុក សួរគេ គេក៏ងក់ក្បាលបញ្ជាក់ថាគេពិតជាញុំាអស់គេខំអត់ញាុំបាយតាំងពីថ្ងៃដើម្បីញាុំរបស់មួយនេះរឿងអីគ្រាន់តែមី6កំប៉ុងគេញាុំមិនអស់នោះឬមួយនាយភ្លេចហើយថាគេជាក្មេងល្មេាភញាុំប៉ុណ្តា ។

" យប់នេះតែក្តៅខ្លួនអូនច្បាស់ជាត្រូវរបស់មិនខានទេ " អ្នកកម្លោះម៉ាហ្វៀលប្រាប់គេទុកជាមុនខ្លាចគ្រែងគេក្តៅខ្លួនមែននាយនិងគិតយ៉ាងមិចទៅ ។

     សូមអានដោយក្តីរីរាយ