kaderimin oyunu 🗡️

Ayrı ev

"6ay"

Tuana naz;
Araba evin önünde durduğunda hızla çağani itip arabadan indim
"yani biz neysede yeliz annemin yanında ayıp oldu çağancım" içeriden aysimanin söylediklerini duyduğumda çağanin da arabadan indiğini gördüm "naz bekle" yüzüne bakmaya tenezzül etmeden eve doğru hızlı adımlarla ilerledim "Tuana!"
Merdivenleri çıkarken sarsılsamda son anda dengemi bulmuş odaya çıkmıştım
"naz aç şu kapıyı! Bak yanlış anlıyorsun?"

***
Çağan efe;
"Çağan git Tuana kızımı çağır, geldiğinden beri odadan çıkmadı yemekte yemedi" masadan hızla kalkıp yukarı çıktım kapının kolunu tuttuğumda hâlâ kilitli olduğunu anladım
"Tuana aç artık şu kapıyı nolursun"

"Çağan ben çok kötüyüm"
Tuananın sesi halsiz ve yorgun geliyordu "naz! kapıyı aç korkutma beni"

"Çağan, kanamam var" annemler ve Ece yukarı kapının önüne geldiklerinde korkuyla bana bakıyorlardı"kapıyı kitlemiş, ve kanaması var" babam yanıma gelerek kapıya yanaştı"kızım dayan şimdi kırıcaz kapıyı, ama kapının önündeysen geriye gitmeye çalış!"

"Ihım" tuananın acı içinde inlemeleri kapıya gelirken korkuyla elimi yüzüme kapattım"ne duruyorsunuz yardım etsenize" babamın lafıyla yağız ve berat abimle kapının önüne gelip kapıyı kırmaya çalıştık"çağan! Çabuk ol" sonunda kapı kırıldığında hızla içeri dalıp halının ortasında kanlar içinde olan tuanayi dizime yatırdım "çabuk olun ambulans arayın!"

"Ne duruyorsunuz, Yeliz! Hadi." Babamın bağırışıyla annem şoktan bir anlık da olsa çıkmış telefondan numarayı tuşlamıştı...

***
Beyaz bir perde "neden bu kadar parlıyor? Gözümü alıyor ışık!" Elimi yüzüme tutarak ışığa doğrudan yürüdüm, perdenin önünde üstünde beyaz elbise olan bir bebek, yaklaşıp kucağıma almak istedim. Ağlıyordu bende ağlıyordum
"gel buraya korkma benden" ben yaklaştıkça sanki o uzaklaşıyordu.

"Bebek alta kaymış, düşük riski var son aylarda dikkat amaçlı hastanede tedavi altına olması gerekiyor şuan gerekeni yapıyoruz. Ama çok kan kayıp etmiş
daha dikkatli olmalısınız dediğimiz halde sürekli bir kaza atlatıyorsunuz.
"Tedavi için nezaman gelmeliyiz?"

"Tedaviye şuandan itibaren ilaçlarla başlayacak. 3 ay kala hastaneye yatış yapılacak"

"Peki doktor bey sağolun. Şimdi içeri girip görebilirmiyiz"

"Sadece bir kişi"

Bizimkilere döndüğümde koltukta öylece oturan eceyi gördüm belki Ece ona iyi gelebilirdi.

Doktorla kısa bir konuşmadan sonra ikna etmiş eceyle birlikte girmiştik

"Tuana abla!" Ece koşarak tuananın yatağına oturmuştu "Ece Tuana ablan şuan uyuyor, hadi onun elini tut ve artık uyanması gerektiği söyle"

"Tuana abla. Artık uyan ben çok korktum, hem sen bana sarılınca ben kendimi çok iyi hissediyorum ben sana sarılırsam sende kendini iyi hissedermisin?" Ece benden onay ister gibi yüzüme bakarken kafamı sallayıp gülümsedim Ece dikkat ederek tuanaya sarılırken bende tuananın Anlıni öptüm
"uyan artık be güzelim?" Elini tutup öptüm, bir süre dudaklarımda beklettim "tek aşkımsın"

***
Odada tek ses nefes alış verişlerdi, ne yapsam koruyamıyordum onları "özür dilerim naz"
"Özüre gerek yok efe"
Duyduğum sesle hızla diğer tarafa dönerken nazın uyandığını gördüm "iyimisin; doktor,doktor cagiriyimmi!"

"Sakin ol çağan! Ağrım yok, merak etme" yatağın yanına oturup bir elimle nazın elini tutarken diğer elim karnını okşuyordu
"sizi çok seviyorum"