troubled boy /irondad/

Bölüm 21: Peter'ın Odası

Sonraki iki gün oldukça hızlı geçti. Bruce, yaraları hemen hemen tamamen iyileşene kadar Peter'ı tıbbi kanatta tuttu, ama Peter aldırmadı. Odada asla yalnız değildi hiç sıkılmıyordu, bunun için minnettardı.

Ama o iki gün içinde Peter, Tony'yi bir kez belki 10 dakikalığına gördü.  Steve ona büyük bir işi olduğunu ve bütün gün toplantılarda olduğunu ve telefon görüşmeleri yaptığını açıkladı, bu yüzden Peter durumu anlayışla karşılamaya çalıştı.

O birkaç günün çoğunu Clint'le geçirdi.  Peter normal benliği olmasa da kısa sürede oldukça yakınlaştılar.

Haftalar öncesine göre çok daha sessizdi ama İntikamcılar onun gerçek kişiliğinin nasıl olduğuna dair oldukça iyi bir öze sahipti. 

Birkaç kez, Clint'in yapacağı aptalca bir yorumdan Peter'ın ağzından küçük bir kıkırdama kaçtı, aksi halde biraz mesafeli görünüyordu.

Clint zaten onunla konuşmaktan zevk alıyordu.

Natasha da ara sıra içeri girer ve onunla konuşurdu.

Bruce onu kontrol etmek için çok fazla geldi. Peter onunla kitapları ve bilimsel teorileri konuşurdu. Bruce, Peter'la bunun hakkında konuşmayı severdi.  Peter'ın son derece zeki olduğu açıktı ve Bruce onun düşünce tarzının gerçekten düzgün olduğunu düşündü.

Bucky ve Steve birlikte onu ziyaret edeceklerdi.

Bucky, Peter'ın kolundan ne kadar etkilendiğini gördü ve ondan hoşlandı.

Steve çocukla konuşmayı sevdi.

Bütün avengers farklı nedenlerle Peter'ı seviyordu. Ama Tony birinin babası mı?  Şimdi bu, hepsinin görmeyi dört gözle beklediği bir şeydi.

Ertesi günün sabahı yaklaştığında, Peter, Tony ve Bruce'un odanın köşesinde konuşmalarıyla uyandı.

Tony, Peter'ın uyandığını fark etti,

"Bu sabah çocuğu. Odadan çıkmaya hazır mısın?" Peter tatmin olmuş bir şekilde başını eğdi.  Oradan çok fena çıkmak istedi.

Peter'ın zaten bütün yaraları ve kırıkları iyleşmişti. Bandajları kendi çıkardı. İlk ona yaptıklarından sonra ilk kez karnına baktı.  Neredeyse tamamen iyileşmişlerdi, rahatlayarak içini çekti. Yataktan fırladı ve dengesini sağlamak için biraz sallandı. Uzun bir süredir ayaklarının üzerinde durmamıştı ama çabucak alıştı.

"Hadi. Sana odanı göstereyim," Tony onu takip etmesini işaret etti.

Bruce hâlâ temizlik yapıyordu, bu yüzden Peter ve Tony asansöre binmeye başlarken o sağlık odasında kaldı.

"Yaptığın önemli iş nasıldı?" diye sordu Peter kendi elleriyle uğraşırken.

"İyi gitti" Tony hafifçe gülümsedi. "Üzerinde çalıştığım bu yeni güvenlik sistemi. Hükümet ve uzay gibi daha büyük problemler için ya da sadece birinin evini korumak için kullanılabilir. Elbette problemler oldu ama ben çözdüm. "

Peter dikkatle dinliyordu ve fikirlerini duymaktan zevk alıyordu, "Bu gerçekten harika Bay Stark."

"Teşekkürler evlat." Tony kıvırcık saçları Peter'ın kafasına attı.

Tony ona May'e olanlar yüzünden güvenlik sistemini arabalar için çalıştırdığını söylemedi, Peter'ın aklında zaten çok fazla şey vardı. "Programı tanıtmak için bir etkinliğim var, istersen gelebilirsin."

Asansörün sesi duyuldu ve kapı açıldı.

"Vay gerçekten mi? Teşekkürler Bay Stark." Peter uzun adımlarla yürüyen adamın arkasından geliyordu.

