Acı zaman

310 16 1
                                    

"Beklemek"

Çağan oda'dan çıkalı yarım saat oluyor saat gecenin 01:14'ü hâlâ gelmedi aklım hâlâ onda ne zaman gelicek bilmiyorum, ne zaman gelir bilmiyorum, nerde, ne yapıyor haberim yok telefon'larımı açmıyor ve en kötüsü benim elimden hiç birşey gelmiyor...

Onu deli gibi merak ediyorum

Aklımdan çıkmıyor

O gelmeden uyuyamıyorum

Hâlâ gelmesini bekliyorum,bir umutla
Gözlerim yavaş yavaş kapanıyor ama direnmeye çalışıyorum o yokken huzursuz hissediyorum bu dört duvar üstüme üstüme geliyor çünkü

Tam gözlerim kapanacağı sırada odanın kapısı açıldı bi an koltuktan doğrulurken "çağan" diyerek fısıldadım sesizce neden fısıldadigimi bilmiyorum ama içimdeki korku sesiz konuşmamı sağlıyordu

Ben onu beklerken "yenge" diyerek içeri Yağız girdi ardından ülkü "kardeşim İyimisin" ben onun gittiğini sanıyordum aşağıda hiç sesi çıkmıyordu tartışmadan dolayıda etrafa bakamamıştım resmen unutmuştum varlığını- kardeşimi canımı unutmuşum o an kendime sinirlendim

Ülkü adım adım bana yaklaşırken hızla koltuktan kalkıp ona sarıldım o'da bana sarıldı her düştüğümüzde sarılıcak, elimizi tutucak,destek olucak birbirimizden başka kimsemiz yok bizim biz iki kız kardeş aynı kandan olmasak'ta o benim kardeşim ne olursa olsun...

Benim ağlayislarım iç çekişe dönerken araya yagiz'in sesi girdi "yenge çağan'ı merak etme sen o biraz geç gelir..." dedi sadece o kadar umursamaz görünüyordu ki çağan umrunda değilmiş gibiydi ülkü'den ayrıldım ve yağız'a yaklaştım

"Ne demek merak etme ya , oda'dan nasıl çıktı senin haberin varmı Yağız!" Sesim o kadar sert ve yüksek çıkmıştı ki ben bile şaşırmıştım

Ülkü beni sakinleştirmek için birşeyler söylüyordu ama onu duymuyordum bile sinirden

"Yenge bak çağan gelir ya o hep böyle yapıyor sinirlendiği zaman, bu ilk gidişi değil yani sakin ol" diyerek ensesini kasimaya başladı

"Yağız şimdi o lanet olası abin'midir kardeşin'midir her ne haltsa onu arıyorsun buluyorsun ne yapıyorsan yap bul onu işte ben, benden önce yaptıkları ile ilgilenmiyorum o adam buraya gelicek, yoksa ben giderim!" Diyerek tepki gösterdim

Neden onu bu kadar merak ediyorum neden onsuz uyuyamıyorum onsuz neden huzursuz hissediyorum? Bunları bilmiyorum ama onun yanımda olmasını istiyorum kendini birşey yaparmiydi peki? Sinirlendiği zaman

Yağız derin nefes alıp verdi ve "telefonları kapalı arıyorum açmıyor merak etme gelir birazdan" diyerek yatağın üstüne oturdu kollarını geriye yasladı bacaklarını yere uzattı ve o kadar baya sakin bir tavırla konuşmaya başladı "yenge'cim bak çağan'ı daha tanımıyorsun ki o sinirlendiği zaman evden uzaklaşır telefonlarını kapatır açıksa da zaten kimseye cevap vermez, hem sen neden bu kadar merak ediyorsun ki?" 'Bunun cevabını ben bile bilmiyorum ki Yağız' dedim içimden, Yağız ise düşünüyormuş gibi davrandı sonunda parmağını şıklatıp

"Aha buldum" diyerek keyifle sırıtmaya başladı pardon daha doğrusu gülüyordu...

"Aha buldum" diyerek keyifle sırıtmaya başladı pardon daha doğrusu gülüyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kaderimin oyunu 🗡️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin