(Giriş) 1-Uyudum Uyandım-

648 371 52
                                    








Beni ben yapan her şeye...













____İÇİNDEKİLER____

1-Uyudum Uyandım-
2-Yıl Meselesi-
3-Değirmen-
4-Katlar-
5-Küçük Lord-
6-Çirkin İma-
7-Sen Olsan-
8-Uyu-
9-Ölüyorum-
10-Son Varis-
11-Zaaflar-
12-Benzer Duygular-
13-Yem-
14-Dedemin Dikenleri-
15-Ruh Ekim-16
16-Acı Gerçekler-
17-Kendime Yandım-
18-Eksik Bir İnsan-
19-Ezilen Taraf-
20-Madden ve Manen-






            _____________________________



TEKRAR


Gözümün önünden geçen her bir sahne sanki vücuduma işkence ediyordu beynim zonkluyor aklım olanları almıyordu anlayamıyordum bi anlam yükleyemiyordum

Son bir haftadır sadece gördüğüm rüyaların etkisinden çıkmaya çalışıyordum yirmi sekiz saat olmuştu uyumamak için yirmi sekiz saattir direniyordum elimdeki hapı ağzıma atıp bir bardak suyu zorla içtim bardağı tezgahda kalan son boşluğa bıraktım gözlerimi artık açık tutmak dahada zordu bedenimi bile taşıyamıyordum kapının kenarlarına zorda olsa tutunup bozulan dengemi sağladım bi müddet yaslandım kapıya

gözlerim kapandı kayan vücüdum zeminle buluştu acıyla açıldı gözlerim " napıyorum ben "

Napıyordum direniyordum kime kendime karşımda duran aynada gördüğüm yansıma o kadar yabancıydı ki bu asık surat ,dağınık yağlı saçlar, mor göz altlarım bir haftadamı çökmüştüm? bedenimi yerden kaldırmak adına yaptığım ilk hamle başarısız olmuştu

Sürünmeye başladım önüne geldiğim dolabın kapağını aralayıp zorda olsa oturur vaziyete geçtim koli bandını elime alır almaz tekrar yığıldım yere.

Kopartığım bantla önce sağ sonra sol gözümün kapağını kaşıma doğru bantladım açık kalırsa rahatsız olur uyuyamazdım. Bedenim soğuk betona uzandı uykuya açtım koli bandıyla sabitlediğim göz kapaklarıma bile gerek yoktu gördüğüm şeyleri algılayamıyordum ısrarla çalan telefonum uykumun kaçması için son umudumdu dua ettim

"nolur biraz daha çalsın "

zihnim sakinleşmeye başlamıştı . Bi insan gözleri açık uyuyamaz tezimde çürümüştü .

Ruhum üstündeki yükden -bedenimden- kurtulup farklı diyarlara yol almıştı bile

Gözlerimi yavaşca araladım bıkkınlıkla dışarı verdiğim nefes yankılanarak kulaklarımı doldurdu,
o kadar yorgun hissediyordumki ağlayamadım bile tekrar uyumak adına hızla kapadım gözlerimi hemen uyumalıydım " uyandı " yumruk yaptığım ellerimi iki yana vurarak etrafımdakileri dağıtmaya çalıştım gözlerim hala sımsıkı kapalıydı "şifacıyı çağırın "

Kapı gıcırtısından sonra odadaki uğultu azaldı. Oda boşalmıştı yatağın kenarı çöktü alnımda hissettiğim elle irkilip gözlerimi sonuna kadar açtım karşımda yetmiş seksen yaşlarında yaşlı bir adam gözlerini kısmış dikkatle bana bakıyordu. "Ateşin yok " deyip yavaşca kalktı yataktan

TekrarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin