Chapter 17: Kiefer

1.7K 44 1
                                    

"Tay, san tayo? Parang hindi naman ito yung daan pauwi.", Mika asked me. I was driving seriously but my wife is so maingay.

We're from a mall, namili ng gamit ng mga bata, less than a month nalang kase manganganak na si Mika. And finally, mamimeet ko na ang kambal ko. Excited Tatay here. Yes, hindi yun ang daan pauwi ng condo, pero pauwi ng bahay pa din yun.

"Ha? Parang tama naman."

"Hindi tay eh, bakit papunta ng Ecoland to eh pa Bajada yung way pauwi.", oh diba ang kulit.

"Dito na kase tayo uuwi.", sabay manuever ng sasakyan papasok sa isang kilalang subdivision dito sa Davao. I chose to buy a vacant lot here before kase dito nakatira ang bullies, sina Cienne at Fonzo nakalipat na rin dito 6 months ago.

I looked at my wife in shock nung lumiko kami sa street kung nasaan nakatayo ang bahay ng mga kaibigan namin. Yep, I bought the vacant lot next to Ara's house.

I stopped the car in front of our newly constructed house. I can see how my wife's eyes turned watery.

"Sa atin pala yung kinoconstruct. Wala man lang akong idea.", she said while I was walking her to the entrance of our new home.

"Welcome Home!", our friends greeted us pagkapasok namin ng pinto. They arranged a suprise housewarming party for us.

"You liked it?", I asked Mika when we were eating. "Sorry, eto lang kinaya ko."

She didnt say anything. She just hugged me. Pero not as tight as before kase nakaharang yung kambal namin. Hehe.

"Thank you, Tay. Kahit ampanget ko na.", natawa ako. Bakit kase niya naiisip na pumapanget na siya? Eh mejo nagkalaman lang naman siya. Hahaha. "Wag na kaseng tumawa." ay, sorry naman. Hahaha.

"Bakit mo sinasabi na ito lang ang kinaya mo? May idea ka ba kung gano kaganda yung bahay? Dream house natin to eh.", he was crying. I supposed that those tears are tears of joy.

"Sorry kung dati napapabayaan kita. Lalo nung nagbuntis ka. Itong bahay ang inaasikaso ko nun, hindi kung sino-sinong babe.", i told her before na mag-eexplain ako sakanya and I know ito na ang right time.

"I love y..." she froze. Bigla siyang yumuko. I looked at her. Baka sumipa na naman si Zee or Yna. I was about to walk her to the nearest sofa. Pero I froze.

"Tay, ansakit!"

Para akong walang marinig. Parang tumigil ang mundo.

"Tay, help. Sakit ng tyan ko!"

"Mikaaaa!", someone shouted, I dunno if it was Kim or Ara.

Di pa din ako makagalaw. Pano ako gagalaw kung may water na tumatagas sa legs ni Mika.

"Tataaay!"

"KIEFER! MANGANGANAK NA YUNG ASAWA MO!"


Why Cant It Be?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon