Embracing The Cold Winds (ETR SERIES #1)

V

"LEUNI!"

Panay ang hikab ko at habang nag lalakad na parang zombie.

Aish, what this girl doing in my house in the middle of night?!

Alas diyes na ng gabi at nasa labas si Yanki ng pamamahay ko habang sinisigaw pangalan ko.

Pagbukas ko nang gate ay tumambad sa 'kinang prenteng nakasandal sa motor ni Yanki habang nakatingin sa bintana ng kwarto ko.

Napatingin ito sa 'kin.

"Oh? Bakit andito ka na naman?" Walang gana 'kong sumagot. Pero may nakaagaw ng pansin ko. "Wait, napaaway ka nanaman?" I ask while checking the band-aid in her nose, elbow, and neck.

"Hindi ba obvious?" Umayos siya nang tayo at pumasok sa bahay ko na akala mo wala sa harapan ang pag mamay ari. Sumunod ako sakaniya.

Binagsak niya ang kanyang sarili sa sofa at pumikit. Umupo ako dun sa single na sofa at tinignan ang kabuoan niya.

"What happened nanaman ba? And, yung motor? Sa'n galing?" I raised my eyebrow when she smile in my question.

"Hmm, sa isang especial na tao lang naman." Sagot niya sa aking tanong while still smiling, while her eyes are still closed.

"And who?" With so much curious. She open her eyes and smile, nang aasar.

"Secret."

"Tsk, I'm so curious! Hindi ako makakatulog niyan! Sino nga kasi? I was thinking who but it's impossible that you have a love life so it's not that."Pag irap ko sakaniya. She giggled.

"D mo sure."

My eyes widened at her and I was about to ask when she stood up and ran upstairs.

Feel at home?

Hinabol ko siya at nag habulan kami sa bahay well, medyo malaki ang bahay ko kaya nakakahingal.

Hindi ko na namalayan nakatulog kami sa sofa kong malaki. Yes, inaako ko na itong pamamahah na ito dahil ako nalang nakatira.

———

KINABUKASAN, I woke up because of Yanki's noise. She sings in our kitchen. I don't know why the melody of his tone is so happy. What happened last night?

"Can't help falling in-love sith you!!!!" She sings. Halos gumiba na ang bahay ko dahil sa lakas nang pagkanta niya.

"Hoy, tumigil ka!" Awat ko sa kaniya. She ignored me and she dance! Parang kinikilig. May bulate kaba sa pwet?

"Anuba! Kumakanta ako 'e! Don't stop me, 'te! Can't stop the feeling mode ako!" She even jump! While me I'm so confused.

Hindi ko nalang siya pinansin at nag luto nalang nang umagahan ko. Yes ako lang ang lulutuan ko! Bahala siya.

———

IT'S 8:30 in the morning and 10 in the morning is the start of our class.

We're already in our school at may guy na nag hihintay sa labas ng school namin na ikinataka ko. Lalagpasan sana 'to ni Yanki pero hinarangan siya nung guy.

Wait, is this Shaun!?

"Hey, you stole my precious motor!" He said in Yanki face, looking innocent.

"Ha? Piangsasabi mo? Bigay kaya 'to ng boyfriend ko." She smiled, nang aasar.

Uhm. I'm outta here.

Mabilis akong tumakbo sa school. Habol hininga akong umupo sa bench at nilabas ang panyo ko at nag punas at pinaypay sa 'kin.

"Tss."

Napaangat ako ng tingin and i saw Harris standing at my front while offering me a bottle of water.

"Anong gawin ko d'yan?" Taas kilay kong tanong sakaniya.

Tinitignan niya 'ko na sinasabing 'bobo kaba?' look.

"Obviousl, you're gonna drink it. Ano paba sa tingin mo?" He said sarcastically.

Umirap ako sa kaniya at kinuha iyon sa kamay niyang ke laki laki.

Binuksan ko yun at inubos yon. Pag ubos ko nun binigay ko 'yun ule sakaniya at pinunasan ang aking bibih gamit panyo.

Nakaawang ang bibig niya habang titig na titig sa 'kin. I raised my eyebrow. Natauhan naman siya at tinapon ang bote na walang laman.

"Tara na." Tumayo ako at bag lakad papunta sa klase. Our first class is Arts, which is my favorite one! I love drawings, paintings. So here I am, so excited.

"Tss. You look childish with your smile." He said, and my smile faded. Napahinto ako sa pag lalakad. I'm kinda sensitive so parang winarak puso ko.

Tuloy-tuloy na lang ako nag lalakad, holding my tears. Naramdaman kong sumunod siya agad sa 'kin.

I smile little, kasi wala pang mga tao. Kami lang ni, uh Harris dito.

Madalas kasi ay maaga akong pumupunta dito. And I'm going to paint something kapag maaga pa. Well it's my favorite subject, tho.

Umupo ako sa isang bakanteng upuan at si Harrisnget naman ay umupo sa tabi ko at nag basa ng dala niyan libro.

I raised my brow, the cover is familiar.

What the—? Is that sherlock holmes?

Hinahanap yan ni Yanki for years!

"Hey." Tawag ko sakanya ngunit hindi niya ako pinansin.

"Harrisnget." no respond.

"Harris." Ignored.

"Aragon." snobbed.

"Hendrickson." Wala pa din. Napangisi ako nang may maisip.

"Babe." Kumunot ang noo niya at lumingon sa'kin. Ngumisi ako sakanya. "Babeeeee." Pang aasar ko pa at tumaas na ang kilay niya.

"What do you want?" pikon niyang tanong.

"Where did you buy that book?" I ask at sinulyapan niya ang librong hawak niya. Pagkatapos ay binalik niya ang tingin sa 'kin.

"Why?"

"Dali na. Sa 'n nga?"

"Why do you need to know?"

"Dali na! Hinahanap yan ng kaibigan ko for years!"

"No."

"Why no!? Susumbong kita."

"Sumbong mo. Kahit isumbong mo ko hindi mo makukuha yung sagot sa tanong mong yan."

"Nakakainis naman 'to 'e!" Umirap ako.

"Tss."

Nakasimangot akong napa-cross arms nang biglang may sumagi sa isip ko. Ngumisi ako sa ideyang iyon.

"Babeeee! Sa'n mo nakuha 'yang libro mo?" Malambing na tanong ko sakanya. Nilingon niya ako at tinaasan ng kilay.

"Don't call me that." sabi niya at nagpakita ang madilim niyang aura.

"Why, babe? Don't you like your new name?" Ngisi ko sakanya at sinamaan niya ako ng tingin.

"Shut up, babe."

I was stunned and felt as if my tongue had been cut off by what he said. Siya naman ang napangisi ngayon sa'kin.

"Why are you so quiet all of the sudden?" Ngising tanong niya at wala akong nagawa kun'di tumahimik.

Nice, Leuni. Ikaw din natalo sa huli.

———

Credits: yanahlprieto

Love, leuni.