ငါ့ခင္ပြန္းကၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္
Part 2
---------
ျပတင္းေပါက္ဘက္ကိုအာ႐ံုစိုက္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲနဲ႔မီွလိုက္သည္
ေစာ္ေအာတအားပ်င္းတယ္ သူငယ္ခ်င္းလည္းမရေသးဘူး ဆရာမေတြကလည္းဘာမွမသင္ေသးဘူး
"သား သြားေဆာ့ေလ"
"ေဆာ့ဘူး ပ်င္းတယ္"
"ေအးေအး အဲ့တာဆိုသားဒီမွာေနေနာ္"
"ဟုတ္"
ေစာ္ေအာတအားပ်င္းသည္ အခုေနသာဆိုရင္ေလ ျပဇာတ္႐ံုမွာ ကိုကိုေတြမမေတြနဲ႔ ေဆာ့ေနလို႔ေပ်ာ္ေနၿပီ ဟြန္႔! ပါးပါးကအက်င့္မေကာင္းဘူး စာလည္းႀကိဳးစားဆိုၿပီးေတာ့ ဘာမွလည္းသင္ဘူး မနက္ကဦးဦးလိုမ်ဳိးကားႀကီးစီးခ်င္ရင္ေက်ာင္းတက္တဲ့ေလ
မနက္ကဦးဦးကိုယူလိုက္ပါလား အဲ့တာဆိုရင္ ေစာ္ေအာလည္းေက်ာင္းတက္စရာမလိုေတာ့ဘူးေလ
(Su - ဟဲ့! ဟဲ့! ေအာ္ ကေလးေတြမ်ား ေပါက္ကရအေတြးေတြးတတ္တယ္ေနာ္)
"သားတို႔သမီးတို႔ေရ အခုဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕အုပ္ကဆရာမတို႔ေက်ာင္းကိုအလည္လာတယ္ကြဲ႕ လိမ္လိမ္မာမာေနၾကေနာ္ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ၿမိဳ႕အုပ္ႀကီးက႐ိုက္မွာကြဲ႕"
ဆရာမအေျပာေၾကာင့္ကေလးေတြအကုန္ၿငိမ္သြားကာထိုင္ေနရာကေနေတာင္မထခ်င္ေတာ့ေပ
"ေဟာ လာပါၿပီ ႂကြပါၿမိဳ႕အုပ္မင္း"
ဆရာမအေျပာထက္ပိုၿပီးေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဆိုရမလား ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ရဲ႕တည္တံ့တဲ့မ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ ကေလးေတြေအာ္ငိုခ်င္လာေလၿပီ
"မုန္႔ေတြေဝေပးလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့ ၿမိဳ႕အုပ္"
ယြင္ရွန္းက အိတ္ထဲကေနမုန္႔ေတြထုပ္ကာကေလးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကိုမုန္႔
ေတြေဝေနလိုက္သည္ အဲ့က်ေတာ့မွကေလးေတြလည္းေၾကာက္တာေလ်ာ့
သြားကာမုန္႔ေတြေဖာက္စားေနၾကေတာ့သည္
ေစာ္ေအာကမုန္႔ကိုကိုင္ကာ ထိုင္ေနတဲ့ybနားသြားၿပီးမုန္႔ထိုးေပးသည္
"အင့္! ဦးဦးက မုန္႔မရေသးလို႔ ေစာ္ေအာမုန္႔ေကြၽးတယ္ေနာ္"
ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွမနက္ကကားျပတင္းေပါက္ကေနေတြ႕ရတဲ့ကေလးပဲ
အနီးကပ္ၾကည့္ေတာ့မွခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္ ပါးေလးေဖာင္းေဖာင္း
ေလးနဲ႔
YOU ARE READING
ငါ့ခင္ပြန္းကၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္
Fanfictionေမာင္ရယ္ ေမာင့္အိမ္သူရယ္ တစ္သက္လံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနသြားၾကမယ္ ဟုတ္ၿပီလား
