Son Yazım

Dönüş

DEREN YILDIRIM

"Kızım sonunda geliyorsun bu tatil işin uzun bile sürdü. Artık işlerin başına geçme sırası. Yeter bu kadar gezip tozduğun."

"Tamam baba biletimi hallettim öğlen çıkıyorum yola."

"Dikkat et kızım ararım seni yine.

" Tamam baba görüşürüz. "

Telefonu kapatır kapatmaz yataktan kalkıp banyoya geçtim. Temel ihtiyaçlarımı giderip üstümü giyindim.

Artık buradan ayrılma vakti gelmişti. Babamın ısrarlarına dayanamayıp işin başına geçme kararı almıştım. Onunda artık yorulmasını istemiyorum. Emekliye ayrılma zamanı gelmişti.

Evden çıkıp arabama biner binmez yola koyuldum. Arabanın içi telefonumun melodisi ile dolunca ekrana bakma gereği bile duymadan açtım.

"Alo Deren yawru yola çıktın mı?

Arayan tabi ki en iyi arkadaşım kardeşim diyebileceğim Aysima'ydı.
Onun deli dolu hareketlerine her seferinde bitiyorum.

" Evet canım çıktım havaalanına varmama az bir süre kaldı.

"Demişler ki öldü söyleyin onlara kraliçe geri döndü."

Onun bu lafına büyük bir kahkaha patlattım.
Aysima'nın bu demode laflarına alışmıştık nasıl olsa.

"Evet geri dönüyorum. Ama bu sefer bir iş kadını olarak bebeğim."

"Ahhh ben senin iş kadını olacağını da mı görecektim yawruuu."

"Aynen bebeğim herkes görücek. Artık kapatmam gerekiyor. Havaalanına vardım. Ararım seni."

"Tamam yawru görüşürüz."

Telefonu kapatıp çantamdan güneş gözlüğümü çıkartıp arabadan indim. Korumalara arabamın anahtarlarını teslim ettikten sonra Havaalanına giriş yaptım.

Uçağa biniş yapıp yerime geçtim.Her yolculukta olduğu gibi bu yolculuğumu da yatarak geçiricektim.

Uçak yolculuğum sonunda bitmişti. İner inmez babamın gönderdiği arabama binip eve gitmek için yola koyuldum. Bugünü babam ve arkadaşlarıma ayıracaktım. Yarın da işimin başına geçerdim nasıl olsa.

Eve girer girmez Fatma sultanı karşımda görmemle direk sarıldım. Fatma sultan ben küçüklüğümden beri bizim evde çalışıyordu. Annemin vefat etmesiyle babam bana dadı olarak onu işe almıştı. O da bana asla annemin yokluğunu aratmayacak derecede annelik yapıp sevmişti.

"Fatma sultan seni çok özlemişim nasılsın?"

"Asıl ben seni çok özledim kızım.Ben iyiyim iyiyimde Bir gittin tekrar gelmedin. Artık gitme bir yere hep bizimle kal.

" Artık gitmiyeceğim Fatma sultan. Babam nerede odasında mı? "

" Çalışma odasında bende ona kahve götürüyordum. "

" Tamam Fatma sultan sen bana ver ben götürürüm.

Fatma sultandan kahveyi alıp babamın çalışma odasının önüne gelip kapıyı çaldım babamın gir demesiyle odaya girdim. Babam her zaman ki gibi harıl harıl dosyalara gömülmüş çalışıyordu.

Boğazımı temizleyip
" Babam kahve istemiş galiba bende hemen getirim dedim."

Babam sandalyesini çevirince direk boynuna atladım. Onu çok özlemiştim.

"Kızım geldin ha sonunda ne de özlemişim seni güzel kokulum."

"Geldim geldim babacım. Bende seni sizi çok özlemişim. Öğlen birlikte yemek yiyelim. Akşam da Aysima'lar ile buluşacağım.

" Acelen ne kızım yeni geldin tüm gün benimlesin. "

"Babacım onlarda beni bekliyor ama."

"Tamam tamam bakarız. Odana çıkıp hazırlan. Bende yemeği hazırlatim."

Babamı onayladıktan sonra odama geçtim. Odamı bile özlemişim. Şuan ılık suyla duş almak baya iyi gelicek sanırım. Banyoya geçip yarım saat boyunca ılık suyla duş aldım. Giyinme odama geçip üzerime rahat birşeyler geçirdikten sonra Aysima'ya akşam buluşacağımıza dair mesaj attım. Aşşağı salona inip babamın yanına oturdum.

Başımı babamın omzuna yaslayınca beni kolunun altına alması benim için tarif edilemez bir duyguydu. Ona sarılınca resmen huzur buluyordum.
Babamın konuşmaya başlamasıyla düşüncelerimi hızla savurdum.

"Holdinge nezaman geçiceksin?"

"Yarın sabah geçicem babacım."

Fatma sultanın masayı kurmasıyla masaya geçip yemeğimizi yemeye başladık. Yemeğimizi bitirip, babamla kahve içtikten sonra evden ayrılmıştım. Aysima aramış bizim için plan yapmıştı. Naz'la Barış'ta bize katılacaktı. Biz ayrılmaz bir dörtlüydük herzaman, haylada öyleyiz.
Geceyi geçireceğimiz mekana varmamla anahtarımı valeye uzatıp içeri geçtim.

Bizimkiler çoktan buradaydı. Onlara doğru yürürken üçü birden koşup uzunca sarılıp hasret giderene kadar bırakmadılar beni.

Barış Talu liseden beri arkadaşımdı o zamandan beri hiç ayrılmamıştık. 1.89 boyunda boksör kalıplı yakışıklı ve ayrıca bekar bir kankaya sahibim.

Naz Dalveren o benim çocukluk arkadaşımdı neredeyse.

Aysimayı tanıştırmama gerek yoktur umarım. Onunla Naz'ın karakteri neredeyse aynı.

"Kızım sonunda döndün ya sensiz buraların tadı yoktu."

Barış'ın zelzelişine hafif tebessüm edip,

"Artık buradayım canım hep beraberiz yine ve herzaman ki gibi."

"Ya çok özlemişim böyle anlarımızı." diyen Naz' a kocaman sarılıp,
"Bende çok özledim."
"bizi boşver sen ne yaptın nasıl geçti?" diye soru yöneten Aysima'ya bakıp göz kırptım.

Uzun süre sonra onlarla vakit geçirmek iyi gelmişti. Gece saat bire kadar mekanda eğlenip dans ettik. Şimdide eve geçiyordum. Eve gelip direkt odama çıkıp kısa bir duşun ardından yatağıma uzandım bugün yorucu birgündü. Yarın da Holdinge geçicektim. Nelerle karşılaşacağımı hiç bilmiyorum. işimin ilk gününü yorgun geçirmek istemediğim için kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

🌼🌼🌼🌼🌼🌼