I cant describe how grateful I am to finally be a father. After quite sometime of waiting, finally. Twins pa, haha.Galing ko talaga. Buminggo eh. Boom. Kambal.
I am extremely happy kase sa wakas mabubuo na ang family na matagal ko ng hinihintay. We took our time kaya binigyan kami ng dalawang pinakaprecious gift na marereceive ng isang couple.
Simula ng magbuntis si Mika, naging busy na ako. Pano ba naman kase, nagpatayo ako ng bahay dito sa Davao without Mika knowing. Gusto ko siyang isurprise. Pina-urgent ko yung pagpagawa namin ng dream house namin para before niya manganak makita niya na yun. Plano namin ng mga friends niya na dun namin icelebrate yung baby shower para kina Zee and Yna.
Nagyayaya si Mika mag Samal pero sabi ko hindi pwede. Ngayon kase ang dating ng mga baby cribs na inorder ko. Galing pa yun ng Europe kaya hindi pwede na imove or hindi ko puntahan.
Patapos na yung bahay namin. Interior design na lang yung kulang. Hindi pa kase dumadating yung iba kong mga inorder na gamit. Yung iba kase sa ibang bansa pa galing.
Pagkatapos kong maligo, nagulat ako ng biglang sumigaw si Mika. I saw her angry face. Para siyang papatay ng tao. Pero what bothers me more ay ang dugo sa legs niya. Not again, Please God.
Nataranta ako. Ayaw kong mangyari na naman sa amin yung nangyari dati. Hindi ko na kakayanin. Hindi na namin kakayanin. Bukod sa fact na mas malke na ang tyan ni Mika ngayon, dalawa pa sila sa tyan niya. I cannt afford to lose 3 all at the same time. Nakaboxers lang ako pro wala akon pakialam. Nagsuot lang ako ng sando at kinarga si Mika.
"Nay, wag malikot. May dugo sa legs mo."Yun lang ang sinabi ko at tumakbo na pababa ng parking para dalhin si Mika sa Davao Doc. Yun ang pinakamalapit na hospital sa condo.
"No. Hindi pwde to. " As she tried wiping the blood on her legs. "IKAW KASE, RAVENA! SINO YUNG BABE MO?!!"
I was confuse with what she was talking about. Babe? Eh siya lang ang babe sa buhay ko. Anong pinagsasasabi ni Nanay?
"Wag ka munag magsalita, Nay!"
"Porke ba panget na ako, ipagpapalit mo na ako?? ha???!"
Hindi na ako nakasagot kase kinarga ko na siya papasok sa ER.
"Ravena, sino yung nagtetext sayo?", un ang bungad niya nung nagising siya after niyang dalhin sa hospital. "Kinakaliwa mo na ba ako?"
"Alam na alam mong hindi ko gagawin sayo yun nay."
"Eh sino nga yun?", I hugged her. I know its my fault kung bakit siya napapraning ngayon. "Porket panget na ako ngayon pinagpalit mo na ako!"
Ayaw ko siyang mastress kase baka duguin na naman tong asawa ko. Nagiguilty tuloy ako kase alam kong ako ang may kasalanan kung bakit siya naiinsecure ngayon. Hindi naman kase talaga ganun si Mika. At alam ng lahat yun. Pero ngayon, yun ang nararamdaman niya.
Nagiguilty ako kase alam kong the last few months hindi ko siya masyado naaasikaso dahil sa bahay na pinapagawa ko. I have been so busy.
"Busy lang ako nay, kaya di kita masyado naaasikaso. Pero hindi ako nambababae. That I can assure you."
"Sino nga yung nagtext sayo? Takte naman eh!" Ang cute niya pag nagagalit. Asarin ko kay toh? ahaha. Pero wag na, baka mapano pa tong gorgeous buntis na toh eh, maspike pa ko sa mukha nito.
"Wala lang yun 'Nay. Mamatay muna ako bago ako mambabae.", I hope that reassurance statement would make her feel better.
"Eh bakit babe tawag niya sayo?!"
Actually, I dont have even a slight idea kung bakit niya ako tinawag na ganun. Isa lang ang babe ko at dalawa babies ko. Sina Zee and Yna.
"Sa totoo lang Nay, di ko talaga alam kung sino yun. Busy ako oo, pero ang pinakahuling bagay na maiisip ko eh yung magloko."
I dont wanna ask her kung wala ba siyang tiwala sa akin, kase alam na alam kong meron. Siguro shakey siya ngayon dahil sa mga nangyari pero hinding hindi yun masisira. At walang makakasira nun.
I picked up orange saka binalatan yun. Sinubo ko sa kanya yung isang part nung fruit, sinubo naman niya. That simple gesture of hers, malakeng bagay na sa akin yun. Kase kahit galit siya ngayon, tinatanggap niya pa din yung mga binibigay ko.
"Nay, alam mo kung gaano kita kamahal. I dont know how to prove it more to you though. Kahit dulo ng buhok mo, ayaw kong nahahawakann ng iba. Hindi ako nagloloko at hinding hindi ako magloloko." patuloy pa din pagsubo ko ng oranges sa kanya. "Kahit kailan hindi ko naisip yun. We know how other people eant to break us apart, sana we'll prove them wrong, together. Sana sa simpleng ganun wag ka naman agad bumigay."
I felt like crying. I dreamt of having a family, a happy family with Mika. That dream came true. I cant see the point in ruining it.
Hindi ko pinangarap magkaroon ng broken family, not even in my wildest dream. Bukod sa mahal ko ang kambal ko, mahal na mahal ko din ang asawa ko.
"Alam ko masama loob mo kase lately, nagiging busy ako. Pero di ako mag-eexplain kung bakit lage akong ganun. I know I owe you one, pero not now 'Nay. Not just yet."
She was already crying. I wiped her tear by my thumb. "Wag kang magdududa sa akin ha? Wag ka ding magagalit. Baka pag nalaman mo kung ano pinagkakaabalahan mo, baka magdemand ka pangalawang set ng kamb-----Aray, Mika!"
Hahahaha. Kinurot ako sa ilong. Bakit ba lage niyang trip ang ilong ko? Alam kong maganda ilong ko pero di niya na kailangan ireiterate. hahaha.
"Maniniwala ako sayo ngayon dahil mas kilala kita kaysa sa nagtext sayong Babe mo. At palalagpasin ko kase unang beses palang tong nangyari satin. Ravena, sa susunod na may malaman akong kabulastugan mo, sabihin mo kina Mommy Mozzy na hanapin yung mga parte ng katawan mong nagkalat sa buong pilipinas."
"Ang morbid mo naman Mahal.", knowing Mika, gagawin niya talaga yung sinabi niya. Matatakot na ba dapat ako? Or may ikakatakot ba ko?
"Di ko na iwawarn sina Mama, kase di yun mangyayare."
Di talaga. Or akala ko lang pala.
