Part 17

1.2K 131 1
                                    

ငါ့ခင္ပြန္းကၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္
Part 17
---------
ေရွာင္က်န္႔ထိုစကားကိုေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းပဲအေနာက္ကိုခ်ာကနဲ႔လွည့္လိုက္သည္
ရွက္လိုက္တာသူ႕မာနေတြဘယ္နားေရာက္သြားလဲေတာင္မသိဘူး။

"ေရွာင္က်န္႔..."

ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္အသံကခပ္အက္အက္နဲ႔ရယ္။

"ဘာ...ဘာလဲ"

"ခုနကေျပာတာတကယ္လား"

"မသိဘူးဗ်ာ ခင္ဗ်ားဘာသာထင္ခ်င္သလိုထင္ က်ဳပ္ကထင္တယ္လို႔ပဲေျပာတာေနာ္"

"ေရွာင္က်န္႔...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"

"ဟမ္?"

ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကေနာက္ကေနလွမ္းဖက္ကာ နားရြက္ကိုနမ္းလိုက္သည္။

"ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေပးတဲ့အတြက္ စိတ္ခ်ပါကိုယ္မင္းကိုနာက်င္စရာေတြမေပးပါဘူးလို႔ "

"လႊတ္ေတာ့ က်ဳပ္...အခန္းက်ဳပ္ျပန္ဦးမယ္"

"ဒီမွာပဲေနဒါကမင္းအခန္းျဖစ္သြားၿပီေလ"

"ေတာ္ပါ က်ဳပ္ထင္တာလို႔ပဲေျပာတာေနာ္တကယ္မဟုတ္ေသးဘူး ဖယ္ေတာ့"

"အင္းပါ"

အင္းပါလို႔ေျပာၿပီးမဖယ္ေသးတာေၾကာင့္ေရွာင္က်န္႔စိတ္တိုလာေလၿပီ။

"မဖယ္ဘူးဆိုရင္ မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ေျပာမွာေနာ္"

"ဘယ္လိုလုပ္မလဲေမာင္ကမင္းအနားမွာပဲကပ္ခ်င္ေနတာနဲ႔တူတယ္"

"ခင္ဗ်ားေနာ္..."

"ခင္ဗ်ားတဲ့လား ကိုယ့္ကိုေမာင္လို႔ေခၚ"

"မ..မေခၚခ်င္ပါဘူး က်ဳပ္ကခင္ဗ်ားကိုအတည္တက်ခ်စ္ေသးတာမဟုတ္ဘူးေနာ္"

"ဟုတ္ပါၿပီ"

"က်ဳပ္အသက္ေအာင့္ထားရတာေမာေနၿပီဗ် ခင္ဗ်ားေရသြားခ်ဳိးဦးနံ႔ေစာ္ေနတာပဲ အဲ့ဒီႏူတ္ခမ္းေမႊးေတြကိုလည္းရိတ္ဦး
ရြံစရာ သြားလည္းတိုက္ခဲ့ဦး "

"ဟုတ္ပါၿပီ"

အဲ့ဒီေတာ့မွ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကလႊတ္လိုက္ေတာ့ ေရွာင္က်န္႔ကလည္းသူ႕အခန္းသူျပန္ဖို႔အတြက္ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကိုေက်ာခိုင္းသြား
ေတာ့သည္ အဲ့အခ်ိန္မွာျဖတ္ခနဲလက္ကိုလွမ္းဆြဲကာ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကသူ႕ပါးကို
နမ္းလိုက္သည္။

ငါ့ခင္ပြန္းကၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ Where stories live. Discover now