I saw Kuya perry na bumulagta sa harap ko. "Tatay!", at nakita ko din si Kiefer na galit na galit.
                              Sinugod niya si Kuya Perry at sinuntok ulit. Putok na ang labi niya at halos wala na siyang malay. Good thing was Kuya Perry did not fight back.
                              "How dare you, Perry! Ginalang kita bilang tao at bilang kapatid ng asawa ko pero anong ginawa mo? Sinira mo ang respetong na binigay ko sayo!", nd he punched him again. Halos hindi na malaman yung itsura ni Kuya Perry, puro dugo ang mukha niya, punit ang shirt niya at sobrang gulo ng buhok niya.
                              "Tay, tama na.", awat ko. Pero mas malakas si Kiefer sa akin kaya hindi ko din maawat. "Manang, pakitawag si Mama Mozzy at pakitawagan si Mama Bhaby pakisabi na pumunta dito.", utos ko kay Manang Puring na kakarating lang din.
                              "Walang hiya ka, pati asawa ko balak mo pang kunin!! Ha?!"
                              Mama Mozzy and Papa Bong arrived at inawat namin siya para hindi niya na mabugbug si Kuya.
                              Nakahandusay lang siya sa sahig. Hindi ko alam kung sino ang una kong lalapitan, ang kapatid ko ba na duguan ang mukha o ang asawa ko na duguan din..ang kamao kakasuntok sa Kuya ko.
                              Niyakap ko si Kiefer para pakalamahin. I never saw Kiefer that angry. Nakakatakot pala. Oo, nag-aaway kami bilang mag-asawa dahil normal naman yun, at everytime nagagalit siya, hindi naman ganito kaintense. Namumula siya sa sobrang galit at yung tingin niya, kung may lalabas lang na kutsilyo dun, mapapatay talaga ang sino man na titingnan niya.
                              Mama Mozzy helped Kuya Perry to stand. Pinaupo niya sa dining chair na inupuan niya kanina. Walang halong galit ang kilos niya. He calmly sat down at the chair and his head bowed down.
                              I felt Kiefer's arms folded in my waist. Mejo kumakalma na din siya pero humihingal pa dahil sa sobrang pambubugbog niya kanina. I looked at him, galit pa din ang aura niya while looking at my brother. When he shifted his eyes to me, it suddenly changed, kita ko ang sobrang pag-aaalala niya.
                              "I was here the whole time, Nay.", he said. "I was listening to your conversation."
                              "But why didnt you help me when he kissed me?"
                              "Because I wanted to know how woulld you react. If you are going to kiss him back or if you will fight. Kase kung gumanti ka sa halik na yun, Nay, Makakapatay ako ng tao." and I saw a tear fell down his eyes. I felt my heart twinch.
                              "Alam mo namang hindi ko magagawa yun di ba?", I wiped his tear with my thumb. "You know how much I love you and the kids, right?", he nodded. 
                              "Sobrang takot lang akong mawala ka at ang mga bata, ikakamatay ko yun, Nay.", I feel the same way. Kung mawawala si Kiefer at ang mga bata, mamamatay ako.
                              I hugged him tight. I didnt need to say words but I pulled him out of the dining area. "Ma, kayo na lang muna ang bahala dito. Manang already called Mama Bhaby and anytime soon, dadating na sila. Iaakyat ko lang po si Kief sa taas." 
                              But before we walked out of the area, "Magpasalamat ka at walang nangyaring masama sa mag-ina ko, dahil kung meron,pati kaluluwa mo, ililibing ko. Tandaan mo yan!", Kiefer said.
                              Nakausap na nila Papa at Mama Bhaby si Kuya. Si Papa na mismo ang nagpakulong kay Kuya. Ayaw na sana ni Kiefer pero  nag insist ang mga magulang ko, bukod sa nahihiya sila sa asawa ko at sa pamilya niya, kailangan daw ni Kuya na matuto at pagbayaran niya yung ginawa niya.
                              "Nay, sorry ha?", Tatay said."Nahihiya ako kasi binugbog ko yung kuya mo. Nahihiya ako kina Mama Bhaby pero at the same time hindi ko pinagsisihan yung ginawa ko."
                              Hindi naman talaga siya dapat magsorry. Kasi in the first place, kasalanan naman talaga ni kuya kung bakit siya nabugbog ni Kief. Pasalamat na lang talaga siya na mabait ang asawa ko. Kasi kung nagkataong hindi, baka pinaglalamayan na siya ngayon.
                              "Alam mo, Tay, I think tama lang yung ginawa mo. Kase kung di ka dumating kanina, mamamatay tao na ako ngayon."
                              "Kaya ko siya sinuntok kasi nakita kitang pasugod na na may hawak na kutsilyo. Mas ok na sigurong makasuhan ako ng physical injuries nay, kesa sa makasuhan ka ng murder. Nako. Hindi ko talaga alam nog gagawin ko pagnagkataon."
                              I hugged him. Mahal na mahal ko tong taong to. WALAng makakapalit sa kanya. Wala.
                              Ngayon, unti-unti ng nareresolve ang mga problema. Si Kuya, nahuli na. Umamin din siya na si Trinca ang nag-utos sa kanya na ilagay ang bomba. Hinahanap na din si TRinca ng mga pulis. I hope, mahanap na siya agad, pagod na kamk sa laro nila. Pagod na pagod na.
                              ±++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
                              Hi guys, author's note kuno ulit ako. nyahaha. 
                              Just so you know na may gagawin akong bagong Miefer story, less complicated kesa sa story na to. will post the 1st 2 chapters within the week siguro, pag may panahong isingit kasi may work eh. huhu. Sana basahin niyo din. salamat. mwah.
                                      
                                          
                                  
                                              
                                          