Tekrar

6-çirkin ima-

" Burda napıyorsun ? "

Sorusu gayet açıktı ,beni aradığıda. Belkide takip etmişti ona söylemediğim şeyleri kendi kendine bulmak istiyor gibiydi. "Seni arıyordum "diyebildim tek kaşı ahengle havalandı" burda olacağımı söylediğimi hatırlamıyorum " beni köşeye sıkıştırmaya çalışıyordu " burdaymışsın işte" sırtını rafa yasladı kütüphane çok büyüktü pencerelerinden giren ışık aydınlatmaya yetiyordu

" saraya geleli bir hafta olmadı kütüphanedesin dikkat çekmemek için saraya gelmiş biri olarak dikkat çekiyorsun "

haklıydı o bana yardım ediyordu belkide sorularına cevap arıyordu her ne yapıyorsa bir şekilde burda daha güvenliydim benim için adapte olmak zordu şifacıya anlattığım gibi onada anlatmak isterdim ama benim için tehlikeli olabilirdi cevap vermedim gözleri kollarımla sardığım kitaba kaydı

" saray çalışanları kütüphaneden kitap alamaz "

elini uzattı kollarımın arasına sardığım kitabı eline bıraktım

" kuralları ben koymuyorum "

yüzüne bakmadım kafamı salladım hala bana bakıyordu "Adin " ona baktım arada ki boy farkı komikti yüzünde tedirgin bi ifade vardı sanki sormak istediği şeyler vardı ama kararsızdı

" Beni takip et "

Kitabı kolunun altına alıp önden yürüdü onu takip ettim saraydan çıkıp ormana doğru ilerledi bir ağacın altına oturdu eliyle yanına dokundu" otursana "

etrafa baktım saraydan biri görse tuhaf olurdu

" ayakta durmam daha iyi sanırım "
yavaşça ayağa kalktı " tuhafmı " kahkahası ormanda yankılandı " şahsi hizmetkarımla ormanda baş başa olmam yeterince tuhaf değilmi ? "

Gözlerimi devirdim " o neydi " yüzümü inceliyordu " ne , neydi " tebessüm etti " gözlerinle naptın öyle " halâ gülüyordu " gözlerimi devirdim " neden dercesine kafasını salladı " haklı olman hoşuma gitmedi " göz devirdin ha diye tekrar edip biraz önce kalktığı yere oturdu bende yanına oturdum elindeki kitabı bana uzattı

" okuma saatim okumaya başla"

yaptığı jest hoşuma gitmişti " kitap seçimin ilginç geldi o kadar kitap içinden neden bu oku bakalım" iç çekip kadığım yeri açtım " iki hayat " başlığı okuyup duraksadıktan sonra tekrar okumaya başladım .

" tepenin üstündeki harabede yaşardı bir gelir bir giderdi pek konuşmaz , gülmezdi hep bir tetikteydi iki hayatı olduğunu ve hatası yüzünden hapis olduğunu anlatır dururdu elinde şapkası o dükkan senin bu şifacı benim gezer derdine derman arardı içindeki derdi paylaşsa belki hafiflerdi günün birinde kasabaya onun bir cadı olduğu yayılı verdi ertesi gün başından ayırmadığı şapkası bir betonun üstünde içinde külleriyle duruyordu "

Sayfayı çevirdim sayfa boştu

" okusana "

kafamı salladım " uyudu uyandı hayatı değişti huzurlu hayatı kaygı korku yanlızlıkla doldu uyudu uyandı hayatı değişti öğrendi yanlızlık ne güven ne kadar önemli ayırmadı şişesini yanından öğrenene kadar uyumayı kalmalıydı orda öğrenene kadar uyanmayı "

boş sayfaya baktığını görünce kitabı kapattım. napıyorum ben nidaları için geçti . kafamı kararan göğe çevirdim

" gidelimmi "

gözlerini bir noktaya sabitlrmişti