"Tanıtıma geşmek istiyorsan giyinmen gerek, bu yüzden sana bir takım elbise almamız gerekiyor."

Peter yanıt olarak başını salladı.  Peter'ın odasının önünde durdular ve birkaç saniye sessiz kaldı.

Tony daha sonra kapıyı açtı ve arkasında Peter ile birlikte içeri girdi.

Peter büyük kahverengi köpek yavrusu gözleriyle etrafına baktı. "Woahhh" dedi yumuşak bir sesle. "Teşekkürler Bay Stark, gerçekten çok beğendim teşekkür ederim." Hâlâ etrafına bakıyordu.  Peter daha önce de odada kaldı ama şimdi içinde farklı bir his vardı. 

Bu oda artık eskisi kadar sıkıcı durmuyordu. Yatağının üzerindeki Ironman posterini işaret ederek, "Bu posteri seviyorum, harika, hep bundan olsun istemişimdir." dedi.

Tony kendi kendine kıkırdadı ve "Ben de beğendim" dedi.

"Bütün kıyafetlerim burada mı?" diye sordu Peter.

"Evet, ben ve Happy senin dairene girdik, umarım bizi affedebilirsin. Okul eşyaların ve LEGO'lar gibi değerli her şeyi aldık." Tony sırıttı. 

"Ah, onları gördün mü?"

"Evet Happy onları oraya dizdi." Tony masasını işaret etti.  Peter oraya gitti, sonra May hala ve onun resmini görünce dondu.  Tanrım onu ​​özlemişti.  Onun için bir anne ve en iyi arkadaş olarak ikiye katlandı ve onu kaybetme düşüncesi her zaman aklını kurcalayacak. 

Ama Tony'nin onların fotoğrafını aldığı için şükretti.  Peter resmi çok beğenmişti.  Çok mutluydular ve bu birbirlerini ne kadar sevdiklerini açıkça gösteriyordu.

"Çocuk?" Tony onu düşüncelerinden ayırdı, "İyi misin?"

Peter biraz şaşırdı ve hızla ona döndü, "oh y-evet iyiyim." "Pekala..." resmi bırakmakta tereddüt etti ama bıraktı.

"Ah neredeyse unutuyordum. Karen orada mısın?" diye sordu Tony, odanın etrafına bakarak.

Karen odadan konuştu, "Merhaba efendim. Peter, sizi tekrar görmek güzel,"

"Olamaz! Karen'ı buraya siz mi koydunuz Bay Stark." Peter'ın sesi hala sakindi ama bariz heyecan belirtileri vardı.

"Elbette. Friday da hala buralarda bir yerde."

Peter başını salladı. "Teşekkürler Bay Stark" dedi Peter içtenlikle.

"Bana teşekkür etmeyi kes evlat" diye yanıtladı Tony. "Bugün sadece rahatlayabilir ve odanı kurcalayabilirsin. Bir şeye ihtiyacın olursa gelip beni bul ya da Friday'e söyle. Ayrıca yarın sana laboratuvarı göstermeyi düşünüyorum." Tony, çocuğun bu fikre bayılacağını biliyordu.

Peter ağzı düştü.  Her zaman son teknoloji ürünleriye donatılmış bir laboratuvarda neler olup bittiğini görmek istemiştir. "Evet, kesinlikle kulağa harika geliyor."

Peter, dürüst olmak gerekirse, şu anda ne hissettiğini bilmiyordu.  Artık güvende olduğunu bilmesine rağmen korkuyordu. Ama aynı zamanda heyecanlı ve biraz da mutluydu.  Tony Stark tarafından evlat edinilmişti, yetim olması gerekmiyordu. Yenilmezler arasında yaşamak ve hayatını geçirmek için güzeldi. 

Ama May'e olan üzüntüsü ve çok uzun zaman önce olmayan olayların anıları içini dürtmeye devam etti.

"Tamam akşam yemeği saat 6'da ve öğle yemeğini ne zaman acıkırsan o zaman ye. Ayrıca yarın sabah 10'da bir toplantımız var. Biri arıyor." diye bitirdi Tony.  Peter başını salladı ve Tony telefonla konuşarak odadan çıktı.

Toplam 856 kelime

💚