ငါ့ခင္ပြန္းကၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္
Part 23
--------
တစ္ခုေသာညေနခင္းဘက္မွာ ေရွာင္က်န္႔ရယ္ ေစာ္ေအာ႐ယ္ ေနာက္ၿပီး
သားငယ္ေလး ဝမ္ေရွာင္ရယ္ အခန္းထဲမွာ ထိုင္ေဆာ့ေနၾကသည္
ေစာ္ေအာကအဂၤလိပ္စာစာလံုးေတြစီျပတယ္ ေရွာင္က်န္႔ကလိုက္ဆက္ေပးတယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပါပဲ။
"ၿမိဳ႕အုပ္ဘာျဖစ္လာတာတုန္း"
ေအာက္ထပ္ကအိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးရဲ႕အသံ ေလွကားေပၚတက္လာတဲ့ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ရဲ႕ေျခသံေတြ
*ဒုန္း!*
တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္တာ ဒုန္းခနဲအသံေၾကာင့္ ေရွာင္က်န္႔ေရာကေလးေတြပါ
လန္႔သြားၾကတယ္။
"ေတာက္!...ငါကြာ!"
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကအေပၚကုဒ္ကိုခြၽတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚပစ္ေပါက္လိုက္သည္။
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ေဒါသထြက္ေနတာ။
"ပါးပါး....ေဖေဖဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္"
"ပါးပါးလဲမသိဘူး"
"ေတာက္!"
ေတာက္တေခါက္ေခါက္နဲ႔ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကခုတင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္သည္
စိတ္တိုေနတဲ့စိတ္ကေပ်ာက္မသြားေသးဘူး။
"အဟင့္...အူ..ဝါး..ၿဗဲ!"
ခုနထဲကလန္႔ေနတဲ့သားငယ္ကထေအာ္ငိုတယ္။
"နားၿငီးတာကြာ!"
"ေစာ္ေအာ..လာ"
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္နားကိုသြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ေစာ္ေအာကိုေရွာင္က်န္႔ေခၚလိုက္ၿပီး
အျပင္မွာရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ႀကီးေမနဲ႔အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးစီကိုအပ္လိုက္သည္။
"ႀကီးေမ သားငယ္ကိုအငိုတိတ္ေအာင္လုပ္ေပးလိုက္ပါေနာ္ ေစာ္ေအာ
သားေအာက္မွာ ခဏသြားေနေနာ္ ၾကားလား မင္းတို႔ေဖေဖ စိတ္မၾကည္ဘူး
သြားလိုက္ေနာ္ လိမၼာတယ္...အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီး အေပၚထပ္ကိုဘယ္သူ႕မွ
တက္မလာေစနဲ႔ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ မင္းကေတာ္...လာလာ သခင္ေလးတို႔"
အကုန္လံုးကိုေအာက္ပို႔ကာ ေရွာင္က်န္႔ကတံခါးပိတ္ၿပီး စိတ္တိုေနတဲ့
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ေရွ႕မွာသြားရပ္လိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမာင္"
"က်စ္!"
"ေျပာျပပါ ဘာမဆို... က်ဳပ္နားေထာင္ေပးမယ္"
YOU ARE READING
ငါ့ခင္ပြန္းကၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္
Fanfictionေမာင္ရယ္ ေမာင့္အိမ္သူရယ္ တစ္သက္လံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနသြားၾကမယ္ ဟုတ္ၿပီလား
